Saltar ao contido principal

Irlanda - Munster


En Munster coinciden os maiores reclamos que ten Irlanda. Limerick, Cork, Cashel, Parque Nacional de Burren, Kerry, Adare... e sobre todo os merecidamente famosos cantís de Moher.

-x-

En Munster coinciden los mayores reclamos que tiene Irlanda: Limerik, Cork, Cashel, Parque de Burren, Kery, Adare... y sobre todo los merecidamente famosos acantilados de Moher.



Cliffs of Moher.

Paredes do Oeste

Solpor en Moher.

Cantís dourados

Cashel

As ruinas


Burren

Nin Auga, nin árbores, nin terra

As fiestras de Cork



University of Cork

As canles do Lee


A dinámica Cork é a capital de Munster, ou "terra de Mum". A chegada de empresas estadounidenses animadas pola fiscalidade irlandesa está facendo crecer en importancia esta vila. Surcada polos canales do rio Lee, os seus coloridos edificios de tres ou catro alturas son moi caracteristicos. Actualmente é a terceira poboación de Irlanda, despois de Dublin e Belfast, no Ulster.

O parque Nacional de Burren é unha enorme extensión de pedra karstica. Unha paisaxe lunar de formas curiosas, sendo a máis chamativa a montaña surcada por unha espiral. Din que este territorio fora descrito polo comandante inglés Oliver Cromwell como “o lugar onde non hai arbores para colgar un home, terra para enterralo, nin auga para afogalo”. Maila non abundar estes elementos dos que o sanguinario invasor británico busca utilidades tan constructivas, a paisaxe non deixa de ser fascinante, polo diferente.

Os cantís de Moher deben ser o lugar mais visitado de Irlanda, pero a sua inmensidade da para todo o mundo. Grandes tanto en extensión pola costa como en altura desde el mar. O vento, a distancia coa auga,  e a sensación de estar no confín do mundo fan deste lugar un sitio sobrecogedor. Pasealos durante o longo solpor irlandés é unha experiencia fermosisisma. Da un pouco de mal rollo os carteles que incitan a pensar duas veces o suicidio. Seica a altura ou a trascendencia do lugar leva a bastante xente que tira a toalla na vida a rematar ahí os seus días. Deixando estao ao un lado, os Cantis de Moher son un deses lugares que non se retratan con fotos, son dos que deixan impresión no recordo.


-x-

La dinámica Cork es la capital de Munster, o "tierra de Mun". La llegada de empresas estadounidenses animadas por la fiscalidad irlandesa está haciendo crecer en importancia esta población. Surcada por los canales del río Lee, sus coloridos edificios de tres o cuatro alturas son muy característicos. Actualmente es la tercera urbe de Irlanda, tras Dublin y Belfast. 


El parque nacional de Burren es una enorme extensión de piedra Karstica. Un paisaje lunar de formas curiosas, siendo la más llamativa de todas la montaña surcada por una espiral.  Dicen que este territorio fue descrito por el comandante inglés Oliver Cromnwell como "el lugar donde no hay árboles para colgar un hombre, tierra para enterrarlo, ni agua para ahogarlo". A pesar de no abundar estos elementos de los cuales el sanguinario invasor británico buscaba utilidades tan constructivas, el paisaje no deja de ser fascinante, por lo diferente.

Los acantilados de Moher deben ser lo más visitado de Irlanda. Pero su inmensidad da para todo el mundo. Grandes tanto en extensión por la costa como en altura desde el mar. El viento, la distancia con el agua, y la sensación de estar en el confín del mundo hacen de este lugar un sitio sobrecogedor. Pasearse durante la larga puesta de sol irlandesa es una experiencia hermosisima. Dan un poco de mal rollo los carteles que incitan a pensar dos veces el suicidio. Parece ser que la altura o trascendencia del lugar lleva a bastante gente que tira la toalla en la vida a terminar ahi sus días. Dejando de lado esto, los acantilados de Moher son uno de esos lugares que no se retratan con fotos, son de los que dejan impresión en el recuerdo.

Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.
Ler máis

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...
Ler máis

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.
Ler máis

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...
Ler máis

As Cíes e a Unesco

Ignorando o que se fala delas en terra, nas illas a vida continúa tranquila, natural, impasible ao devenir do tempo. No arquipélago o reloxo detense, porque alí nada ten máis importancia que o feito de estar nas Cíes O noso patrimonio Area mar e ceo Balcón do Príncipe Retiro Noite en Rodas Calma San Martiño Senlleira en Rodas Onde se detén o tempo As illas Cies deberían ser patrimonio da Humanidade. Pero para conservalas, non para explotalas. E en todo caso, nunca deberían ser ferramenta de confrotación entre diferentes administracións con diferentes siglas políticas.  É triste ver como a clase dirixente local non se pon de acordo nin sequera no que nos une: A necesidade de protexer o maior patrimonio natural que temos no sur de Galicia.
Ler máis