Saltar ao contido principal

Irlanda - Munster


En Munster coinciden os maiores reclamos que ten Irlanda. Limerick, Cork, Cashel, Parque Nacional de Burren, Kerry, Adare... e sobre todo os merecidamente famosos cantís de Moher.

-x-

En Munster coinciden los mayores reclamos que tiene Irlanda: Limerik, Cork, Cashel, Parque de Burren, Kery, Adare... y sobre todo los merecidamente famosos acantilados de Moher.



Cliffs of Moher.

Paredes do Oeste

Solpor en Moher.

Cantís dourados

Cashel

As ruinas


Burren

Nin Auga, nin árbores, nin terra

As fiestras de Cork



University of Cork

As canles do Lee


A dinámica Cork é a capital de Munster, ou "terra de Mum". A chegada de empresas estadounidenses animadas pola fiscalidade irlandesa está facendo crecer en importancia esta vila. Surcada polos canales do rio Lee, os seus coloridos edificios de tres ou catro alturas son moi caracteristicos. Actualmente é a terceira poboación de Irlanda, despois de Dublin e Belfast, no Ulster.

O parque Nacional de Burren é unha enorme extensión de pedra karstica. Unha paisaxe lunar de formas curiosas, sendo a máis chamativa a montaña surcada por unha espiral. Din que este territorio fora descrito polo comandante inglés Oliver Cromwell como “o lugar onde non hai arbores para colgar un home, terra para enterralo, nin auga para afogalo”. Maila non abundar estes elementos dos que o sanguinario invasor británico busca utilidades tan constructivas, a paisaxe non deixa de ser fascinante, polo diferente.

Os cantís de Moher deben ser o lugar mais visitado de Irlanda, pero a sua inmensidade da para todo o mundo. Grandes tanto en extensión pola costa como en altura desde el mar. O vento, a distancia coa auga,  e a sensación de estar no confín do mundo fan deste lugar un sitio sobrecogedor. Pasealos durante o longo solpor irlandés é unha experiencia fermosisisma. Da un pouco de mal rollo os carteles que incitan a pensar duas veces o suicidio. Seica a altura ou a trascendencia do lugar leva a bastante xente que tira a toalla na vida a rematar ahí os seus días. Deixando estao ao un lado, os Cantis de Moher son un deses lugares que non se retratan con fotos, son dos que deixan impresión no recordo.


-x-

La dinámica Cork es la capital de Munster, o "tierra de Mun". La llegada de empresas estadounidenses animadas por la fiscalidad irlandesa está haciendo crecer en importancia esta población. Surcada por los canales del río Lee, sus coloridos edificios de tres o cuatro alturas son muy característicos. Actualmente es la tercera urbe de Irlanda, tras Dublin y Belfast. 


El parque nacional de Burren es una enorme extensión de piedra Karstica. Un paisaje lunar de formas curiosas, siendo la más llamativa de todas la montaña surcada por una espiral.  Dicen que este territorio fue descrito por el comandante inglés Oliver Cromnwell como "el lugar donde no hay árboles para colgar un hombre, tierra para enterrarlo, ni agua para ahogarlo". A pesar de no abundar estos elementos de los cuales el sanguinario invasor británico buscaba utilidades tan constructivas, el paisaje no deja de ser fascinante, por lo diferente.

Los acantilados de Moher deben ser lo más visitado de Irlanda. Pero su inmensidad da para todo el mundo. Grandes tanto en extensión por la costa como en altura desde el mar. El viento, la distancia con el agua, y la sensación de estar en el confín del mundo hacen de este lugar un sitio sobrecogedor. Pasearse durante la larga puesta de sol irlandesa es una experiencia hermosisima. Dan un poco de mal rollo los carteles que incitan a pensar dos veces el suicidio. Parece ser que la altura o trascendencia del lugar lleva a bastante gente que tira la toalla en la vida a terminar ahi sus días. Dejando de lado esto, los acantilados de Moher son uno de esos lugares que no se retratan con fotos, son de los que dejan impresión en el recuerdo.

Publicacións populares deste blog

Peña Ubiña

  Subida clásica a este emblemático pico.   Dende Torrebarrio, preto de San Emiliano.  Nos poucos máis de dez quilometros subense e baixan máis de mil metros de desnivel.  Pero paga a pena, porque a paisaxe é ben fermosa.  Tanto da parte leonesa coma no collado Ronzón, onde se xunta coas rutas que veñen de Tuiza, en Asturias. Como era sábado de ponte, era un pouco berbena de xente.  O que me pon algo nervioso sobre todo cando hai zonas de pouco paso que poden estar expostas.  Por sorte na Peña Ubiña solo hai un par de sitios nos que ocorre esto.  Eso si, o de estar en intimidade no cumio, imposible.  Ao ser unha montaña bastante illada, as vistas son impresionantes en todas direccións.  E o cresteo é moi chulo tamén.  Por sorte as nubes que apareceron non chegaron a descargar e tivemos a baixada en paz.

A Devesa de Rogueira

Teixos, bidueiros, carballos, castiñeiros, piñeiros, acivros... A Devesa de Rogueira, en Folgoso do Courel, é un dos patrimonios naturais máis importantes que temos en Galicia. É un bosque único. A devesa de Rogueira As porteiras da Devesa Ata onde chega a nevoa Subindo pola Rogueira Bosque Verde T enebras da devesa Bosque branco Frozen Bidueiro Branco Pico Formigueiros sobre a devesa Bosque de fadas Moreda Bágoas do teixo Dentro da Devesa, avanzando superando o elevado desnivel, rodeado das súas árbores, un ten a sensación de estar nun conto de fadas, meigas, magos, ou trasnos. Absorbido polas árbores. Verdes saindo da aula da naureza de Moreda, e brancas asi que se sobrepasan os mil metros. Impresiona ver a nevoa (máis ben as nubes) colarse entre as follas das arbores.  As fotos son de Maio, pero luce moito máis en outono, co seu festival de cores, ou máis dentro do vran, cando o castiñe...

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...

Justine

 Antes, as borrascas chamábanse todas "temporal" Agora, como teñen nome, tomamos conciencia da cantidade delas que entran no continente pola nosa costa. Algunhas delas nin nos enteramos de que pasan. E da maioría esquecémonos despois de que se vaian cara o interior. Justine foi unha destas últimas. Non foi a que trouxo máis refachos de vento este ano. Nin a que descargou máis auga. Nin a que provocou especiales estragos. O único que tivo de especial foi que coincidín con ela cando chegou. Na súa entrada en Vigo, atopámonos ante o mar. Ela cos seus ventos e eu coa cámara. Coincidimos ata que empezou a descargar en serio. Nese momento deixeina sola.

O Marisquiño

  A verdade é que non sigo demasiado este festival.  Normalmente acostumo a estar fora e poucos anos me coincide poder velo.  Cando era no casco vello e no centro de Vigo resultabame algo agobiante.  Agora que moitas probas / eventos están trasladados en Samil, se me coincide sen estar fora intento ir.  É complicado sacarlle fotos a estas máquinas en acción en plena competición, hai que ter sorte co sitio. Soe ser mellor durante as probas que durante a propia competición.