Saltar ao contido principal

El Caminito del Rey


"El Caminito del Rey" atravesa o desfiladero dos Gaitanes, na Málaga interior. É unha pasarela incrustada nas paredes verticais que rematan no río Guadalhorce, con tramos de bastante altura.

-x-

El caminito del rey atraviesa el desfiladero de los Gaitanes, en la málaga interior. Es  una pasarela incrustada en las paredes verticales que  terminan en el río Guadalorce, con tramos de bastante altura.


El caminito del rey desfiladero gaitanes chorro guadalorce

El caminito del rey desfiladero gaitanes chorro guadalorce

El caminito del rey desfiladero gaitanes chorro guadalorce


El caminito del rey desfiladero gaitanes chorro guadalorce

El caminito del rey desfiladero gaitanes chorro guadalorce

El caminito del rey desfiladero gaitanes chorro guadalorce

El caminito del rey desfiladero gaitanes chorro guadalorce


El caminito del rey desfiladero gaitanes chorro guadalorce

Instalouse en 1901 como camiño de servizo na construcción dos embalses do Guaitanejo e do Chorro. Era necesario unir ambas obras polo desfiladero para paso de traballadores e materiais. O principio eran unhas taboas colgadas, pero o enxeñeiro xefe, un tal Benjumea , gostaba das paisaxes impresionantes que ofrecía e decidiu adecentar a paasarela.
Na inauguración do embalse, o Rei Alfonso XIII, según a versión oficial e monárquica, tivo a valentía de crúzar o desfiladeiro enteiro, baixo choivas torrenciales. Asombrados pola sua osadía, os que presenciaron tal fazaña, deronlle a pasarela o nome que ten: "El caminito del rey". O certo é que hai outras versión que din que simplemente deu uns pasos. O que é seguro é que o rei andaba por alí aquel día.

Co paso dos anos, sen mantemento, o camiño deteriorouse. Quedou sen barandillas e mesmo sen base que pisar. Estragouse tanto que pasou de ter glamour monárquico a ser un reto para escaladores e  excursionistas con ganas de emocións fortes. De feito houbo varios accidentes mortáis. No ano 2000, tras coincidir varias mortes de xente que tentaba facer o Caminito del Rey, a Junta de Andalucía dixo basta, e dinamitou as entradas para impedir o acceso. Ademáis, impuxeronse altas multas para quen tentase cruzalo. No 2014 empezaron a restáuralo e abriu o público en 2015.

Xa antes de abrir ao público, o Caminito del Rey era famoso pola súa lenda negra e a sua espectacularidade. Na parte máis escarpada, a restauración circula por enriba da pasarela orixinal, co que se pode apreciar o perigoso que era

Hoxe en día é un gran reclamo turístico, hai que reservar para entrar, e percorrelo é completamente seguro. Perdeu esa lenda de aventura, pero tamén así pode gozar todo o mundo de fermosas paisaxes colgado das enormes paredes do desfiladeiro dos Gaitanes.

-x-

Se instaló en 1901 como camino de servicio en la construcción de los embalses del Guaitanejo y del Chorro. Era necesario unir ambas obras por el desfiladero para el paso de trabajadores y materiales. En un principio, eran unas tablas colgadas, pero al ingeniero jefe, un tal Benjumea, le encantaban los paisajes impresionantes  que ofrecía y decició adecentar  la pasarela.

En la inauguración del embalse, el Rey Alfonso XIII, según la versión oficial y monárquica, tuvo la valentía de cruzar el desfiladero entero, bajo lluvias torrenciales. Asombrados por su osadía , los que presenciaron tal azaña, le dieron a la pasarela el nombre que tiene: el caminito del Rey.  Aunque tambíen hay otras versiones que dicen que simplemente dio unos pasos por las tablas. Lo que es seguro es que el rey estaba por allí  aquel día.

Con el paso de los años, sin mantenimiento, el camino se deterioró. Quedó sin barandillas y mismo sin base que pisar. Se estropeó tanto que pasó del glamour monárquico a ser un reto para escaladores y excursionistas aventureros con ganas de emociones fuertes. De hecho, hubo varios accidentes mortales. En el año 2000, tras coincidir varias muertes de gente que intentaba hacer el caminito del rey, la Junta de Andalucía dijo "basta", y dinamitó las entradas para impedir el acceso. Además, se establecieron altas multas para quien intentase cruzar el camino. En el año 2014 se empezó su restauración, y se abrió al público en 2015.

Ya antes de abrir al público, el Caminito del Rey era famoso por su leyenda negra y su espectacularidad. En la parte más escarpada, la restauración transcurre por encima del camino original, con lo que se puede apreciar lo peligroso que era. 

Hoy en día es un gran reclamo turístico, hay que reservar para entrar, y recorrerlo es completamente seguro. Perdió esa leyenda épica de aventura, pero también  de esta forma todo el mundo puede disfrutar de este hermoso paisaje, colgado de lasa paredes del desfiladero de los Gaitanes.

Publicacións populares deste blog

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo ser

Irlanda - Munster

En Munster coinciden os maiores reclamos que ten Irlanda. Limerick, Cork, Cashel, Parque Nacional de Burren, Kerry, Adare... e sobre todo os merecidamente famosos cantís de Moher. -x- En Munster coinciden los mayores reclamos que tiene Irlanda: Limerik, Cork, Cashel, Parque de Burren, Kery, Adare... y sobre todo los merecidamente famosos acantilados de Moher. Cliffs of Moher. Paredes do Oeste Solpor en Moher. Cantís dourados Cashel As ruinas Burren Nin Auga, nin árbores, nin terra As fiestras de Cork University of Cork As canles do Lee A dinámica Cork é a capital de Munster, ou "terra de Mum". A chegada de empresas estadounidenses animadas pola fiscalidade irlandesa está facendo crecer en importancia esta vila. Surcada polos canales do rio Lee, os seus coloridos edificios de tres ou catro alturas son moi caracteristicos. Actualmente é a terceira poboación de Irlanda, despois de Dubl

O Grove

O Grove non é o mellor sitio para darlle a volta en bici. Pero si que ten moreas de sitios que valen  a pena visitar...  e facerlles fotos, que diso vai a entrada.  Pensamos en repetir a idea de fin de semana de volta en bicicleta pola peninsula. Pero a realidade foi que non se deixou moito. Ten vías moi tranquilas e ciclables. tamén carreiros que bordean o litoral. Pero tamén ten moito areal sen posibiliade de rodear. E tamén pequenos cantís nos que hai que levar a bici ao lombo. Agora ben, fermoso é dabondo. Tanto praias como paseos e portos. Tampouco acompañou moito o tempo. Pero eso ten as súas vantaxes: menos xente e mellores luces e estampas para esto das fotos. Ten moita extensión. Realmente só fixemos unha pequena parte, a da costa norte. Así que non me importaría para nada repetir.

Jerash

Normalmente as ruinas non prosperan porque as cidades ou asentamentos necesitan progresar e crecer.  E moitas veces fano sen valorar o pasado e o destruen ou expolian. Pasou con murallas medievais, igrexas, barrios enteiros en todo o mundo. Non foi o caso de Jerash. Aquí a cidade foi asolada por un terremoto que rematou con ela. E no canto de reconstruirla os seus habitantes decidiron abandonala. Por esta vila pasaron mesopotamos, mamelucos, gregos, persas, pero os que deixaron maior impronta foron os romanos. Séculos despois, tralas guerras, volveuse habitar este asentemento, pero na colina do lado, polo que os restos se respectaron (máis ou menos) e hoxe en día é unha das vilas romanas mellor conservadas do mundo. Centos e centos de columnas, pórticos, igrexas, anfiteatros, circos, rúas romanas, beirarúas... Jerash ten de todo. Cando se puxo en valor o asentamento, se reconstrui o que se puido. Pero hai moitos restos que seguen baixo a terra, descubertos a miudo. Unha moi grata sorpr

A Fada e o Dragón

Se hai algo do que podemos presumir en Vigo é dos nosos atlánticos Solpores. A orientación da cidade e as nubes que adoitan acompañarnos fai que moitas tardes pague a pena pararse a mirar o ceo. Un bo sitio para observalos é o Paseo de Alfonso XII. A primeira espectadora é esa fada ao lombo do dragón, que seica pretende sobrevoar as ondas do mar da ría pero que nunca chega a facelo. Hacia o Solpor A fada e o Dragón Ceo Ocaso Baixo as nubes Viaxe eterna cara o Solpor. Solpor (2) Treboada