Saltar ao contido principal

Valaquia



Depresión Colectiva

Voar

Campos de Xirasol

Campos de Millo

O gran Danubio

Fin da primavera

Recados


Campos de Valaquia

Valaquia é unha extensa chaira. De cando en vez aparece algún montículo, ou algun conxunto de silos de millo (moitos abandoados), pero normalmente a vista remata sen atopar nada na lonxanía. 
É unha Castela sen castelos. Está cuberta por completo polas plantacións de monocultivo de Xirasol e millo colectivizadas pola dictadura de Ceaucescu, para alimentar a poboación e os animais. De cando había pleno empleo pero con represión. 

Ainda que o réxime finalmente acabou exportando a colleita para pagar a débeda externa, abocando ao pobo a cartillas de racionamento. Agora, trala privatización xeralizada, alternanse minifundios con grandes explotacións privadas. 

Valaquia é unha extensa Chaira de campos de cultivo, unha Castela sen castelos. Un viaxe ao pasado

Unha boa forma de facerse unha idea da inmensidade homoxénea de Valaquia é cruzandoa en coche. Circulando polas súas rectas infinitas. Atravesando cultivos e disfrutando coas diferentes cores do campo. Pasando por pobos nos que a unica via asfaltada é a carretera. 

Vendo tractores e maquinaria agricola moderna e prehistórica.  Reducindo a marcha detrás de carros tirados por cabalos. Agardando pacientemente nos cruces co tren a nivel. A verdade é que non ten ningún punto concreto de gran interese, pero resulta un atractivo viaxe ao pasado.

-x-

Valaquia es una extensa llanura. De vez en cuando aparece algún montículo, o algún conjunto de silos de maiz (muchos de ellos abandonados), pero normalmente la vista termina sin encontrar nada en la lejanía.
Es una Castilla sin castillos. Está cubierta por completo por las plantaciones de monocultivo de Girasol y maiz, colectivizadas por la dictadura de Ceaucescu, para alimentar población y animales. De cuando había pleno empleo pero con represión.

El régimen, finalmente acabó exportando la cosecha para pagar la deuda externa, abocando al pueblo a cartillas de racionamiento. Ahora,  tras la privatización generalizada, se alternan minifundios con grandes explotaciones de empresas.

Valaquia es una extensa llanura, como una Castilla sein castillos. Un viaje al pasado.

Una buena forma de hacerse una idea de la inmensidad  homogénea de Valaquia es cruzandola en coche. Circulando por sus rectas infinitas. Atravesando cultivos y disfrutando con los coloeres diferentes del campo. Pasando por pueblos en los que la única vía asfaltada es la carretera. 

Viendo tractores y maquinaria agrícola moderna y prehistórica. Reduciendo la marcha detrás de los carros tirados por caballos. Esperando pacientemente en los cruces de tren a nivel con barrera. La verdad  es que no tiene ningún punto concreto de gran interés, pero resulta un atractivo viaje al pasado.

Publicacións populares deste blog

Tayrona

 Antes de vir aquí, imaxinaba Tayrona como un conxunto de praias onde Shakira ia tomar o sol. Si que hai moitas praias, e ben fermosas, moitas delas virxes ou semivirxes. Pero o parque non é solo costero. Arredor da praia hai selva tropical, con só un par de camiños para cruzalas, onde se pode atopar dende serpes, arañas, monos aulladores e incluso quedan algunas tribus indixenas que continúan co modo de vida tradicional. Estas fotos foron feitas durante unha ruta de dous días, comezando en Calabazo e rematando en Zaino, durmindo en Playa Brava.  Bueno, realmente non foi ese o traxecto, porque en Calabazo contratamos motos que levan ata a fin da pista, aforrando a subida ata a cima de Tayrona, e collendo bus na Via dos arrecifes para que nos levara a Zaino. Os carreiros pola selva son preciosos. Máis para alguén coma min que non está moi acostumado a camiñar pola selva. Tanta humidade e tanta frondosidade impresiona.  A praia de Playa Brava é preciosa. Non é a mellor para...

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...

Cabo Estai

​​ "Mirando na rede, descubrín que - en Cabo Estai - hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor" Cabo Estai Os muros de Xunqueiro Pedras verdes O palco das Cíes O faro escondido Derradeiras luces da furna Cíes As escaleiras do faro de Cabo Estai ​ Cabo Estai é un deses sitios que sabes que está ahí pero que nunca lle da a un por visitar. Lembro que pasei por alí unha ou dúas veces, xa hai anos. A imaxe difusa que tiña na mente era de unha grande extensión sen un punto característico ou concreto onde poder ver o mar. Mirando na rede, descubrín que hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor. Para ir dando pedáis está un pouco lonxe, así que fun parando nas calas con rochas e algas, que van aparecendo cando se deixa atrás o rebumbio de Canido e vaise entrando na afastada zona resid...

Ciudad Perdida Teyuna

  Fotos do acceso e visita a  Ciudad   Perdida  Teyuna (Colombia) Consiste nunha serie de plataformas circulares (máis de 140), situadas no medio da selva da Serra Nevada, onde se asentaron as tribus Teyuna. Nas plataformas construían as súas vivendas en madeira e Arcilla (obviamente non queda nada delas) Chegaron a vivir ata 2000 habitantes.  Amencer Considerase o Machu Pichu colombiano, aínda que é bastante máis antigo, e bastante máis grande que o asentamento peruano. Foi descuberta sobre 1976, e Ainda quedan partes da cidade por explorar. Sempre tiven ganas de realizar este "trekking". Dende que escoitara a Jon Sistiaga na radio falando del. Pasaron anos dende que souben da ruta, e probablemente agora sexa máis doada e esté máis explotada. Construíronse pontes e agrandaronse carreiros. Pero a dificultade segue sendo a mesma, máis que o desnivel acumulado (que o ten) as condicions de humidade e calor, que fan perder moita auga e sentir o corpo sudado en todo ...

Passaran. Etapa1. Mont Valier - Eylie

 Etapa 1 do Passaran Imaxes da primeira etapa da travesía de montaña, que transcorre entre o Val D'Aran e o Pirineo francés de Ariège. Parte do refuxio de Mont Valier, e chega ata as pequenas cabanas de Eylie. Baixada a Eylie A etapa é dura, ten moito desnivel de subida e baixada, e atravesa bosques de faias e dous fermosos collados, o Clot du Lac e o Col de Larech. Camiño a Larech Ningún dos dous é un paso complicado, pero suman moito desnivel e fan unha etapa longa Bosques de faias Clot du Lac Vallier Lourdes (camiño ao refuxio de Vallier)