Saltar ao contido principal

Valaquia



Depresión Colectiva

Voar

Campos de Xirasol

Campos de Millo

O gran Danubio

Fin da primavera

Recados


Campos de Valaquia

Valaquia é unha extensa chaira. De cando en vez aparece algún montículo, ou algun conxunto de silos de millo (moitos abandoados), pero normalmente a vista remata sen atopar nada na lonxanía. 
É unha Castela sen castelos. Está cuberta por completo polas plantacións de monocultivo de Xirasol e millo colectivizadas pola dictadura de Ceaucescu, para alimentar a poboación e os animais. De cando había pleno empleo pero con represión. 

Ainda que o réxime finalmente acabou exportando a colleita para pagar a débeda externa, abocando ao pobo a cartillas de racionamento. Agora, trala privatización xeralizada, alternanse minifundios con grandes explotacións privadas. 

Valaquia é unha extensa Chaira de campos de cultivo, unha Castela sen castelos. Un viaxe ao pasado

Unha boa forma de facerse unha idea da inmensidade homoxénea de Valaquia é cruzandoa en coche. Circulando polas súas rectas infinitas. Atravesando cultivos e disfrutando coas diferentes cores do campo. Pasando por pobos nos que a unica via asfaltada é a carretera. 

Vendo tractores e maquinaria agricola moderna e prehistórica.  Reducindo a marcha detrás de carros tirados por cabalos. Agardando pacientemente nos cruces co tren a nivel. A verdade é que non ten ningún punto concreto de gran interese, pero resulta un atractivo viaxe ao pasado.

-x-

Valaquia es una extensa llanura. De vez en cuando aparece algún montículo, o algún conjunto de silos de maiz (muchos de ellos abandonados), pero normalmente la vista termina sin encontrar nada en la lejanía.
Es una Castilla sin castillos. Está cubierta por completo por las plantaciones de monocultivo de Girasol y maiz, colectivizadas por la dictadura de Ceaucescu, para alimentar población y animales. De cuando había pleno empleo pero con represión.

El régimen, finalmente acabó exportando la cosecha para pagar la deuda externa, abocando al pueblo a cartillas de racionamiento. Ahora,  tras la privatización generalizada, se alternan minifundios con grandes explotaciones de empresas.

Valaquia es una extensa llanura, como una Castilla sein castillos. Un viaje al pasado.

Una buena forma de hacerse una idea de la inmensidad  homogénea de Valaquia es cruzandola en coche. Circulando por sus rectas infinitas. Atravesando cultivos y disfrutando con los coloeres diferentes del campo. Pasando por pueblos en los que la única vía asfaltada es la carretera. 

Viendo tractores y maquinaria agrícola moderna y prehistórica. Reduciendo la marcha detrás de los carros tirados por caballos. Esperando pacientemente en los cruces de tren a nivel con barrera. La verdad  es que no tiene ningún punto concreto de gran interés, pero resulta un atractivo viaje al pasado.

Publicacións populares deste blog

VigoHistórico

Durante os anos 2019, 2020 e 2021, estiven colaborando activamente coa asociación Vigo Historico.  Este colectivo tiña o noble  (pero complicado) fin de tentar evitar a construcción dun tunel baixo a porta do Sol, en pleno casco vello de Vigo. Fago nesta entrada unha pequena recopilación de fotos e debuxos que serviron para poner en valor os espazos que se ian estropear. Os debuxos son bastante simples, moit@s nen@s pintan mellor ca min.  Pero lembroos con cariño Tampouco me vou parar a explicar o absurdo do túnel, porque xa está explicado na páxina desta asociación. Ademáis, o tempo se encargou de demostrar que non é necesario para convertir an zona  en peonil. O túnel foi adiante. Non se logrou o obxectivo. Porén, na miña opinión, a  gran victoria de VigoHistórico foi concienciar a cidadanía sobre o patrimonio vigués, e poner en valor o paseo de Alfonso. De xeito que a corporación non lle quedou outra que modificar o trazado do túnel e levalo ata Torreced...

Amanece en Rodas

Unha das cousas que máis me gusta de ir acampar a Cíes é poder pasear pola praia de Rodas ao amencer, mentres o sol levanta detrás de terra firme.   Sempre me merece a pena o madrugón para poder velo. Ainda que haxa veces que despóis do paso volto a durmir. A derradeira vez que o fixen, ademáis, non había ninguen na praia.  E solo un barco fondeado. Tamén é certo que o día anterior houbera temporal.  Imaxino que eso lle quita á xente as ganas de ir a Cíes. Sendo así, queda a sensación de que pagou a pena sufrir a choiva e o vento o día anterior. Ter o premio de un amencer en Rodas en soidade.

Cartagena

  Esta vila do caribe colombiano foi das que máis me gustou do pais.  Vese chea de vida, e non só polo turismo.  Mestura de forma colorida o moderno (e non tan bonito) skyline típico américano con casas tipo coloníais. Forte San Felipe É esta derradeira zona a que se visita, e na que eu estiven. Skyline Ten bastante relevancia. É a segunda cidade en actividade económica de Colombia.  Foi capital do pais na época do control hispano, e sempre foi un departamento a ter en conta. Cando chove en Cartagena O asentamento non ten unha historia moi longa (bueno, ou si, pero solo se conta dende que chegaron os españois). Pero ainda así é ben intensa.  Impresionoume a batalla contra os ingleses na que os españois colonos rexeitaron a invasión.   Din que de non ter repelido aquel ataque, gran parte de américa latina hoxe en día falaría inglés.   Tal era a importancia de Cartaxena.   Daquela batalla quedou como recordo un impresionante forte, o castelo de San ...

Ortigueira e arredores

Antes,  Ortigueira era coñecida polo seu festival. Agora,  coñecese polo seu festival, e por un banco. Porén,  Ortigueira e arredores sempre tiveron moito máis. Loiba Fuciño do Porco Luz do Norte Estaca de Bares Septentrional Herbeira Garita 613 metros sobre o nivel do mar Estrada DP-2205   Fotos tomadas en O Vicedo, Mañón, Ortigueira e Cariño.

Illa de Mallorca

Entre os ariscos cabos do norte e a apacible costa do sur, Mallorca ten unha gran variedade de paisaxes Augas turquesas, calas pequenas como a des Moro, areais grandes como Es Trenc, Campos, muiños, pobos autóctonos que ainda resisten inexpugnables ao especulador invasor, cantís como os de Formentor, as montañas da Tramuntana, o barrio histórico de Palma...  Caló des Moro Cabra salvaxe mallorquina Far des Cap de ses Salines Cap de Ses Salines Llombards Cala Mondragó Treboada sobre Pollença Embarcadoiro de Cala S'Almunia Almendros Es Trenc Estas fotos son de Marzo, coincidindo ademáis con temporal e tormentas. Augas revoltas e praias cubertas de picas de piñeiro. Non reluce tanto como no vran. pero é moito máis tranquilo. Probablemente semelle máis á Mallorca verdadeira.