Saltar ao contido principal

Os contrastes de Marrocos

A medina de Marrakech

Caos. Motos, peons, bicicletas, coches, cabalos, burros cruzándose sen orde aparente. Ruas pequenas e prazas colapsadas. Nenos acostumados a pedir cartos os foráneos, por necesidade, por picaresca, ou por ambas as dúas. Xente, moita xente. Sensación de que cada persoa coa que se cruza a mirada é un comercial. Tentar o desenrolo mantendo a tradición. Multitude de oficios. Mercados. Caras concentradas, caras ausentes.

Plaza de Marrakech.
Jamaa el Fna
 
Medina de Marrakech
Ausente.
Marrakesh
Zoco

Marrakech
Porta da Medina


Productos exóticos

O sur do Anti Atlas

Ausencia de vehículos; algún carro tirado por burro. Casas de adobe. Rúas de terra. Xente modesta, que comparte o pouco que ten. Rapaciñ@s que asaltan os foráneos ao sair da escola para practicar o francés aprendido na clase. “Bonjour!”, “Comment tu t´'appelles?”. Nenos nómadas que xogan con cabras, a falla de xoguetes ou de outros nenos. Pastores, agricultores. Tranquilidade. Caras de esforzo, caras sorrintes.


Niño nómada jugando con cabra en el lago seco de Iriki. Marruecos, valle del Draa
O xoguete do néno nómada

Caminantes por el palmeral del valle del Draa. Marruecos
Palmeral

Escolar en Oulad Driss, volviendo a casa de la escuela. Marruecos. Valle del Draa
Volta da escola

Chicos tirando de un carro en Oulad Driss, Marruecos, Valle del Draa
Oulad Driss

Niño nómada en el campamento. Marruecos, Valle del Draa
Gardián


Entendendo a felicidade como a satisfacción das necesidades creadas, parece que o xeito máis sinxelo para acercarse á felicidade é ter poucas necesidades. Coñecer enriquece, pero tamén pode frustrar.

Con isto non se pretende plantexar que uns estén mellor que outros, nin filosofar sobre a felicidade. So comparar imaxes, sen pretensións, de dúas realidades diferentes. Tan cercanas a nós e, o mesmo tempo, tan lonxanas.

Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.
Ler máis

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...
Ler máis

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.
Ler máis

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...
Ler máis

As Cíes e a Unesco

Ignorando o que se fala delas en terra, nas illas a vida continúa tranquila, natural, impasible ao devenir do tempo. No arquipélago o reloxo detense, porque alí nada ten máis importancia que o feito de estar nas Cíes O noso patrimonio Area mar e ceo Balcón do Príncipe Retiro Noite en Rodas Calma San Martiño Senlleira en Rodas Onde se detén o tempo As illas Cies deberían ser patrimonio da Humanidade. Pero para conservalas, non para explotalas. E en todo caso, nunca deberían ser ferramenta de confrotación entre diferentes administracións con diferentes siglas políticas.  É triste ver como a clase dirixente local non se pon de acordo nin sequera no que nos une: A necesidade de protexer o maior patrimonio natural que temos no sur de Galicia.
Ler máis