O Camiño dos Faros vai “in crescendo”, tamén dentro da derradeira etapa. O Sendeiro
do Cabo da Nave é absolutamente espectacular. Non se queda atrás a chegada ao faro de
Fisterra, cargada de simbolismo, cunhas vistas magníficas dende o monte Facho.
|
Monte Castro
|
|
Camiño dos Faros
|
|
Primeira vista do Cabo da Nave
|
|
Praia da Arnela
|
|
Acercandose ao Cabo da Nave
|
|
No interior do cabo da Nave
|
|
Cantís
|
|
Cabo da Nave
|
|
Facho: derradeiro obstáculo
|
|
Cabo da Nave e Praia Mar de Fora
|
|
Fin do Camiño: Faro Finisterre
|
|
Fisterra
|
Na miña opinión, paisaxisticamente falando, a parte
final do Camiño dos Faros é a máis fermosa e auténtica. Hai poucas
andainas nas que poidas caminar por carreiros desertos durante tanto
tempo, coa única compaña do mar e o vento, sobre
cantís onde rompen as ondas e gozando de paisaxes impresionantes.
O
Cabo da Nave é a guinda do Camiño. Este tramo pódese percorrer grazas a
un pequeno sendeiro que acompaña a unha tubería de augas. Unha sorte. E,
obviamente, os inventores do Camiño dos Faros
non o ian desaproveitar. Causa unha fonda impresión ver o mar dende tan alto
rompendo tan cerca, entre as paredes tan escarpadas. O carreiro vai
sorprendendo a cada xiro, xa que van aparecendo pasos entre as rochas onde non se imaxinaba. Todo isto fai que percorrer
este traxecto sexa unha das mellores experiencias
da Costa da Morte. Por non dicir a mellor. Se ata aquí esta senda
resulta preciosa, co Cabo da Nave faise inesquecible.
Unha vez repost@s da impresión, xa se ve o monte do
Facho, último obstaculo para ver o Faro de Fisterra. Pero antes, a
praia do Mar de Fora. Salvaxe tamén, pero cun recuncho onde pode caer un
baño se fai calor.
Tralo ascenso ao monte do Facho, a baixada faise
soa, xa que estamos admirando o segundo monumento máis visitado de
Galicia: o Faro de Finisterre. Choca un pouquiño chegar de non ver a
ningúen durante dous días, e no Faro atopar moreas
de visistantes. Xente que vai so pola visita, a pasar a tarde, e xente
que chega coa memoria chea de experiancias do camiño de Santiago. E @s
que son menos: @s que chegan ao fin do mundo por un camiño máis duro,
pero completamente diferente: O Camiño dos Faros.
Máis entradas neste Blog sobre o Camiño dos Faros: