Saltar ao contido principal

Outra finde en Porto

 Si, non é a primeira entrada que publico de Porto. De feito fixen unha hai pouco. Pero é que me gusta moito.


É certo que empeza a estar xa algo saturada, que se está volvendo tan cool bohemia que vai deixando de ser o que foi.

Posiblemente será absorbida polas aglomeracións e perderá a súa identidade. Pero ten un encanto especial.

Porto xa ten o que teñen todas as cidades cosmopolitas: Turistas enchendo terrazas, despedidas de solter@, postureo, moreas de free tours... 

Non se me entenda mal: tod@s temos dereito a facer estas cousas, e tod@s as fixemos nalgún momento. Pero hai que ser conscientes que facendoo, cambiamos os lugares. 


É o de sempre: que tod@s nos cremos viaxeir@s, pero no fondo a grandísima maioría somos solo turistas.


Pode ser que non quede outra opción para dinamizar e revitalizar vilas como Porto. Enchelas de visitantes. Pero hai que ser conscientes que se deixan cousas polo camiño.



No que se refire a lugares, máis que as súas archicoñecidos reclamos, gustame esa esencia tan recoñecible que ten, e a cantidade de recunchos especiais. 


Ademáis, estase resetaurando e recuperando (ao meu modo de ver) con respectando o conxunto e estructuras orixinais. 



Encantame camiñar pola súa rúa tipo: empedrada, inclinada, con esas caracteristicas fiestras portuguesas. 


Está bonito ir a recunchos anónimos, pero tamén facer o guiri nos sitios coñecidos, por suposto, 


Ponte don Luis, Estación de Sao Bento, Mecado Bolhao, Aliados, Sta Catarina, viños en Gaia, Torre dos Clerigos, Sé do Porto...


Está ben facer o guiri en boa compañia. E abusar un pouco da súa paciencia para quedarme a gusto fozando coa Leica.












Ata aquí a derradeira entrada sobre Porto.


Derradeira polo de agora...

Publicacións populares deste blog

Dobrogea. Delta do Danubio

Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro. Delta do Danubio O vó da garza Praia sen final Lagoa Turceasca Delta en bici Cisnes do Danubio Porto de Sfantu George Canales A area dos confíns de Europa As rúas de Sfantu George Mar Negro en Constanza Constanza Máis entradas de Romanía aquí O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme.  O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa. Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas pob...

Camiño dos Faros. Ponteceso, Laxe, Camelle

As dunas de Ponteceso,as súas marismas, a peninsula de Laxe, onde o mar xa se pon serio, Soesto, Traba... e o emblemático Camelle. Areal de Ponteceso Nen@s na area Lingua da duna Marismas A forza do mar Pesca Insua de Laxe Faro de Laxe Praia dos cristáis O mar devolve todo Soesto Curiosas formas Camelle Neste tramo da ruta percorrese o maxestuoso areal de Ponteceso. O seu propio monte branco. Tras pasar unha longa etapa pola costa e interior de Cabana. Tramo non tan espectacular pero con visita ao Castro de Borneiro e o domen de Dombate.  O camiño dos faros chega a península de Laxe, na que destaca o seu faro. Sinxelo, pero nun emplazamento privilexiado. En Laxe tamén se pode atopar a curiosa praia dos cristais. Seica un barco con botellas naufragou cerca dela. E o mar devolve todo. Tanto que formou unha pequena praia que no canto de area ten cristais erosionados. A partir de ahí, destaca o espectacular peñón de Soesto, e a praia...

Barragán

 En Galicia, a terra dos mil ríos, posiblemente o Barragán non deixe de ser un máis. Outro deses regos con moreas de recunchos que, por sorte, mantense sen estragar. Quizáis por non ter acceso inmediato nin cercano dende as grandes urbes, ou por non ter un percorrido moi sinxelo, ou por ter a fortuna de non estar cruzado polo trazado de ningunha autoestrada ou via do tren, o afluente do Oitavén conserva a súa contorna nun estado aparentemente intacto, alonxado de masificacións ou aberracións. A fraga do Barragán é das máis fermosas da provincia de Pontevedra. Fotos feitas no percorrido do PR164

Sachsenhausen

Isto é un blog de fotos, e non acostumo a escribir moito. Pero despois da visita ao campo de concentración de Sachsenhausen estiven a darlle voltas a cabeza sobre o que vin, e decidinme a compartir en "ollarpolafiestra" o que coñecín alí. Non é moi orixinal, pero sentino así. Estas non son grandes fotos, nin fermosas, nin nada técnicas. So tentan transmitir a desazón que se sinte ao ir descubrindo as cousas que sucederon nese lugar. Sachsenhausen foi un dos primeiros campos de concentración en construirse. Pola súa cercanía a Berlín, rematou sendo a sede das xefaturas administrativas do entramado de campos nazis. Antes da guerra, os prisioneros eran principalmente opositores ao réxime e xudeus. Durante a guerra, chegaron moitos polacos e soldados rusos. Se calcula que pasaron 140.000 persoas polo campo. En principio foi de concentración, non de exterminio, pero alí morreron ou foron executados mediante horca, gas, ou fusilamento uns 30.000 presos (...

Cárpatos. Bucegi

As montañas de Bucegi, nos Cárpatos romaneses, álzanse como paredes impoñentes, con 1000 metros de altura, a través do curso do Río Prahova. Chaman a atención pola sua beleza case virxe, e polos misterios que supostamente agochan. -x- Las montañas de Bucegi, en los Cárpatos rumanos, se alzan con paredes imponentes, con 1000 metros de altura, a través del curso del río Prahova. Llaman la atención por su belleza casi virgen, y por los misterios que supuestamente esconden. Bucegi Teleferico de Busteni Miradoiro de Bucegi Cumio do Monte Omu As donas dos Cárpatos Descenso Baixada do val Ar de Montaña Bucegi Camiñar polos Cárpatos   Cabana Babele Bucegi dende Busteni O Teleférico, que sae da turística localidade de Busteni, permite alcanzar a cabina Babele (2000m) sen esforzo. Eso se obviamos o esforzo de chegar unha hora antes de que abra (empeza as 8:30) e logo facer unha cola de outra hora. Pero vale a pen...