Ollar pola fiestra

A outra cara dos templo de Angkor Os fillos do arroz Pensando Preparativos para a ceremonia Colegas As casas flotantes de Phnom Krom Fame A lagoa de Sangkat Solpor no Sap Rapazas en bici O gato Budista Os novos Jemeres B/N A pouco que un sae das ruas ateigadas de hoteles, bares e restaurantes para os turistas que veñen atraidos polos templos de Angkor, introducese na Camboia máis auténtica.  Parece bastante máis pobre que Vietnam. A historia recente ten ainda máis matanzas, conflictos e fame que o veciño socialista. E problemas máis recentes. Cando se chamaba Kampuchea era a "Siria dos 90". Hai xente pedindo pola rúa. Algúns mutilados polas minas. Asfaltado inexistente nas aforas. Animáis soltos. Os nenos xogan co primeiro que atopan. O medio de transporte máis extendido é a bici, inda que as motos van gañando terreno co tempo. Da a sensación de que empezan a camiñar, pero amodo. Polo pouco...

San Pedro de Rocas Segredo dos monxes Arbores nus Entre a nevoa e o canón A lua de San Estevo de Ribas de Sil Triste estrada Santa Cristina As cores do inverno O gardian do Claustro As escaleiras da fonte de San Bieito Inverno na ribeira Sacra   Se ben é certo que cando luce máis é en Primavera e en outono, a Ribeira Sacra no inverno vólvese ainda máis mistica, brumosa, humeda e fría.

Eu créote Eses xuices non, e eses cinco miserables tampouco. De feito, para eles só eres un corpo con tres buracos onde meter as súas sucias pollas, e non lles importa nada como te sintas, menos ainda o que penses. Pero voltemos aos xuices, eles non te creen. Ou mellor dito: si te creen. Porque na sentencia di expresamente que deixacheste facer para evitar males maiores, e que te vexaron sen o teu consentimento. Pero iso non é violación. Porque argumentan que para que o sexa violación ten que haber signos de violencia. Non importa se foi contra a túa vontade, só importa que haxa signos de violencia. O que seguro que non te creen, e de ser digna de que se recoñeza que te violaron. Porque eses xuices terán fillas, nietas, sobriñas, mozas, amigas… pero non empatizaron contigo porque, probablemente, ninguén do seu entorno feminino iria aos sanfermines e quedariase sola de noite. Nin falaría con cinco chicos borracha, dos cales un quizáis gustouche. Non. Iso é para golfa...