Saltar ao contido principal

Espigüete



O Espigüete é o pico máis característico da montaña Palentina. Inda que non o máis alto (elevase 2450 e o Curavacas ten 2520m), é o máis emblemático, xa que é unha mole caliza illada que pode verse dende toda a súa contorna e dende a cima de moitas montañas dos picos de Europa e de León.

 El Espigüete es el pico más característico de la montaña Palentina. Aunque no es el más alto (se eleva 2450m y el Curavacas tiene 2520m), es el más emblemático, porque es una mole caliza aislada que se puede ver desde todos sus alrededores y desde la cima de muchas montañas de los Picos de Europa y de León. 

cumbre del espiguete palencia
Altura

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/640s f/11 ISO125

Cima Oeste Espigüete
Crestear cos montes de Riaño as costas

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/800s f/11 ISO125

Embalse de Camporredondo

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 21mm 1/800s f/11 ISO125

Picos de Europa

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 25mm 1/640s f/11 ISO125

Cresteando o Espigüete

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 35mm 1/640s f/11 ISO125

O cumio e o Curavacas

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 29mm 1/640s f/11 ISO125
Cumios do Espigüete

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 18mm 1/640s f/11 ISO125

Estrada do embalse

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/320s f/11 ISO125

Vista Sur do Espigüete

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 18mm 1/200s f/11 ISO160

 

 

Visto dende o Leste ou Oeste, é unha pirámide, un triangulo perfecto. Dende o Norte ou Sur é un macizo onde se aprecian ben as suas aristas, crestas e diferentes cimas.
As vistas dende o cumio son espectaculares. Os montes de Riaño co seu embalse na cara Oeste, os Picos de Europa na cara Norte, o embalse de Camporredondo o Sur-Leste, e as montañas palentinas máis altas na parte Norte – Leste.
A ruta que seguimos co clube Peña Trevinca foi unha travesia de Oeste a Leste. Aproximación dende o pueblo de Valverde de la Sierra, para subir trepando por unha canal na parte sur-Oeste que leva directamente a primeira cima ou hombreiro. Os montes de Riaño aparecen as nosas costas. A partir de ahí, pódese sacar a Reflex. As cimas principais fanse cresteando. O descenso, algo abrupto, pola arista Este ata o parking que está na estrada entre Cardaño de abaixo e Cardaño de Arriba. O Espigüete é unha montaña de certa entidade, respetable, pero moi bonita de facer con bo tempo.

 -x-
Visto desde el Este o el Oeste, es una pirámide, un triangulo perfecto. Desde el Norte o el Sur, es un macizo en el que se aprecian perfectamente sus aristas, crestas y diferentes cimas.
Las vistas desde la cumbre son espectaculares. Los montes de Riaño con su embalse en la cara Oeste, los picos de Europa en la cara norte, y el embalse de Camporredondo al Sureste, y las montañas palentinas más altas en la parte noreste.
La ruta que seguimos con el Club Peña Trevinca fue una travesía de Oeste a Leste. Aproximación desde el pueblo de Valverde de la Sierra, para subir trepando por una canal en la vertiente Sur-Oeste que lleva directamente a la primera cima u hombro. Los montes de Riaño aparecen a nuestra espalda. A partir de ahí, se puede sacar la réflex de la mochila, las cimas principales se hacen cresteando. El descenso, algo abrupto, fixemolo pola arista Este hasta el parking que está en la carretera entre Cardaño de abajo y Cardaño de arriba. El espigüete es una montaña de cierta entidad, respetable, pero muy bonita de hacer con buen tiempo.

Publicacións populares deste blog

Dobrogea. Delta do Danubio

Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro. Delta do Danubio O vó da garza Praia sen final Lagoa Turceasca Delta en bici Cisnes do Danubio Porto de Sfantu George Canales A area dos confíns de Europa As rúas de Sfantu George Mar Negro en Constanza Constanza Máis entradas de Romanía aquí O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme.  O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa. Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas pob...
Ler máis

Bretema nas Cíes

  Debido, imaxino, ao éxito das Illas Cíes agora está máis dificil conseguir praza para o camping. Hai que collelo con bastante tempo de anticipación. Así que pode pasar que, cando chega por fin o día de ir gozar das illas, toque temporal. Pódese pensar que é unha boa mala sorte: ter que pasar a tarde agotando as reservas da cantina do camping, achicar auga da tenda de campaña, esquecerse de ver estrelas, nin starlight, nin nada. A boa nova foi que o día seguinte do temporal, amenceu con sol. Polo menos iase secar a tenda.  Pero nin por esas: antes de que avanzara a mañá, chegou unha brétema marítima que impedía ver nada. Nin ir a praia, nin bañarse, porque había frío. Pois non queda outra que ir ata o faro de Cíes.  Quen ia pensar que, a metade de camiño iamos sobrepasar a nevoa, e camiñar sobre as nubes. E ver como as illas facían de barreira natural das nubes que non paraban de chegar dende o Atlántico. Polo de agora, as Cíes sempre compensan.
Ler máis

Cabo Estai

​​ "Mirando na rede, descubrín que - en Cabo Estai - hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor" Cabo Estai Os muros de Xunqueiro Pedras verdes O palco das Cíes O faro escondido Derradeiras luces da furna Cíes As escaleiras do faro de Cabo Estai ​ Cabo Estai é un deses sitios que sabes que está ahí pero que nunca lle da a un por visitar. Lembro que pasei por alí unha ou dúas veces, xa hai anos. A imaxe difusa que tiña na mente era de unha grande extensión sen un punto característico ou concreto onde poder ver o mar. Mirando na rede, descubrín que hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor. Para ir dando pedáis está un pouco lonxe, así que fun parando nas calas con rochas e algas, que van aparecendo cando se deixa atrás o rebumbio de Canido e vaise entrando na afastada zona resid...
Ler máis

Camiño dos Faros. Ponteceso, Laxe, Camelle

As dunas de Ponteceso,as súas marismas, a peninsula de Laxe, onde o mar xa se pon serio, Soesto, Traba... e o emblemático Camelle. Areal de Ponteceso Nen@s na area Lingua da duna Marismas A forza do mar Pesca Insua de Laxe Faro de Laxe Praia dos cristáis O mar devolve todo Soesto Curiosas formas Camelle Neste tramo da ruta percorrese o maxestuoso areal de Ponteceso. O seu propio monte branco. Tras pasar unha longa etapa pola costa e interior de Cabana. Tramo non tan espectacular pero con visita ao Castro de Borneiro e o domen de Dombate.  O camiño dos faros chega a península de Laxe, na que destaca o seu faro. Sinxelo, pero nun emplazamento privilexiado. En Laxe tamén se pode atopar a curiosa praia dos cristais. Seica un barco con botellas naufragou cerca dela. E o mar devolve todo. Tanto que formou unha pequena praia que no canto de area ten cristais erosionados. A partir de ahí, destaca o espectacular peñón de Soesto, e a praia...
Ler máis

Passaran. Estagnous - Mont Valier

Etapa 5 e derradeira do Passaran  Volta ao inicio e saida da alta montaña. Incia con subida ata o Col de Pecouch, onde vemos por derradeira vez o Etang Rond. e baixamos por un terreno calizo con curiosas marcas nas pedras (imaxino ocasionada polos glaciares) ata chegar o val dos lagos Milouga e Etang d´Arauech. O camiño xa non é de montaña, transita por prados e colinas ata atopar o cruce co GR 10, que nos leva ata o refuxio da Maison du Valier. Etang Arauech. Mont Valier fondo dereita Pedras con formas curiosas Máis entradas do Passaran  Aquí
Ler máis