Saltar ao contido principal

Anillo de Picos IV. Casetón de Ándara - Jou de Cabrones

Cambio de macizo: do de Ándara ao dos Urrieles. Pasar polo Urriellu e polo mar dejous que leva a Cabrones. 



Comeza o día co sol aparecendo ás nosas costas, camiñando entre rebecos e vacas. Non tarda en deixarse ver, ao baixo o pobo de Sotres, un dos máis altos de Asturias. 



Abandonando o macizo de Ándara


Tras pasar Sotres continúase baixando ata comezar a subir ata o collado Pandébano. De ali ata a Tenerosa non hai moito. Este é un refuxio bastante recente, que complementa ao de Urriellu xa que recibe perfil de xente diferente (non tan puramente escalada). Debe funcionar ben, porque está con ampliacións. 


Collado Pandébano



O camino entre Tenerosa e Uriellu está arrancado da montaña e ten unhas vistas espectaculares, tanto do propio pico, que por momentos se agocha entre as nubes, e da canal de Camburero.

No refuxio do Urriellu hai moita xente. Debe ser o máis visitado de Picos de Europa. Non é para menos, as paredes da icónica montaña ben o merecen.





Camiño ata o Uriellu





O camino do anillo de picos despois deste refuxio tornase de alta montaña. Primeiro hai que subir ao collado da brecha dos cazadores. Unha chimenea acondicionada con eslabones, xa que é unha das rutas habituais para acceder a Torre Cerredo. As vistas da montaña laranxa dende aquí son impresionantes. O tramo seguinte é exposto a treboadas. De feito houbo algún fatal accidente. Pero neste día, as treboadas chegaban (teóricamente) máis tarde. 

Brecha dos cazadores

Vistas do Urriellu

O camiño ata o refuxio de Cabrones é unha baixada escalonada, entrando nun Jou para sair de outro. Os Jous son buracos Karsticos na montaña, depresiones circulares orixinadas pola disolución da caliza. O derradeiro, o Jou de Cabrones, está en baixo do pico do mesmo nome. Un lugar afastado e agreste, cun refuxio no medio. Os gardas deste refuxio non son, por decilo de alguna forma, tan atentos como os de Ándara. Ainda así o enclave é espectacular, xa que está rodeado por paredes e montañas, e ten un punto de hostil ou inhóspito.

Camiño entre jous

Pico Cabrones


Máis entradas sobre o Anillo de Picos Aquí


Publicacións populares deste blog

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo ser

Irlanda - Munster

En Munster coinciden os maiores reclamos que ten Irlanda. Limerick, Cork, Cashel, Parque Nacional de Burren, Kerry, Adare... e sobre todo os merecidamente famosos cantís de Moher. -x- En Munster coinciden los mayores reclamos que tiene Irlanda: Limerik, Cork, Cashel, Parque de Burren, Kery, Adare... y sobre todo los merecidamente famosos acantilados de Moher. Cliffs of Moher. Paredes do Oeste Solpor en Moher. Cantís dourados Cashel As ruinas Burren Nin Auga, nin árbores, nin terra As fiestras de Cork University of Cork As canles do Lee A dinámica Cork é a capital de Munster, ou "terra de Mum". A chegada de empresas estadounidenses animadas pola fiscalidade irlandesa está facendo crecer en importancia esta vila. Surcada polos canales do rio Lee, os seus coloridos edificios de tres ou catro alturas son moi caracteristicos. Actualmente é a terceira poboación de Irlanda, despois de Dubl

O Grove

O Grove non é o mellor sitio para darlle a volta en bici. Pero si que ten moreas de sitios que valen  a pena visitar...  e facerlles fotos, que diso vai a entrada.  Pensamos en repetir a idea de fin de semana de volta en bicicleta pola peninsula. Pero a realidade foi que non se deixou moito. Ten vías moi tranquilas e ciclables. tamén carreiros que bordean o litoral. Pero tamén ten moito areal sen posibiliade de rodear. E tamén pequenos cantís nos que hai que levar a bici ao lombo. Agora ben, fermoso é dabondo. Tanto praias como paseos e portos. Tampouco acompañou moito o tempo. Pero eso ten as súas vantaxes: menos xente e mellores luces e estampas para esto das fotos. Ten moita extensión. Realmente só fixemos unha pequena parte, a da costa norte. Así que non me importaría para nada repetir.

Jerash

Normalmente as ruinas non prosperan porque as cidades ou asentamentos necesitan progresar e crecer.  E moitas veces fano sen valorar o pasado e o destruen ou expolian. Pasou con murallas medievais, igrexas, barrios enteiros en todo o mundo. Non foi o caso de Jerash. Aquí a cidade foi asolada por un terremoto que rematou con ela. E no canto de reconstruirla os seus habitantes decidiron abandonala. Por esta vila pasaron mesopotamos, mamelucos, gregos, persas, pero os que deixaron maior impronta foron os romanos. Séculos despois, tralas guerras, volveuse habitar este asentemento, pero na colina do lado, polo que os restos se respectaron (máis ou menos) e hoxe en día é unha das vilas romanas mellor conservadas do mundo. Centos e centos de columnas, pórticos, igrexas, anfiteatros, circos, rúas romanas, beirarúas... Jerash ten de todo. Cando se puxo en valor o asentamento, se reconstrui o que se puido. Pero hai moitos restos que seguen baixo a terra, descubertos a miudo. Unha moi grata sorpr

A Fada e o Dragón

Se hai algo do que podemos presumir en Vigo é dos nosos atlánticos Solpores. A orientación da cidade e as nubes que adoitan acompañarnos fai que moitas tardes pague a pena pararse a mirar o ceo. Un bo sitio para observalos é o Paseo de Alfonso XII. A primeira espectadora é esa fada ao lombo do dragón, que seica pretende sobrevoar as ondas do mar da ría pero que nunca chega a facelo. Hacia o Solpor A fada e o Dragón Ceo Ocaso Baixo as nubes Viaxe eterna cara o Solpor. Solpor (2) Treboada