Saltar ao contido principal

Malta

Mestura entre África, Europa, e Inglaterra no medio do Mediterráneo.
malta blue grotto

Blue Grotto

Nikon D7000. Tokina 11-16 f/2.8. 11mm 1/60s f/13 ISO250

La valettta malta

Green Workers

Nikon D7000. Nikkor 85mm f/1.8. 85mm 1/5000s f/2.0 ISO100

B/N parcial con Gimp.


la valetta malta

Gargola. 

La Valetta

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 22mm 1/2500s f/3.8 ISO100

La valetta malta

Fonte de entrada na Valetta

Nikon D7000. Tokina 11-16 f/2.8. 11mm 1/250s f/11 ISO100
malta barcos Marsaxlokk pueblo

Marsaxlokk

Nikon D7000. Nikkor 85mm f/1.8. 85mm 1/5000s f/2.5 ISO100
comino malta blue lagoon

Blue Lagoon. 

Comino

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 25mm 1/640s f/8.0 ISO200
Ramla bay gozo malta

Tres Cores

 Ramla Bay. Gozo

Nikon D7000. Nikkor 85mm f/1.8. 85mm 1/2500s f/3.2 ISO200
La valetta mini malta

Rúas de La Valeetta

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 22mm 1/320s f/11 ISO100


ramla bay calypso cave malta gozo playa

Calypso Cave

Ramla Bay. Gozo

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 20mm 1/320s f/11 ISO200

Malta ten lugares ben fermosos, pero non a tranquilidade mínima para disfrutalos.

 Xa é de por si unha illa moi densamente poboada, canto máis coa cantidade de turistas que viaxan a Malta buscando calor, augas turquesas ou aprender inglés. O turismo en masa, por desgraza, provoca, irremediablemente, feísmo. Tanto arquitectónico como de ambiente.

Se inda así faise un esforzo para vencer o axfisiante calor (menos mal que eu fun en outubro), tentando afastarse das atraccións turísticas nas que hai que facer cola para sacar unha foto (antiespontanea), hai cousas que paga a pena pararse a admirar. Tampouco hai que ser inxusto. Malta ten os cantis da costa medierranea, en descomposición continua, os azuis do mar, a cor tella da terra e a área…. E La Valetta. Unha elegante capital construida cara o mar, e na que as augas do Mediterráneo aparecen en cada esquina das súas rúas.
-x-

 Mezcla entre África, Europa e Inglaterra en el medio del Mediterraneo 

 Malta tiene lugars muy bonitos, pero no la tranquilidad suficiente para disfrutarlos.


Ya es de por sí una isla muy densamente poblada, más aún con la cantidad de turistas que la visitan buscando calor, aguas turquesas o aprender inglés. El turismo en masa, por desgracia, provoca irremediablemente feismo. Tanto arquitectónico como de ambiente.

 Si aún así se hace un esfuerzo por vencer el calor axfisiante (menos mal que yo fui en Octubre), y se intenta alejarse de las atracciones turísticas en las que hay que hacer cola para sacar una foto (antiespontánea); hay cosas que vale la pena pararse a admirar, (tampoco hay que ser injusto). Malta tiene los acantilados de la costa mediterránea, en contínua descomposición, los azules del mar, el color teja de la arena de las playas... Y la Valetta. Una elegante capital construida cara el mar, y en la que las aguas del Mediterráneo aparecen a cada esquina de sus calles.

Publicacións populares deste blog

VigoHistórico

Durante os anos 2019, 2020 e 2021, estiven colaborando activamente coa asociación Vigo Historico.  Este colectivo tiña o noble  (pero complicado) fin de tentar evitar a construcción dun tunel baixo a porta do Sol, en pleno casco vello de Vigo. Fago nesta entrada unha pequena recopilación de fotos e debuxos que serviron para poner en valor os espazos que se ian estropear. Os debuxos son bastante simples, moit@s nen@s pintan mellor ca min.  Pero lembroos con cariño Tampouco me vou parar a explicar o absurdo do túnel, porque xa está explicado na páxina desta asociación. Ademáis, o tempo se encargou de demostrar que non é necesario para convertir an zona  en peonil. O túnel foi adiante. Non se logrou o obxectivo. Porén, na miña opinión, a  gran victoria de VigoHistórico foi concienciar a cidadanía sobre o patrimonio vigués, e poner en valor o paseo de Alfonso. De xeito que a corporación non lle quedou outra que modificar o trazado do túnel e levalo ata Torreced...
Ler máis

Amanece en Rodas

Unha das cousas que máis me gusta de ir acampar a Cíes é poder pasear pola praia de Rodas ao amencer, mentres o sol levanta detrás de terra firme.   Sempre me merece a pena o madrugón para poder velo. Ainda que haxa veces que despóis do paso volto a durmir. A derradeira vez que o fixen, ademáis, non había ninguen na praia.  E solo un barco fondeado. Tamén é certo que o día anterior houbera temporal.  Imaxino que eso lle quita á xente as ganas de ir a Cíes. Sendo así, queda a sensación de que pagou a pena sufrir a choiva e o vento o día anterior. Ter o premio de un amencer en Rodas en soidade.
Ler máis

Camiño dos Faros. De Muxía a Touriñán

  O camiño dos Faros chega a Muxía. Onde comeza o tramo máis salvaxe desta ruta. Virxe da Barca Ría de Camariñas A ferida do Prestige Cuño Punta Buitra Praia Moreira e Cabo Touriñán Baixada praia Moreira Praia Moreira Touriñán Relax na Costa da Morte Atravesando Touriñán Estrada a ningures O cabo de occidente Faro Touriñán Tras outra etapa “interior” pola ría de Camariñas chegamos a Muxía, Zona cero da catástrofe do Prestige. Alí atopamos a carismática Virxe da barca e a (ex)pedra de abalar. Está collendo pulo como destino de peregrinos, trala popularización do camiño de Santiago ata Fisterra. Dende ahí comeza a etapa máis dura e máis virxe do Camiño dos Faros. Alomenos antes de que construiran un pedazo mamotreto de hotel na praia de Lourido, cos fondos do plan Galicia para a recuperación da crise do Prestige. A formula de sempre para sair adiante: asfaltar a costa e turismo de hotelazo. Os montes Cachelmo e Pedrouzo, Punta Buitra e...
Ler máis

Refuxio de Estagnous

Pernoctei neste refuxio durante a travesía de montaña Passaran.  É un aloxamento moi acolledor, con xente atendendo moi amable, e está nun lugar privilexiado.  Construiron este refuxio sobre o Etang Rond, e baixo o xigante Mont Vallier.  Un impoñente monte que ten un glaciar na súa cara norte, ainda que moi pequecho e posiblemente en camiño de desaparición no vran. Pero o máis chamativo de Estagnous son as vistas do solpor. De feito creo que a cena é algo antes para que dea tempo de sair a admiralo. Bueno, creo, non sei se é así ou se sain eu antes a velo. Sexa dun xeito ou de outro, deu tempo a que todo o mundo puidera gozar coas vistas.  Creo que é dos solpores máis chulos que vin dende un refuxio.  Comparable ao de Collado Jermoso, ou Niu d´ a. Aliga Ademáis a nevoa que entraba e saia do val facía a o ambiente da estampa ainda máis especial. Asi que farteime a facer fotos. Costoume facer selección :-) Máis entradas do Passaran  Aquí
Ler máis

Ortigueira e arredores

Antes,  Ortigueira era coñecida polo seu festival. Agora,  coñecese polo seu festival, e por un banco. Porén,  Ortigueira e arredores sempre tiveron moito máis. Loiba Fuciño do Porco Luz do Norte Estaca de Bares Septentrional Herbeira Garita 613 metros sobre o nivel do mar Estrada DP-2205   Fotos tomadas en O Vicedo, Mañón, Ortigueira e Cariño.
Ler máis