Saltar ao contido principal

Dobrogea. Delta do Danubio


Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro.
delta danubio fotografia rumania
Delta do Danubio


O vó da garza

delta danubio fotografia rumania
Praia sen final

delta danubio fotografia rumania
Lagoa Turceasca

Delta en bici


Cisnes do Danubio

delta danubio fotografia rumania
Porto de Sfantu George



delta danubio fotografia rumania
Canales

delta danubio fotografia rumania
A area dos confíns de Europa

delta danubio fotografia rumania
As rúas de Sfantu George

delta danubio fotografia rumania
Mar Negro en Constanza

delta danubio fotografia rumania
Constanza
Máis entradas de Romanía aquí

O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme. 

O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa.


Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas poboacións que hai, pesqueiras, están ancladas no tempo. Son extensións dos portos con casiñas pequenas en terreos limitadas con cañas, entre ruas sen asfaltar.

Así plantexado parece un paraiso, pero a nosa visita non foi tan idilica. Quizáis por ir ao barato, pode ser, ou por non ter o percorrido moi preparado. Aloxarnos no camping de Sfantu George limita o marxe de movemento a contratar excursións en bote. E na nosa saida non tivemos moita sorte co avistamento de pelicanos. Ademáis, od e “Green” é só o nome: todos os envases prasticos de un so uso. Esta zona semella a praia dos Rumanos, de feito o turismo é maioritariamente interno. A praia é bonita e virxe, pero non me pareceu abraiante. O calor é pouco soportable e os mosquitos son implacables.

Ainda así, recomendaría ir, si se dispon do tempo necesario para chegar e para pasar un par de noites. E preparalo ben, por exemplo mirando aquí. A paisaxe é moi peculiar e a vida alí é moi diferente. Ver como viven nun pobo tan peculiar é moi curioso. Mestura de pescadores e pastores, e guias turisticos. Con vacas paseando polo porto, entre excursiones de visitantes e pescadores. Unha mestura moi auténtica.

-x-


El Danubio en Rumanía hace frontera con Serbia primero, y con Bulgaria después. Cuando gira hacia el Norte separa Valaquia de Dobrogea. Y en esta última región rumana, la desembocadura del río ocupa un área extensisima en un delta enorme.

El delta del Danubio forma un laberinto de canales y lagunas entre juncos, marismas, bosques inundados y cañaverales. Es una de las mayores reservas de pájaros de Europa.

Por eso está catalogado como reserva de la biosfera por la UNESCO. La verdad es que pone más empeño en su conservación Rumanía que Ucrania. Contiene larguísimos arenales virgenes en el Mar Negro. Las pocas poblaciones que hay, pesqueras, están ancladas en el tiempo, son extensiones de los puertos con casitas pequeñas en terrenos delimitadas con verjas de caña, entre calles sin asfaltar.

Así planteado parece un paraiso, pero nuestra visita no fue tan idilica. Quizás por ir a lo barato, puede ser, o por no tener el recorrido muy preparado. Alojarnos en el camping de Sfantu George limita el margen de maniobra a contratar excursiones en bote. Y en nuestra salida contratada no tuvimos demasiada suerte con el avistamiento de Pelícanos. Además, lo de “green” es solo el nombre: todos los envases plásticos de un solo uso. 
Esta zona parece que es la playa de los Rumanos, de hecho el turismo que encontramos era mayoritariamente interno. La playa es bonita, y virgen, pero no me pareció impresionante. El calor es poco soportable, y los mosquitos, implacables.

Aun así, recomendaría ir. Si se dispone del tiempo necesario en el viaje a Rumanía para llegar y pasar alli un par de noches. Pero preparandolo bien, por ejemplo buscando aquí. El paisaje es muy peculira y la vida es muy diferente. Ver como viven en un pueblo tan singular es curioso. Mezcla de pescadores, pastores, guias turísticos y turistas. Vacas paseando por el puerta, entre excursiones de visitantes y pescadores. Una mezcla muy auténtica.

Publicacións populares deste blog

Tayrona

 Antes de vir aquí, imaxinaba Tayrona como un conxunto de praias onde Shakira ia tomar o sol. Si que hai moitas praias, e ben fermosas, moitas delas virxes ou semivirxes. Pero o parque non é solo costero. Arredor da praia hai selva tropical, con só un par de camiños para cruzalas, onde se pode atopar dende serpes, arañas, monos aulladores e incluso quedan algunas tribus indixenas que continúan co modo de vida tradicional. Estas fotos foron feitas durante unha ruta de dous días, comezando en Calabazo e rematando en Zaino, durmindo en Playa Brava.  Bueno, realmente non foi ese o traxecto, porque en Calabazo contratamos motos que levan ata a fin da pista, aforrando a subida ata a cima de Tayrona, e collendo bus na Via dos arrecifes para que nos levara a Zaino. Os carreiros pola selva son preciosos. Máis para alguén coma min que non está moi acostumado a camiñar pola selva. Tanta humidade e tanta frondosidade impresiona.  A praia de Playa Brava é preciosa. Non é a mellor para...

Cabo Estai

​​ "Mirando na rede, descubrín que - en Cabo Estai - hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor" Cabo Estai Os muros de Xunqueiro Pedras verdes O palco das Cíes O faro escondido Derradeiras luces da furna Cíes As escaleiras do faro de Cabo Estai ​ Cabo Estai é un deses sitios que sabes que está ahí pero que nunca lle da a un por visitar. Lembro que pasei por alí unha ou dúas veces, xa hai anos. A imaxe difusa que tiña na mente era de unha grande extensión sen un punto característico ou concreto onde poder ver o mar. Mirando na rede, descubrín que hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor. Para ir dando pedáis está un pouco lonxe, así que fun parando nas calas con rochas e algas, que van aparecendo cando se deixa atrás o rebumbio de Canido e vaise entrando na afastada zona resid...

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...

Ciudad Perdida Teyuna

  Fotos do acceso e visita a  Ciudad   Perdida  Teyuna (Colombia) Consiste nunha serie de plataformas circulares (máis de 140), situadas no medio da selva da Serra Nevada, onde se asentaron as tribus Teyuna. Nas plataformas construían as súas vivendas en madeira e Arcilla (obviamente non queda nada delas) Chegaron a vivir ata 2000 habitantes.  Amencer Considerase o Machu Pichu colombiano, aínda que é bastante máis antigo, e bastante máis grande que o asentamento peruano. Foi descuberta sobre 1976, e Ainda quedan partes da cidade por explorar. Sempre tiven ganas de realizar este "trekking". Dende que escoitara a Jon Sistiaga na radio falando del. Pasaron anos dende que souben da ruta, e probablemente agora sexa máis doada e esté máis explotada. Construíronse pontes e agrandaronse carreiros. Pero a dificultade segue sendo a mesma, máis que o desnivel acumulado (que o ten) as condicions de humidade e calor, que fan perder moita auga e sentir o corpo sudado en todo ...

Passaran. Etapa1. Mont Valier - Eylie

 Etapa 1 do Passaran Imaxes da primeira etapa da travesía de montaña, que transcorre entre o Val D'Aran e o Pirineo francés de Ariège. Parte do refuxio de Mont Valier, e chega ata as pequenas cabanas de Eylie. Baixada a Eylie A etapa é dura, ten moito desnivel de subida e baixada, e atravesa bosques de faias e dous fermosos collados, o Clot du Lac e o Col de Larech. Camiño a Larech Ningún dos dous é un paso complicado, pero suman moito desnivel e fan unha etapa longa Bosques de faias Clot du Lac Vallier Lourdes (camiño ao refuxio de Vallier)