Saltar ao contido principal

Dobre Travesía Courel

Hai tempo que tiña na cabeza facer unha ruta de dous días, con durmida incluida, na serra do Courel.

Subir un día por un lado das montañas e baixar polo contrario, e o día seguinte a inversa para voltar ao punto de partida. Unha travesía cada día.

Vista do Km vertical do Courel

Carreiros hainos. O caso era buscar os máis interesantes para percorrer esta fermosa zona.
Outra cousa que tiña na cabeza, máis ben curiosidade, era o kilómetro vertical. Dende Ferreirós ata Penaboa. Non son moito de retos físicos, pero seica é a única subida desas carácteristicas en Galicia.


Folgoso

Un km vertical é unha subida de mil metros de altura dentro dunha distancia de cinco kilómetros. Xa fixera algúns nos Picos de Europa. Hai que estar algo en forma, pero non son inalcanzables. O meritorio é facelos rápido ou varios seguidos.
Así que, reunindo amig@s e decidindo data, animámonos a sacar as dúas espiñas nunha mesma fin de semana.

Primeiro espolón do Km

A idea era partir de Ferreirós de Abaixo, subir a serra, e baixar pola lagoa de Lucenza ata Vieiros para facer noite. O retorno, subindo pola pista do Muin ata Formigueiros, baixar pola súa arista ata o carreiro da Devesa de Rogueira, e de ahi ata o miradoiro de Polín para deixarnos caer por pistas outra vez ata Ferreirós.


Penaboa ao fondo

Penaboa dende o punto de partida parece un espolón impoñente, e non deixa de parecelo ata que se empeza a subir ou case trepar o derradeiro tramo.

Derradeiro tramo
Dende ahi, un balcón magnífico para ver o val do rio Lor, dende Folgoso ata Ferreirós, que queda metido xusto debaixo.
Vista dende o miradoiro

Pero para facer os 1000m, hai que chegar ata un dos cumios do Pia Paxaro. Onde hai vistas do lado sur da serra, puidendo ver Monforte. 

Derradeiros metros de Pia Paxaro

Polos datos do móvil, non chega a ser un Km vertical, porque sobrepasa por uns metros os 5km. Pero tanto ten. É ben bonito e é un aliciente para ver estas zonas.

Fin do Km vertical
Dende o Pia Paxaro, Penaboa xa non é imponente, é unha pequena loma con moi pouca prominencia. Como cambia a cousa según o punto de vista.
Pia Paxaro dende as antenas

Ainda quedan patentes os restos dos terribles incendios de hai dous anos. O peor o levou a parte de Froxán. Pero no km vertical sobre Ferreirós queda buxo ou piorno queimado. E no Pia Paxaro hai esqueletes de arbores.

Penaboa dende o Pia Paxaro

As partes altas da serra son todo pistas. Percorrense rápido e con vistas a ambos lados. Pero fanse algo monótonas e a persoa que camiñe está exposta a sol e vento.

Restos do incendio
As vistas dos montes do Courel son fermosas e variadas. Superada a zona afectada polo incendio, as cores son chillonas, verde primaveral dos bosques, colinas tinguidas de violeta e amarelo dos matorrais.
Baixando a Campa de Lucenza

Baixando polo carreiro que leva dende as partes altas (Campa de Lucenza) ata a Seara, que pasa pola lagoa de Lucenza, imos introducindonos cada vez máis no bosque. 

Lagoa de Lucenza

A lagoa está tan indicada que calqueira diría que imos atopar unha cunca de auga turquesa. Ten moito valor, é das poucas glaciares, pero non é idilica porque semella máis pantano de bichos.

Aquí nace o rio Selmo. Que pasa por Seara e Vieiros, para marcharse ao Bierzo e rematar no Sil.

Pasamos pola fervenza do Fócaro. que está preciosa con toda a auga que caeu este inverno e primavera.

Fervenza do Focaro

Na Seara, malas novas, confirmamos que pechou o mesón - pensión Carrete. Era un sitio maravilloso.
A Seara

De feito, a idea orixinal non era durmir en Vieiros, era durmir na Seara. Pero os donos xubilaronse. E o albergue da federación galega de montañismo está en reparacións.

As Tecedoiras
Pero non hai mal que por ben non veña, gracias a eso descubrimos a casa "A Tecedora" en Vieiros. 
Vieiros
Aloxamento super agradable e  a xente que o leva deunos todo facilidades para pasar alí a nosa noite de travesía. Lugar para repetir, pero toda a fin de semana.

O domingo, toca reponerse das cervexas e comilona que nos repuxeron da caminata do sábado. E voltar a darlle aos pes.


Subida a Formigueiros

Subimos entre a névoa ata as partes altas. Por sorte, queda atrancada a altura do Papoulas, e non nos estropea as vistas no Formigueiros.

Teso das Papoulas dende a pista

A baixada pola arista resulta algo dificultosa ao principio, porque ten un pequeno destrepe, algo máis complicado por estar enlamado.

Inicio do descenso pola arista

Pero as vistas que temos da Devesa de Rogueira durante toda a baixada compensan todo. Que cousas máis bonita.

Arista

Ao rematar o tramo superior da arista, que corta co sendero da Devesa de Rogueira, collemos este último. 


Pista alternativa dende a arista

Seica a arista continúa no seu tramo inferior ata Moreda. Queda para outra.
Baixada coa Devesa de Rogueira ao frente
De Rogueira nada novo podo dicir, dos bosques máis fermosos que coñezo, dos que máis visitei, e ao que lle teño máis cariño.
Devesa

Tras pasar pola fonte de tres cores do Cervo, saimos da frondosidade para ir por pista ata o pico Polín. 

Aquí se nota outra vez os efectos do incendio. Non chegou a Devesa por ben pouco.

Dende Polín vese toda a cunca que xera o Formigueiros, a arista que percorremos, Moreda e Pereda.
Formigueiros dende Polín

A baixada ata Ferreirós comeza cun cortalumes terrible, non ten moita vista e faise bastante pesado. 


Despóis, tras pasar o desvío a Pereda, a cousa mellora. E a baixada final é ben fermosa, vendo en todo momento cara abaixo Ferreirós de Arriba. 

Penaboa e Ferreirós

Recoñécese todo o percorrido do Km vertical que fixemos o día anterior. Penaboa volta a estar imponente.

Vista da etapa de onte

O bar o Pontón estaba aberto, e a pesar de que merece a pena porque é precioso, imos a terraza do bar O Mirador en Folgoso, para festexar o fin da pequena aventura. 

Val do Lor

Facendo cousas

Fin. Contento de levar a práctica a idea de outra forma de percorrer o Courel.

Para quen estea interesad@, Track da ruta aquí

Publicacións populares deste blog

VigoHistórico

Durante os anos 2019, 2020 e 2021, estiven colaborando activamente coa asociación Vigo Historico.  Este colectivo tiña o noble  (pero complicado) fin de tentar evitar a construcción dun tunel baixo a porta do Sol, en pleno casco vello de Vigo. Fago nesta entrada unha pequena recopilación de fotos e debuxos que serviron para poner en valor os espazos que se ian estropear. Os debuxos son bastante simples, moit@s nen@s pintan mellor ca min.  Pero lembroos con cariño Tampouco me vou parar a explicar o absurdo do túnel, porque xa está explicado na páxina desta asociación. Ademáis, o tempo se encargou de demostrar que non é necesario para convertir an zona  en peonil. O túnel foi adiante. Non se logrou o obxectivo. Porén, na miña opinión, a  gran victoria de VigoHistórico foi concienciar a cidadanía sobre o patrimonio vigués, e poner en valor o paseo de Alfonso. De xeito que a corporación non lle quedou outra que modificar o trazado do túnel e levalo ata Torreced...

Amanece en Rodas

Unha das cousas que máis me gusta de ir acampar a Cíes é poder pasear pola praia de Rodas ao amencer, mentres o sol levanta detrás de terra firme.   Sempre me merece a pena o madrugón para poder velo. Ainda que haxa veces que despóis do paso volto a durmir. A derradeira vez que o fixen, ademáis, non había ninguen na praia.  E solo un barco fondeado. Tamén é certo que o día anterior houbera temporal.  Imaxino que eso lle quita á xente as ganas de ir a Cíes. Sendo así, queda a sensación de que pagou a pena sufrir a choiva e o vento o día anterior. Ter o premio de un amencer en Rodas en soidade.

Cartagena

  Esta vila do caribe colombiano foi das que máis me gustou do pais.  Vese chea de vida, e non só polo turismo.  Mestura de forma colorida o moderno (e non tan bonito) skyline típico américano con casas tipo coloníais. Forte San Felipe É esta derradeira zona a que se visita, e na que eu estiven. Skyline Ten bastante relevancia. É a segunda cidade en actividade económica de Colombia.  Foi capital do pais na época do control hispano, e sempre foi un departamento a ter en conta. Cando chove en Cartagena O asentamento non ten unha historia moi longa (bueno, ou si, pero solo se conta dende que chegaron os españois). Pero ainda así é ben intensa.  Impresionoume a batalla contra os ingleses na que os españois colonos rexeitaron a invasión.   Din que de non ter repelido aquel ataque, gran parte de américa latina hoxe en día falaría inglés.   Tal era a importancia de Cartaxena.   Daquela batalla quedou como recordo un impresionante forte, o castelo de San ...

Camiño dos Faros. De Muxía a Touriñán

  O camiño dos Faros chega a Muxía. Onde comeza o tramo máis salvaxe desta ruta. Virxe da Barca Ría de Camariñas A ferida do Prestige Cuño Punta Buitra Praia Moreira e Cabo Touriñán Baixada praia Moreira Praia Moreira Touriñán Relax na Costa da Morte Atravesando Touriñán Estrada a ningures O cabo de occidente Faro Touriñán Tras outra etapa “interior” pola ría de Camariñas chegamos a Muxía, Zona cero da catástrofe do Prestige. Alí atopamos a carismática Virxe da barca e a (ex)pedra de abalar. Está collendo pulo como destino de peregrinos, trala popularización do camiño de Santiago ata Fisterra. Dende ahí comeza a etapa máis dura e máis virxe do Camiño dos Faros. Alomenos antes de que construiran un pedazo mamotreto de hotel na praia de Lourido, cos fondos do plan Galicia para a recuperación da crise do Prestige. A formula de sempre para sair adiante: asfaltar a costa e turismo de hotelazo. Os montes Cachelmo e Pedrouzo, Punta Buitra e...

Ortigueira e arredores

Antes,  Ortigueira era coñecida polo seu festival. Agora,  coñecese polo seu festival, e por un banco. Porén,  Ortigueira e arredores sempre tiveron moito máis. Loiba Fuciño do Porco Luz do Norte Estaca de Bares Septentrional Herbeira Garita 613 metros sobre o nivel do mar Estrada DP-2205   Fotos tomadas en O Vicedo, Mañón, Ortigueira e Cariño.