Saltar ao contido principal

Malta

Mestura entre África, Europa, e Inglaterra no medio do Mediterráneo.


malta blue grotto

Blue Grotto

Nikon D7000. Tokina 11-16 f/2.8. 11mm 1/60s f/13 ISO250



La valettta malta

Green Workers

Nikon D7000. Nikkor 85mm f/1.8. 85mm 1/5000s f/2.0 ISO100

B/N parcial con Gimp.


la valetta malta

Gargola. 

La Valetta

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 22mm 1/2500s f/3.8 ISO100



La valetta malta

Fonte de entrada na Valetta

Nikon D7000. Tokina 11-16 f/2.8. 11mm 1/250s f/11 ISO100


malta barcos Marsaxlokk pueblo

Marsaxlokk

Nikon D7000. Nikkor 85mm f/1.8. 85mm 1/5000s f/2.5 ISO100


comino malta blue lagoon

Blue Lagoon. 

Comino

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 25mm 1/640s f/8.0 ISO200


Ramla bay gozo malta

Tres Cores

 Ramla Bay. Gozo

Nikon D7000. Nikkor 85mm f/1.8. 85mm 1/2500s f/3.2 ISO200


La valetta mini malta

Rúas de La Valeetta

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 22mm 1/320s f/11 ISO100


ramla bay calypso cave malta gozo playa

Calypso Cave

Ramla Bay. Gozo

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 20mm 1/320s f/11 ISO200



Malta ten lugares ben fermosos, pero non a tranquilidade mínima para disfrutalos.

Xa é de por si unha illa moi densamente poboada, canto máis coa cantidade de turistas que viaxan a Malta buscando calor, augas turquesas ou aprender inglés. O turismo en masa, por desgraza, provoca, irremediablemente, feísmo. Tanto arquitectónico como de ambiente.

Se inda así faise un esforzo para vencer o axfisiante calor (menos mal que eu fun en outubro), tentando afastarse das atraccións turísticas nas que hai que facer cola para sacar unha foto (antiespontanea), hai cousas que paga a pena pararse a admirar. Tampouco hai que ser inxusto. Malta ten os cantis da costa medierranea, en descomposición continua, os azuis do mar, a cor tella da terra e a área…. E La Valetta. Unha elegante capital construida cara o mar, e na que as augas do Mediterráneo aparecen en cada esquina das súas rúas.


-x-

Mezcla entre África, Europa e Inglaterra en el medio del Mediterraneo 

Malta tiene lugars muy bonitos, pero no la tranquilidad suficiente para disfrutarlos.


Ya es de por sí una isla muy densamente poblada, más aún con la cantidad de turistas que la visitan buscando calor, aguas turquesas o aprender inglés. El turismo en masa, por desgracia, provoca irremediablemente feismo. Tanto arquitectónico como de ambiente.

Si aún así se hace un esfuerzo por vencer el calor axfisiante (menos mal que yo fui en Octubre), y se intenta alejarse de las atracciones turísticas en las que hay que hacer cola para sacar una foto (antiespontánea); hay cosas que vale la pena pararse a admirar, (tampoco hay que ser injusto). Malta tiene los acantilados de la costa mediterránea, en contínua descomposición, los azules del mar, el color teja de la arena de las playas... Y la Valetta. Una elegante capital construida cara el mar, y en la que las aguas del Mediterráneo aparecen a cada esquina de sus calles.

Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...

Passaran. Etapa 2. Eylie - Araign

Segunda etapa da travesía Passaran Lac d'Araign Salida dende as pequenas cabanas mineiras de Eylie, cruza, igual que a primeira etapa, bosques de faias e instalacións mineiras francesas da parte dos Pirineos de Ariège. Subida ao Col d'Araign Continúa en subida constante ata o Col de Araign.  Entre as instalacións mineiras. Maubere ao fondo Eylie Dende este collado podese ver o lago do mesmo nome, e o refuxio onde imos durmir, que tamén se chama igual. Val Ariege Enriba está o Crebere, unha gran mole que non subimos porque xa nos chegou a etapa, supuña bastante desnivel adicional, e facía moita calor.  Vista dende Pic de l'Har Por ter sinceridade, as cervexas na terraza do refuxio chamaron máis que a subida coa calor Lago e Crabere Pic de l'Har O que si subimos foi o Pic de l'Har, máis asequible dende o collado. Ten boas vistas tanto do lago e Crebere como da parte de Ariege, e os montes fronterizos co Val de Aran como o Mauberne Refuxio Araign Máis entradas do Passa...

Passaran. Montgarri - Estagnous

 Etapa 4 do Passaran Etang Long Esta é a etapa que me pareceu máis fermosa de toda a travesía.  Montgarri Si se fai o percorrido saindo de Montgarri é a primeira. Para nós foi a cuarta. Creo que mellor así. Montgarri é un refuxio que está ao lado dunha fermosa capilla. Ten acceso en coche. Está moi ben e cómese xenial.  Col Barlonguera Alí desaconsellaronnos subir o Barlonguera polo incómodo do camiño. Outro pico que non subíamos. Recomendaronnos o Mont Vallier, ao rematar a etapa, que era máis asequible. Baixada a Etang Long e Mont Valier ao fondo esquerda O primeiro tramo do día atravesa o bosque da Gireta, baixo a serra do mesmo nome, e alcanza o collado que se chama tamén Gireta. Dende ahi non se ve o Barlonguera porque o tapan montes que están antes.  Na baixada, pasado o collado que se chama Barlonguere, as vistas do Etang Long son impresionantes. E abaixo, case máis fermoso.  Etang Long Este lago hai que bordealo Ten algún paso que hai que botar as mans....