Saltar ao contido principal

Irlanda - Munster


En Munster coinciden os maiores reclamos que ten Irlanda. Limerick, Cork, Cashel, Parque Nacional de Burren, Kerry, Adare... e sobre todo os merecidamente famosos cantís de Moher.

-x-

En Munster coinciden los mayores reclamos que tiene Irlanda: Limerik, Cork, Cashel, Parque de Burren, Kery, Adare... y sobre todo los merecidamente famosos acantilados de Moher.



Cliffs of Moher.

Paredes do Oeste

Solpor en Moher.

Cantís dourados

Cashel

As ruinas


Burren

Nin Auga, nin árbores, nin terra

As fiestras de Cork



University of Cork

As canles do Lee


A dinámica Cork é a capital de Munster, ou "terra de Mum". A chegada de empresas estadounidenses animadas pola fiscalidade irlandesa está facendo crecer en importancia esta vila. Surcada polos canales do rio Lee, os seus coloridos edificios de tres ou catro alturas son moi caracteristicos. Actualmente é a terceira poboación de Irlanda, despois de Dublin e Belfast, no Ulster.

O parque Nacional de Burren é unha enorme extensión de pedra karstica. Unha paisaxe lunar de formas curiosas, sendo a máis chamativa a montaña surcada por unha espiral. Din que este territorio fora descrito polo comandante inglés Oliver Cromwell como “o lugar onde non hai arbores para colgar un home, terra para enterralo, nin auga para afogalo”. Maila non abundar estes elementos dos que o sanguinario invasor británico busca utilidades tan constructivas, a paisaxe non deixa de ser fascinante, polo diferente.

Os cantís de Moher deben ser o lugar mais visitado de Irlanda, pero a sua inmensidade da para todo o mundo. Grandes tanto en extensión pola costa como en altura desde el mar. O vento, a distancia coa auga,  e a sensación de estar no confín do mundo fan deste lugar un sitio sobrecogedor. Pasealos durante o longo solpor irlandés é unha experiencia fermosisisma. Da un pouco de mal rollo os carteles que incitan a pensar duas veces o suicidio. Seica a altura ou a trascendencia do lugar leva a bastante xente que tira a toalla na vida a rematar ahí os seus días. Deixando estao ao un lado, os Cantis de Moher son un deses lugares que non se retratan con fotos, son dos que deixan impresión no recordo.


-x-

La dinámica Cork es la capital de Munster, o "tierra de Mun". La llegada de empresas estadounidenses animadas por la fiscalidad irlandesa está haciendo crecer en importancia esta población. Surcada por los canales del río Lee, sus coloridos edificios de tres o cuatro alturas son muy característicos. Actualmente es la tercera urbe de Irlanda, tras Dublin y Belfast. 


El parque nacional de Burren es una enorme extensión de piedra Karstica. Un paisaje lunar de formas curiosas, siendo la más llamativa de todas la montaña surcada por una espiral.  Dicen que este territorio fue descrito por el comandante inglés Oliver Cromnwell como "el lugar donde no hay árboles para colgar un hombre, tierra para enterrarlo, ni agua para ahogarlo". A pesar de no abundar estos elementos de los cuales el sanguinario invasor británico buscaba utilidades tan constructivas, el paisaje no deja de ser fascinante, por lo diferente.

Los acantilados de Moher deben ser lo más visitado de Irlanda. Pero su inmensidad da para todo el mundo. Grandes tanto en extensión por la costa como en altura desde el mar. El viento, la distancia con el agua, y la sensación de estar en el confín del mundo hacen de este lugar un sitio sobrecogedor. Pasearse durante la larga puesta de sol irlandesa es una experiencia hermosisima. Dan un poco de mal rollo los carteles que incitan a pensar dos veces el suicidio. Parece ser que la altura o trascendencia del lugar lleva a bastante gente que tira la toalla en la vida a terminar ahi sus días. Dejando de lado esto, los acantilados de Moher son uno de esos lugares que no se retratan con fotos, son de los que dejan impresión en el recuerdo.

Publicacións populares deste blog

Dobrogea. Delta do Danubio

Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro. Delta do Danubio O vó da garza Praia sen final Lagoa Turceasca Delta en bici Cisnes do Danubio Porto de Sfantu George Canales A area dos confíns de Europa As rúas de Sfantu George Mar Negro en Constanza Constanza Máis entradas de Romanía aquí O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme.  O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa. Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas pob...

Bretema nas Cíes

  Debido, imaxino, ao éxito das Illas Cíes agora está máis dificil conseguir praza para o camping. Hai que collelo con bastante tempo de anticipación. Así que pode pasar que, cando chega por fin o día de ir gozar das illas, toque temporal. Pódese pensar que é unha boa mala sorte: ter que pasar a tarde agotando as reservas da cantina do camping, achicar auga da tenda de campaña, esquecerse de ver estrelas, nin starlight, nin nada. A boa nova foi que o día seguinte do temporal, amenceu con sol. Polo menos iase secar a tenda.  Pero nin por esas: antes de que avanzara a mañá, chegou unha brétema marítima que impedía ver nada. Nin ir a praia, nin bañarse, porque había frío. Pois non queda outra que ir ata o faro de Cíes.  Quen ia pensar que, a metade de camiño iamos sobrepasar a nevoa, e camiñar sobre as nubes. E ver como as illas facían de barreira natural das nubes que non paraban de chegar dende o Atlántico. Polo de agora, as Cíes sempre compensan.

Cabo Estai

​​ "Mirando na rede, descubrín que - en Cabo Estai - hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor" Cabo Estai Os muros de Xunqueiro Pedras verdes O palco das Cíes O faro escondido Derradeiras luces da furna Cíes As escaleiras do faro de Cabo Estai ​ Cabo Estai é un deses sitios que sabes que está ahí pero que nunca lle da a un por visitar. Lembro que pasei por alí unha ou dúas veces, xa hai anos. A imaxe difusa que tiña na mente era de unha grande extensión sen un punto característico ou concreto onde poder ver o mar. Mirando na rede, descubrín que hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor. Para ir dando pedáis está un pouco lonxe, así que fun parando nas calas con rochas e algas, que van aparecendo cando se deixa atrás o rebumbio de Canido e vaise entrando na afastada zona resid...

Camiño dos Faros. Ponteceso, Laxe, Camelle

As dunas de Ponteceso,as súas marismas, a peninsula de Laxe, onde o mar xa se pon serio, Soesto, Traba... e o emblemático Camelle. Areal de Ponteceso Nen@s na area Lingua da duna Marismas A forza do mar Pesca Insua de Laxe Faro de Laxe Praia dos cristáis O mar devolve todo Soesto Curiosas formas Camelle Neste tramo da ruta percorrese o maxestuoso areal de Ponteceso. O seu propio monte branco. Tras pasar unha longa etapa pola costa e interior de Cabana. Tramo non tan espectacular pero con visita ao Castro de Borneiro e o domen de Dombate.  O camiño dos faros chega a península de Laxe, na que destaca o seu faro. Sinxelo, pero nun emplazamento privilexiado. En Laxe tamén se pode atopar a curiosa praia dos cristais. Seica un barco con botellas naufragou cerca dela. E o mar devolve todo. Tanto que formou unha pequena praia que no canto de area ten cristais erosionados. A partir de ahí, destaca o espectacular peñón de Soesto, e a praia...

Passaran. Estagnous - Mont Valier

Etapa 5 e derradeira do Passaran  Volta ao inicio e saida da alta montaña. Incia con subida ata o Col de Pecouch, onde vemos por derradeira vez o Etang Rond. e baixamos por un terreno calizo con curiosas marcas nas pedras (imaxino ocasionada polos glaciares) ata chegar o val dos lagos Milouga e Etang d´Arauech. O camiño xa non é de montaña, transita por prados e colinas ata atopar o cruce co GR 10, que nos leva ata o refuxio da Maison du Valier. Etang Arauech. Mont Valier fondo dereita Pedras con formas curiosas Máis entradas do Passaran  Aquí