Saltar ao contido principal

Cárpatos. Piatra Crailui

Esta cadea dos Cárpatos Rumanos non ten cimas tan altas coma os Fagaras ou os Bucegi. Porén, os auténticos bosques virxes rumanos que tiña en mente antes de visitar o país, salvaxes, espesos e profundos; eses bosques están en Piatra Crailui.

-x-


Esta cadena de los Cárpatos no tiene cimas tan altas como los Fagaras o los Bucegi. Sin embargo, los auténticos bosques vírgenes que tenía en mente antes de visitar el país, salvajes, espesos, profundos; esos bosques están en Piatra Crailui.
Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Magura


Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Bos días Magura

Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Gorxa Zarnesti

Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Faias de Piatra Crailui

Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Gorxa Zarnesti

Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Cabana Curmatura
Café bucólico


Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
No medio do bosque

Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Rebaño

Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Bosque de Piatra Crailui

Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Bosque virxe

Piatra Crailui Carpatos Rumania Zarnesti Curmatura Botorog Magura
Magura

Neste parque está a gorxa ou desfiladero de Zarnesti. Un espectacular paso arrancado da montaña, esculpido polo río. Atravesalo é camiñar encaixonado entre profundas paredes calizas verticais, sentindose verdadeiramente pequeno. Nun principio, so tiñamos pensado visitar este desfiladero. Porque ao ter tanto bosque, pensamos que podía haber osos, e deunos algo de respeto (ou de medo, por ser sinceros). Pero o señor da acolledora casa Hille de Magura, onde durmimos a noite anterior, dixonos que de osos nada, que como moito atacan as ovellas pero non os humanos. E recomendounos subir a cabana Curmatura.

En xeral, a xente en Rumanía adoita ser moi amable, pero este señor é especialmente encantador. Nunca deixo reseñas de aloxamentos neste blog, pero esta pensión reultounos tremendamente bucólica, e trataronnos moi ben. A casa non é a máis cómoda do mundo, pero está nun lugar absolutamente auténtico, e a comida que sirven​, e que comes na propia cociña,​ é a tradicional rumana​ de verdade​. Magura é unha pequena aldea enclavada no medio do parque Piatra Crailui, so se pode acceder por pista​. Ao chegar, un se atopa nun pobo da Transilvania rural profunda, con casas preparadas para o agro e a ​sobre todo ​gandeiría. Dormir alí e como parar o tempo, na máis absoluta tranquilidade. Agardar a caida da noite na finca da casa, sen​tad@s nos columpios que teñen fora, é un verdadeiro pracer sosegado.

​O noso anfitrión recomendounos ​a ruta que sube polo carreiro de marcas azuis, que pasa pola gorge Zarnesti, e despois adentrase nun autentico bosque virxe rumano​. Dende lonxe, semella impenetrable, pero non o é tanto. Está​ cheo de abetos na parte alta, e de faias cando se perde altura. O sendeiro avanza, sempre subindo, sinuoso entre troncos das arbores das que non se ven as copas.

Na parte alta do percorrido, aparecen grandes e idílicos prados, poboados por vacas e rebaños de ovellas, ​vixiados por pastores e cans​. E chegamos a Cabana Curmatura, que é un refuxio de montaña situado no alto dos prados, baixo a montaña. Trala parada con café na terraza (​un café absolutamente bucólico) abandonamos a Cabana. S​eguindo as indicacións do home de Casa Hille, ​para baixar ​seguimos o carreiro das marcas amarelas, que leva de retorno​ a fonte de Botorog, onde quedara o coche​, en continua baixada. Outra vez a través do espeso bosque intacto. Ruta completa aquí



Un peque​n​o gran tesouro, Piatra Crailui.

-x-

En este parque está la garganta de Zarnesti. Un espectacular paso arrancado da montaña, esculpido por el río. Atravesarlo es caminar encajonado entre profundas paredes calizas verticales, sintiendose verdaderamente pequeño. En un principio, solo teníamos pensado visitar este desfiladero. Porque al tener tanto bosque, pensamos que podríamos encontrarnos con osos, y nos dio algo de respeto (o de canguelo, para ser sinceros). Pero el señor de la Casa Hille de Magura, donde dormimos la noche anterior, nos dijo que de osos nada, que como mucho atacaban a las ovejas, pero nundca a los humanos. Este hombre nos recomendó subir a la Cabana Curmatura.

En general, la gente en Rumanía acostumbra a ser muy amable, pero este señor fue especialmente encantador. Nunca dejo reseñas de alojamientos en este blog, pero esta pensión nos resultó tremendamente bucólica, y nos trataron muy bien. La casa no es la más cómoda del mundo, pero está en un lugar absolutamente auténtico, y la comida que sirven, y que comes en la propia cocina, es la tradicional Rumana de verdad. Magura es una pequeña aldea enclavada en el medio del parque Piatra Craiului, solo se puede acceder a ella por pista. Al llegar, uno se encuentra en un pueblo de la Transilvania rural profunda, con fincas preparadas para agricultura y sobre todo ganadería. Dormir allí es como parar en el tiempo, en la más absoluta tranquilidad. Esperar la caida de la noche en la finca de Casa Hille, sentad@s en los columpios que tienen fuera, es un verdadero placer sosegado.

Nuestro anfitrión nos recomendó la ruta que sube por el sendero de marcas azules, que pasa por la garganta Zarnesti, y después se adentra en un auténtico bosque virgen rumano. Desde lejos parece impenetrable pero no lo es tanto. Está lleno de abetos en la parte alta y de hayas cuando se pierde altura. El sendero avanza, siempre subiendo, sinuoso entre troncos de arboles, de las que no se ven las copas.
En la parte alta de la ruta, aparecen grandes e idilicos prados,  poblados por vacas y rebaños de ovejas, vigilados por pastores y perros. Y llegamos a la Cabana Curmatura, que es un refugio de montaña situado en el altro de los prados, bajo la montaña. Tras la parada con café en la terraza (un café completamente bucólico), abandonamos la Cabana. Siguiendo la indicación del hombre de Casa Hille, para bajar seguimos el sendero de marcas amarillas, que lleva de retorno a la fuente de Botorog, donde quedó el coche, en contínua bajada. Otra vez a través del espeso bosque intacto rumano. Ruta completa aquí

Un pequeño gran tesoro, Piatra Craiului.

Publicacións populares deste blog

Cárpatos. Bucegi

As montañas de Bucegi, nos Cárpatos romaneses, álzanse como paredes impoñentes, con 1000 metros de altura, a través do curso do Río Prahova. Chaman a atención pola sua beleza case virxe, e polos misterios que supostamente agochan. -x- Las montañas de Bucegi, en los Cárpatos rumanos, se alzan con paredes imponentes, con 1000 metros de altura, a través del curso del río Prahova. Llaman la atención por su belleza casi virgen, y por los misterios que supuestamente esconden. Bucegi Teleferico de Busteni Miradoiro de Bucegi Cumio do Monte Omu As donas dos Cárpatos Descenso Baixada do val Ar de Montaña Bucegi Camiñar polos Cárpatos   Cabana Babele Bucegi dende Busteni O Teleférico, que sae da turística localidade de Busteni, permite alcanzar a cabina Babele (2000m) sen esforzo. Eso se obviamos o esforzo de chegar unha hora antes de que abra (empeza as 8:30) e logo facer unha cola de outra hora. Pero vale a pen...

Azores. Subida ao Volcán Pico

O Volcán de Pico está situado na Illa do mesmo nome, no arquipelago das azores. Nos días claros, vista dende as illas cercanas, resulta una impoñente e prominente mole. É un cono que emerxe do mar e remata por enriba das nubes. Cos seus 2351m de altura é a cima máis alta de Portugal. El volcán de Pico está situado en la isla del mismo nombre, en el archipiélago de las Azores. En los días claros, vista desde las islas cercanas, resulta una imponente y prominente mole. Es un cono que emerge del mar y termina encima de las nubes. Con sus 2351m de altura es la cima más alta de Portugal. Volcán Pico Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/1600s f/11 ISO160 As vistas dende o cumio son espectaculares. É moi diferente respecto a outras cimas de montaña en cordillera, por ver o mar tan cerca, pero o mesmo tempo dende tanta altura. Semella estar nun avión pero cos pes no chan. Vale moito a pena o esforzo da subida. Las vistas desde la cumbre son espectaculares. Es muy di...

Transilvania

"... Las torvas montañas parecían lejanas, y estábamos acercándonos a la cumbre de una colina empinada, en cuya cima había un castillo como el que menciona Jonathan en su diario. Me alegré y atemoricé al mismo tiempo; pues ahora, para bien o para mal, el fin está cerca" (Notas de Van Helsing)  Drácula, Bram Stoker  Terra de bosques, castelos e igrexas fortificadas; rodeada de prominentes montañas; esta rexión de Rumanía de orixe saxona é moi rural e ten pobos preciosos e fermosas ladeiras. Pero a fama de Transilvania non ven das súas virtudes, ven das historiase e lendas que se inspiran nela. -x- Tierra de bosques, castillos e iglesias fortificadas; rodeada de prominentes montañas. Esta región de Rumanía de origen sajón es muy rural y tiene pueblos preciosos y hermosas laderas. Pero la fama de Transilvania no viene de sus virtudes, viene de las historias y leyendas que se inspiran en ella. Castelo de Peles Viscri Igrexa fortificada de Viscri ...

Pura Vida (2)

Segunda e derradeira entrada de animáis en Costa Rica, que completa a primeira . O principal problema para captar a fauna foi que, obviamente, os modelos móvense.  Coa pouca luz que entra na selva nubosa faise complicado sacar imáxes nítidas. Hai que sorprender aos protagonistas da foto un pouco despistados. Durante a estancia en Costa Rica, visitamos un Zoo (disfrazado de hospital da natureza). Alí dentro non tería estes problemas coas fotos. Sen embargo, preferín non levar a cámara.  Os animáis, como as persoas, sempre lucen máis cando se senten en liberdade. O xantar do Perezoso A mirada do lagarto Pelicano no solpor Araña oro orbe Desfile de formigas O cangrexo que bailaba muiñeira O esquivo tucán (*) (*) O tucán aparece en todas as guías de Costa Rica. Pero o único xeito de velo de cerca e quieto é nun zoo. En liberdade está constantemente en movemento nas partes altas das árbores. A foto non é maravillosa...

Camiño dos Faros. Ponteceso, Laxe, Camelle

As dunas de Ponteceso,as súas marismas, a peninsula de Laxe, onde o mar xa se pon serio, Soesto, Traba... e o emblemático Camelle. Areal de Ponteceso Nen@s na area Lingua da duna Marismas A forza do mar Pesca Insua de Laxe Faro de Laxe Praia dos cristáis O mar devolve todo Soesto Curiosas formas Camelle Neste tramo da ruta percorrese o maxestuoso areal de Ponteceso. O seu propio monte branco. Tras pasar unha longa etapa pola costa e interior de Cabana. Tramo non tan espectacular pero con visita ao Castro de Borneiro e o domen de Dombate.  O camiño dos faros chega a península de Laxe, na que destaca o seu faro. Sinxelo, pero nun emplazamento privilexiado. En Laxe tamén se pode atopar a curiosa praia dos cristais. Seica un barco con botellas naufragou cerca dela. E o mar devolve todo. Tanto que formou unha pequena praia que no canto de area ten cristais erosionados. A partir de ahí, destaca o espectacular peñón de Soesto, e a praia...