Saltar ao contido principal

Anillo de Picos IV. Casetón de Ándara - Jou de Cabrones

Cambio de macizo: do de Ándara ao dos Urrieles. Pasar polo Urriellu e polo mar dejous que leva a Cabrones. 



Comeza o día co sol aparecendo ás nosas costas, camiñando entre rebecos e vacas. Non tarda en deixarse ver, ao baixo o pobo de Sotres, un dos máis altos de Asturias. 



Abandonando o macizo de Ándara


Tras pasar Sotres continúase baixando ata comezar a subir ata o collado Pandébano. De ali ata a Tenerosa non hai moito. Este é un refuxio bastante recente, que complementa ao de Urriellu xa que recibe perfil de xente diferente (non tan puramente escalada). Debe funcionar ben, porque está con ampliacións. 


Collado Pandébano



O camino entre Tenerosa e Uriellu está arrancado da montaña e ten unhas vistas espectaculares, tanto do propio pico, que por momentos se agocha entre as nubes, e da canal de Camburero.

No refuxio do Urriellu hai moita xente. Debe ser o máis visitado de Picos de Europa. Non é para menos, as paredes da icónica montaña ben o merecen.





Camiño ata o Uriellu





O camino do anillo de picos despois deste refuxio tornase de alta montaña. Primeiro hai que subir ao collado da brecha dos cazadores. Unha chimenea acondicionada con eslabones, xa que é unha das rutas habituais para acceder a Torre Cerredo. As vistas da montaña laranxa dende aquí son impresionantes. O tramo seguinte é exposto a treboadas. De feito houbo algún fatal accidente. Pero neste día, as treboadas chegaban (teóricamente) máis tarde. 

Brecha dos cazadores

Vistas do Urriellu

O camiño ata o refuxio de Cabrones é unha baixada escalonada, entrando nun Jou para sair de outro. Os Jous son buracos Karsticos na montaña, depresiones circulares orixinadas pola disolución da caliza. O derradeiro, o Jou de Cabrones, está en baixo do pico do mesmo nome. Un lugar afastado e agreste, cun refuxio no medio. Os gardas deste refuxio non son, por decilo de alguna forma, tan atentos como os de Ándara. Ainda así o enclave é espectacular, xa que está rodeado por paredes e montañas, e ten un punto de hostil ou inhóspito.

Camiño entre jous

Pico Cabrones


Máis entradas sobre o Anillo de Picos Aquí


Publicacións populares deste blog

Dobrogea. Delta do Danubio

Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro. Delta do Danubio O vó da garza Praia sen final Lagoa Turceasca Delta en bici Cisnes do Danubio Porto de Sfantu George Canales A area dos confíns de Europa As rúas de Sfantu George Mar Negro en Constanza Constanza Máis entradas de Romanía aquí O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme.  O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa. Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas pob...
Ler máis

Camiño dos Faros. Ponteceso, Laxe, Camelle

As dunas de Ponteceso,as súas marismas, a peninsula de Laxe, onde o mar xa se pon serio, Soesto, Traba... e o emblemático Camelle. Areal de Ponteceso Nen@s na area Lingua da duna Marismas A forza do mar Pesca Insua de Laxe Faro de Laxe Praia dos cristáis O mar devolve todo Soesto Curiosas formas Camelle Neste tramo da ruta percorrese o maxestuoso areal de Ponteceso. O seu propio monte branco. Tras pasar unha longa etapa pola costa e interior de Cabana. Tramo non tan espectacular pero con visita ao Castro de Borneiro e o domen de Dombate.  O camiño dos faros chega a península de Laxe, na que destaca o seu faro. Sinxelo, pero nun emplazamento privilexiado. En Laxe tamén se pode atopar a curiosa praia dos cristais. Seica un barco con botellas naufragou cerca dela. E o mar devolve todo. Tanto que formou unha pequena praia que no canto de area ten cristais erosionados. A partir de ahí, destaca o espectacular peñón de Soesto, e a praia...
Ler máis

Cárpatos. Bucegi

As montañas de Bucegi, nos Cárpatos romaneses, álzanse como paredes impoñentes, con 1000 metros de altura, a través do curso do Río Prahova. Chaman a atención pola sua beleza case virxe, e polos misterios que supostamente agochan. -x- Las montañas de Bucegi, en los Cárpatos rumanos, se alzan con paredes imponentes, con 1000 metros de altura, a través del curso del río Prahova. Llaman la atención por su belleza casi virgen, y por los misterios que supuestamente esconden. Bucegi Teleferico de Busteni Miradoiro de Bucegi Cumio do Monte Omu As donas dos Cárpatos Descenso Baixada do val Ar de Montaña Bucegi Camiñar polos Cárpatos   Cabana Babele Bucegi dende Busteni O Teleférico, que sae da turística localidade de Busteni, permite alcanzar a cabina Babele (2000m) sen esforzo. Eso se obviamos o esforzo de chegar unha hora antes de que abra (empeza as 8:30) e logo facer unha cola de outra hora. Pero vale a pen...
Ler máis

Carros de Foc. Dia 1

O miradoiro de San Maurici "Entre pedra, nubes e neve" - Subida o Port de Ratera - "Duplicar as nubes"  - Port de Ratera - Estany Ratera"  "Entre a auga e o ceo" - Punta d'Estasen, Tuc Saboredo e Pic Amitges dende Port de Ratera - "O camiño" - Port de Ratera - "Evasión" "Baixada entre Estanys" - Estanh de Naut de Saboredo - "Saboredo" "Entra a néboa" - Refugi de Saboredo - Mallafré – Amitges - Saboredo A nosa primeira xornada non debía plantear moitos problemas: 750m de subida e 390 de baixada, unhas 4-5h. O percorrido ata Amitges faise moi ben. O único problema que tivemos foi a calor que fixo ese día.  Tras voltar do Refugi Mallafré (1950m) empezamos camiñando pasadas as 9:30 nas zonas dos arredores do Estany San Maurici, subindo case sempre po...
Ler máis

Sachsenhausen

Isto é un blog de fotos, e non acostumo a escribir moito. Pero despois da visita ao campo de concentración de Sachsenhausen estiven a darlle voltas a cabeza sobre o que vin, e decidinme a compartir en "ollarpolafiestra" o que coñecín alí. Non é moi orixinal, pero sentino así. Estas non son grandes fotos, nin fermosas, nin nada técnicas. So tentan transmitir a desazón que se sinte ao ir descubrindo as cousas que sucederon nese lugar. Sachsenhausen foi un dos primeiros campos de concentración en construirse. Pola súa cercanía a Berlín, rematou sendo a sede das xefaturas administrativas do entramado de campos nazis. Antes da guerra, os prisioneros eran principalmente opositores ao réxime e xudeus. Durante a guerra, chegaron moitos polacos e soldados rusos. Se calcula que pasaron 140.000 persoas polo campo. En principio foi de concentración, non de exterminio, pero alí morreron ou foron executados mediante horca, gas, ou fusilamento uns 30.000 presos (...
Ler máis