Saltar ao contido principal

O Outro Faro de Vigo




Solpor Xunt@s

A cunchas da praia do matadeiro

Faro a Contraluz

Saudade

Solpor tralo faro

O instante

Sube a marea



Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran.


A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies.


Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria.


Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade. 


Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.

Publicacións populares deste blog

Arouca Paiva

  Na poboación portuguesa de Arouca decidiron darlle un empurrón a economía local e ao parque xeolóxico construindo unha ponte enorme que unía as dúas vertientes do río Paiva.  Nesta zona o río está encañonado, e a ponte salva unha altura duns 175metros.  Chámase "arouca 516" porque son os metros de lonxitude que ten a construcción. Non se comeron moito a cabeza.  Impresiona camiñar colgando desta edificación, xa que o chan é de rexilla, e vese o fondo abaixo de todo. Para completar o complexo, fixeron unhas pasarelas (Passages do Paiva). Teñen un tramo que me parece espectacular, cando vencen todo o desnivel que ten o río cunhas escaleras que baixan ata case o cauce da auga.  A verdade é que me gustou moito. Está nun entorno moi fermoso.  Ademáis tivemos a sorte de estar case que sos en todo momento, xa que estaba día de choiva e non se animou moita xente a camiñar por esta ruta. Imaxino que en outras condicións haberá moitas persoas.

Tierras de la Reina

  Chámase así a zona que está entre Riaño e o porto de San Glorio, no municipio de Boca de Huergano.  As fotos desta entrada foron feitas na subida ao Coriscao e outro día dando un paseo ata o collado de Llesba. As vistas dende o Coriscao ata os Picos de Europa en Cantabria son espectaculares. Diferencianse os tres macizos perfectamente.  Ese día quixemos ir ata o Pico Vallines, pero había moito nevero en pendente e cambiamos de plan por non ter equipo axeitado. Ainda así, deu para facer bastantes fotos.

Peña Ten

  Fotos da subida a Peña Ten. Está no límite de Ponga con Castilla. A súa cresta fai unha especie de caldera aberta e ten vistas moi fermosas de picos de Europa e do macizo dos Mampodres.

Valle del Cocora

 Fotos feitas durante o roteiro de sendeirismo que percorre o val do Cocora. Dentro do eixo cafetero Colombiano. A ruta comeza no bosque de palmas de cera. Simbolo de Colombia. Aqui hai varios miradoiros e é unha zona moi visitada. A medida que se vai subindo e introducindose no val do rio Quindio vaise atopando menos xente. O carreiro pasa por varias fincas que son de pago. pensaba que era para protección da area, pero seica é porque son parcelas privadas. Tamén se pode visitar unha caseta onde se pode ver colibries e se pode tomar café. Para atraer aos paxariños, está rodeada de cuncos con auga con azucar.  Nun principio non mepareceu moi ben este intervencionismo para que os guiris vexamos a estes pequenos animáis. Pero despois estiven buscando e non teño claro que sexa perxudicial para eles, máis alá de que imaxino que se malacostumbrarán. O remate é unha baixada a beira do rio, que ten varias pontes e algunha fervenza, como a que se chama Palmas de Niebla. Track da ruta aquí

Ubiña Invernal

A neve resultame ben hipnótica As fotos non foron feitas durante ningunha ascensión. Saqueinas como asistente a un curso de montaña invernal.  Antes do curso, todo o entorno nevado parecía fermoso arredor. Despois, todo parecía unha posible amenaza.  Supoño que ten que ser así, sempre é mellor ser consciente da realidade do entorno, para gozar del.