Saltar ao contido principal

Anillo de Picos IV. Casetón de Ándara - Jou de Cabrones

Cambio de macizo: do de Ándara ao dos Urrieles. Pasar polo Urriellu e polo mar dejous que leva a Cabrones. 



Comeza o día co sol aparecendo ás nosas costas, camiñando entre rebecos e vacas. Non tarda en deixarse ver, ao baixo o pobo de Sotres, un dos máis altos de Asturias. 



Abandonando o macizo de Ándara


Tras pasar Sotres continúase baixando ata comezar a subir ata o collado Pandébano. De ali ata a Tenerosa non hai moito. Este é un refuxio bastante recente, que complementa ao de Urriellu xa que recibe perfil de xente diferente (non tan puramente escalada). Debe funcionar ben, porque está con ampliacións. 


Collado Pandébano



O camino entre Tenerosa e Uriellu está arrancado da montaña e ten unhas vistas espectaculares, tanto do propio pico, que por momentos se agocha entre as nubes, e da canal de Camburero.

No refuxio do Urriellu hai moita xente. Debe ser o máis visitado de Picos de Europa. Non é para menos, as paredes da icónica montaña ben o merecen.





Camiño ata o Uriellu





O camino do anillo de picos despois deste refuxio tornase de alta montaña. Primeiro hai que subir ao collado da brecha dos cazadores. Unha chimenea acondicionada con eslabones, xa que é unha das rutas habituais para acceder a Torre Cerredo. As vistas da montaña laranxa dende aquí son impresionantes. O tramo seguinte é exposto a treboadas. De feito houbo algún fatal accidente. Pero neste día, as treboadas chegaban (teóricamente) máis tarde. 

Brecha dos cazadores

Vistas do Urriellu

O camiño ata o refuxio de Cabrones é unha baixada escalonada, entrando nun Jou para sair de outro. Os Jous son buracos Karsticos na montaña, depresiones circulares orixinadas pola disolución da caliza. O derradeiro, o Jou de Cabrones, está en baixo do pico do mesmo nome. Un lugar afastado e agreste, cun refuxio no medio. Os gardas deste refuxio non son, por decilo de alguna forma, tan atentos como os de Ándara. Ainda así o enclave é espectacular, xa que está rodeado por paredes e montañas, e ten un punto de hostil ou inhóspito.

Camiño entre jous

Pico Cabrones


Máis entradas sobre o Anillo de Picos Aquí


Publicacións populares deste blog

VigoHistórico

Durante os anos 2019, 2020 e 2021, estiven colaborando activamente coa asociación Vigo Historico.  Este colectivo tiña o noble  (pero complicado) fin de tentar evitar a construcción dun tunel baixo a porta do Sol, en pleno casco vello de Vigo. Fago nesta entrada unha pequena recopilación de fotos e debuxos que serviron para poner en valor os espazos que se ian estropear. Os debuxos son bastante simples, moit@s nen@s pintan mellor ca min.  Pero lembroos con cariño Tampouco me vou parar a explicar o absurdo do túnel, porque xa está explicado na páxina desta asociación. Ademáis, o tempo se encargou de demostrar que non é necesario para convertir an zona  en peonil. O túnel foi adiante. Non se logrou o obxectivo. Porén, na miña opinión, a  gran victoria de VigoHistórico foi concienciar a cidadanía sobre o patrimonio vigués, e poner en valor o paseo de Alfonso. De xeito que a corporación non lle quedou outra que modificar o trazado do túnel e levalo ata Torreced...
Ler máis

Illa de Mallorca

Entre os ariscos cabos do norte e a apacible costa do sur, Mallorca ten unha gran variedade de paisaxes Augas turquesas, calas pequenas como a des Moro, areais grandes como Es Trenc, Campos, muiños, pobos autóctonos que ainda resisten inexpugnables ao especulador invasor, cantís como os de Formentor, as montañas da Tramuntana, o barrio histórico de Palma...  Caló des Moro Cabra salvaxe mallorquina Far des Cap de ses Salines Cap de Ses Salines Llombards Cala Mondragó Treboada sobre Pollença Embarcadoiro de Cala S'Almunia Almendros Es Trenc Estas fotos son de Marzo, coincidindo ademáis con temporal e tormentas. Augas revoltas e praias cubertas de picas de piñeiro. Non reluce tanto como no vran. pero é moito máis tranquilo. Probablemente semelle máis á Mallorca verdadeira.
Ler máis

Amanece en Rodas

Unha das cousas que máis me gusta de ir acampar a Cíes é poder pasear pola praia de Rodas ao amencer, mentres o sol levanta detrás de terra firme.   Sempre me merece a pena o madrugón para poder velo. Ainda que haxa veces que despóis do paso volto a durmir. A derradeira vez que o fixen, ademáis, non había ninguen na praia.  E solo un barco fondeado. Tamén é certo que o día anterior houbera temporal.  Imaxino que eso lle quita á xente as ganas de ir a Cíes. Sendo así, queda a sensación de que pagou a pena sufrir a choiva e o vento o día anterior. Ter o premio de un amencer en Rodas en soidade.
Ler máis

Refuxio de Estagnous

Pernoctei neste refuxio durante a travesía de montaña Passaran.  É un aloxamento moi acolledor, con xente atendendo moi amable, e está nun lugar privilexiado.  Construiron este refuxio sobre o Etang Rond, e baixo o xigante Mont Vallier.  Un impoñente monte que ten un glaciar na súa cara norte, ainda que moi pequecho e posiblemente en camiño de desaparición no vran. Pero o máis chamativo de Estagnous son as vistas do solpor. De feito creo que a cena é algo antes para que dea tempo de sair a admiralo. Bueno, creo, non sei se é así ou se sain eu antes a velo. Sexa dun xeito ou de outro, deu tempo a que todo o mundo puidera gozar coas vistas.  Creo que é dos solpores máis chulos que vin dende un refuxio.  Comparable ao de Collado Jermoso, ou Niu d´ a. Aliga Ademáis a nevoa que entraba e saia do val facía a o ambiente da estampa ainda máis especial. Asi que farteime a facer fotos. Costoume facer selección :-) Máis entradas do Passaran  Aquí
Ler máis

Ortigueira e arredores

Antes,  Ortigueira era coñecida polo seu festival. Agora,  coñecese polo seu festival, e por un banco. Porén,  Ortigueira e arredores sempre tiveron moito máis. Loiba Fuciño do Porco Luz do Norte Estaca de Bares Septentrional Herbeira Garita 613 metros sobre o nivel do mar Estrada DP-2205   Fotos tomadas en O Vicedo, Mañón, Ortigueira e Cariño.
Ler máis