Saltar ao contido principal

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá.




Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre.

Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados.


Bembrive

(O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso)






Eifonso
(pasa por enriba do rego e próximo aos muiños)





Beade - Relfas
(pasa por enriba, dividirá os campos en 2)




Beade - Saa
(pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa)






Beade - baixo instituto 
(Neste tramo será vial soterrado)






Castrelos - Barxa
(pasa próximo ao rego, quedará ao lado do cruce entre o vial Clara Campoamor e a OP 010)





Matamá - Devesa
(pasa por enriba do rego, supostamente nun viaducto)








Matamá 
(Vial soterrado)





Pereiró
(Pasa por enriba, ata chegar a STELLANTIS)





Rego Barxa 
(a uns centos de metros, sen estudios de como pode afectar)


A miña intención é, dunha banda, reflexar o que se vai estragar, xa que non se fixo estudio de impacto ambiental nin paisaxístico. E doutra banda, deixar imaxes da lembranza do que xa non existirá, ou se verá sustancialmente alterado.

Antes de lanzar as máquinas excavadoras a destrozar o patrimonio natural, paisaxístico e veciñal da cidade, compre preguntarse se realmente é imprescindible este vial.

As macroinfraestructuras que consisten en reforzar os viais para resolver os atascos, poden rematar xerando máis embotellamientos, xa que supoñen un aliciente para desplazarse en vehículo privado. Actualmente hai varias circunvalacións da cidade, pero máis afastadas. Deberían chegar, xa que o seu obxectivo está cumplido: xa non circulan camións pola cidade. Penso que, antes de planexar este tipo de viais, compre explorar medidas que faciliten o transporte sen coche. É dicir, reducir os atascos da forma máis práctica: reducindo o tráfico. O medio ambiente e os nosos pulmóns agradeceríano. Vigo é a cidade con máis coches por habitante do país. Medidas como a construcción desta estrada non axudan a revertir esta tendencia.

Os lugares especiales son os que crean a identidade dunha cidade. Eses recunchos singulares que se teñen, ou non se teñen. Unha cidade fermosa debería coidar estes espazos. Mantelos. Poñelos en valor. Ou, como mínimo, non esnaquizalos. Máis ainda si se trata de bosques, xa que son o pulmón da vila. E se hai que arrasalos, que sexa por motivos absolutamente imprescindibles. Penso que este vial non o é.

Pode ser que as zonas que definin non sexan as exactas do trazado (fixeno a partir de imaxes de internet basadas no PXOM). Pero penso que esta inexactitude non ten relevancia. Unha estrada de catro carris provoca un impacto tan grande, que abofé; vai cambiar para sempre todos os recunchos aquí reflexados. Da igual que vaian ser completamente sustituidos polo asfalto, que queden baixo unha ponte, que queden a beira da estrada, ou que o vial pase soterrado nun túnel por embaixo, xa que nin se estudou se afecta aos acuíferos subterráneos.

Cedo todos os dereitos de reproducción das imaxes desta entrada, sempre que a finalidade do seu uso sexa reivindicar a paralización da construcción deste vial, ou informar sobre a desfeita.



Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.
Ler máis

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.
Ler máis

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...
Ler máis

As Cíes e a Unesco

Ignorando o que se fala delas en terra, nas illas a vida continúa tranquila, natural, impasible ao devenir do tempo. No arquipélago o reloxo detense, porque alí nada ten máis importancia que o feito de estar nas Cíes O noso patrimonio Area mar e ceo Balcón do Príncipe Retiro Noite en Rodas Calma San Martiño Senlleira en Rodas Onde se detén o tempo As illas Cies deberían ser patrimonio da Humanidade. Pero para conservalas, non para explotalas. E en todo caso, nunca deberían ser ferramenta de confrotación entre diferentes administracións con diferentes siglas políticas.  É triste ver como a clase dirixente local non se pon de acordo nin sequera no que nos une: A necesidade de protexer o maior patrimonio natural que temos no sur de Galicia.
Ler máis