Saltar ao contido principal

Dobre Travesía Courel

Hai tempo que tiña na cabeza facer unha ruta de dous días, con durmida incluida, na serra do Courel.

Subir un día por un lado das montañas e baixar polo contrario, e o día seguinte a inversa para voltar ao punto de partida. Unha travesía cada día.

Vista do Km vertical do Courel

Carreiros hainos. O caso era buscar os máis interesantes para percorrer esta fermosa zona.
Outra cousa que tiña na cabeza, máis ben curiosidade, era o kilómetro vertical. Dende Ferreirós ata Penaboa. Non son moito de retos físicos, pero seica é a única subida desas carácteristicas en Galicia.


Folgoso

Un km vertical é unha subida de mil metros de altura dentro dunha distancia de cinco kilómetros. Xa fixera algúns nos Picos de Europa. Hai que estar algo en forma, pero non son inalcanzables. O meritorio é facelos rápido ou varios seguidos.
Así que, reunindo amig@s e decidindo data, animámonos a sacar as dúas espiñas nunha mesma fin de semana.

Primeiro espolón do Km

A idea era partir de Ferreirós de Abaixo, subir a serra, e baixar pola lagoa de Lucenza ata Vieiros para facer noite. O retorno, subindo pola pista do Muin ata Formigueiros, baixar pola súa arista ata o carreiro da Devesa de Rogueira, e de ahi ata o miradoiro de Polín para deixarnos caer por pistas outra vez ata Ferreirós.


Penaboa ao fondo

Penaboa dende o punto de partida parece un espolón impoñente, e non deixa de parecelo ata que se empeza a subir ou case trepar o derradeiro tramo.

Derradeiro tramo
Dende ahi, un balcón magnífico para ver o val do rio Lor, dende Folgoso ata Ferreirós, que queda metido xusto debaixo.
Vista dende o miradoiro

Pero para facer os 1000m, hai que chegar ata un dos cumios do Pia Paxaro. Onde hai vistas do lado sur da serra, puidendo ver Monforte. 

Derradeiros metros de Pia Paxaro

Polos datos do móvil, non chega a ser un Km vertical, porque sobrepasa por uns metros os 5km. Pero tanto ten. É ben bonito e é un aliciente para ver estas zonas.

Fin do Km vertical
Dende o Pia Paxaro, Penaboa xa non é imponente, é unha pequena loma con moi pouca prominencia. Como cambia a cousa según o punto de vista.
Pia Paxaro dende as antenas

Ainda quedan patentes os restos dos terribles incendios de hai dous anos. O peor o levou a parte de Froxán. Pero no km vertical sobre Ferreirós queda buxo ou piorno queimado. E no Pia Paxaro hai esqueletes de arbores.

Penaboa dende o Pia Paxaro

As partes altas da serra son todo pistas. Percorrense rápido e con vistas a ambos lados. Pero fanse algo monótonas e a persoa que camiñe está exposta a sol e vento.

Restos do incendio
As vistas dos montes do Courel son fermosas e variadas. Superada a zona afectada polo incendio, as cores son chillonas, verde primaveral dos bosques, colinas tinguidas de violeta e amarelo dos matorrais.
Baixando a Campa de Lucenza

Baixando polo carreiro que leva dende as partes altas (Campa de Lucenza) ata a Seara, que pasa pola lagoa de Lucenza, imos introducindonos cada vez máis no bosque. 

Lagoa de Lucenza

A lagoa está tan indicada que calqueira diría que imos atopar unha cunca de auga turquesa. Ten moito valor, é das poucas glaciares, pero non é idilica porque semella máis pantano de bichos.

Aquí nace o rio Selmo. Que pasa por Seara e Vieiros, para marcharse ao Bierzo e rematar no Sil.

Pasamos pola fervenza do Fócaro. que está preciosa con toda a auga que caeu este inverno e primavera.

Fervenza do Focaro

Na Seara, malas novas, confirmamos que pechou o mesón - pensión Carrete. Era un sitio maravilloso.
A Seara

De feito, a idea orixinal non era durmir en Vieiros, era durmir na Seara. Pero os donos xubilaronse. E o albergue da federación galega de montañismo está en reparacións.

As Tecedoiras
Pero non hai mal que por ben non veña, gracias a eso descubrimos a casa "A Tecedora" en Vieiros. 
Vieiros
Aloxamento super agradable e  a xente que o leva deunos todo facilidades para pasar alí a nosa noite de travesía. Lugar para repetir, pero toda a fin de semana.

O domingo, toca reponerse das cervexas e comilona que nos repuxeron da caminata do sábado. E voltar a darlle aos pes.


Subida a Formigueiros

Subimos entre a névoa ata as partes altas. Por sorte, queda atrancada a altura do Papoulas, e non nos estropea as vistas no Formigueiros.

Teso das Papoulas dende a pista

A baixada pola arista resulta algo dificultosa ao principio, porque ten un pequeno destrepe, algo máis complicado por estar enlamado.

Inicio do descenso pola arista

Pero as vistas que temos da Devesa de Rogueira durante toda a baixada compensan todo. Que cousas máis bonita.

Arista

Ao rematar o tramo superior da arista, que corta co sendero da Devesa de Rogueira, collemos este último. 


Pista alternativa dende a arista

Seica a arista continúa no seu tramo inferior ata Moreda. Queda para outra.
Baixada coa Devesa de Rogueira ao frente
De Rogueira nada novo podo dicir, dos bosques máis fermosos que coñezo, dos que máis visitei, e ao que lle teño máis cariño.
Devesa

Tras pasar pola fonte de tres cores do Cervo, saimos da frondosidade para ir por pista ata o pico Polín. 

Aquí se nota outra vez os efectos do incendio. Non chegou a Devesa por ben pouco.

Dende Polín vese toda a cunca que xera o Formigueiros, a arista que percorremos, Moreda e Pereda.
Formigueiros dende Polín

A baixada ata Ferreirós comeza cun cortalumes terrible, non ten moita vista e faise bastante pesado. 


Despóis, tras pasar o desvío a Pereda, a cousa mellora. E a baixada final é ben fermosa, vendo en todo momento cara abaixo Ferreirós de Arriba. 

Penaboa e Ferreirós

Recoñécese todo o percorrido do Km vertical que fixemos o día anterior. Penaboa volta a estar imponente.

Vista da etapa de onte

O bar o Pontón estaba aberto, e a pesar de que merece a pena porque é precioso, imos a terraza do bar O Mirador en Folgoso, para festexar o fin da pequena aventura. 

Val do Lor

Facendo cousas

Fin. Contento de levar a práctica a idea de outra forma de percorrer o Courel.

Para quen estea interesad@, Track da ruta aquí

Publicacións populares deste blog

Dobrogea. Delta do Danubio

Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro. Delta do Danubio O vó da garza Praia sen final Lagoa Turceasca Delta en bici Cisnes do Danubio Porto de Sfantu George Canales A area dos confíns de Europa As rúas de Sfantu George Mar Negro en Constanza Constanza Máis entradas de Romanía aquí O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme.  O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa. Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas pob...

Camiño dos Faros. Ponteceso, Laxe, Camelle

As dunas de Ponteceso,as súas marismas, a peninsula de Laxe, onde o mar xa se pon serio, Soesto, Traba... e o emblemático Camelle. Areal de Ponteceso Nen@s na area Lingua da duna Marismas A forza do mar Pesca Insua de Laxe Faro de Laxe Praia dos cristáis O mar devolve todo Soesto Curiosas formas Camelle Neste tramo da ruta percorrese o maxestuoso areal de Ponteceso. O seu propio monte branco. Tras pasar unha longa etapa pola costa e interior de Cabana. Tramo non tan espectacular pero con visita ao Castro de Borneiro e o domen de Dombate.  O camiño dos faros chega a península de Laxe, na que destaca o seu faro. Sinxelo, pero nun emplazamento privilexiado. En Laxe tamén se pode atopar a curiosa praia dos cristais. Seica un barco con botellas naufragou cerca dela. E o mar devolve todo. Tanto que formou unha pequena praia que no canto de area ten cristais erosionados. A partir de ahí, destaca o espectacular peñón de Soesto, e a praia...

Cárpatos. Bucegi

As montañas de Bucegi, nos Cárpatos romaneses, álzanse como paredes impoñentes, con 1000 metros de altura, a través do curso do Río Prahova. Chaman a atención pola sua beleza case virxe, e polos misterios que supostamente agochan. -x- Las montañas de Bucegi, en los Cárpatos rumanos, se alzan con paredes imponentes, con 1000 metros de altura, a través del curso del río Prahova. Llaman la atención por su belleza casi virgen, y por los misterios que supuestamente esconden. Bucegi Teleferico de Busteni Miradoiro de Bucegi Cumio do Monte Omu As donas dos Cárpatos Descenso Baixada do val Ar de Montaña Bucegi Camiñar polos Cárpatos   Cabana Babele Bucegi dende Busteni O Teleférico, que sae da turística localidade de Busteni, permite alcanzar a cabina Babele (2000m) sen esforzo. Eso se obviamos o esforzo de chegar unha hora antes de que abra (empeza as 8:30) e logo facer unha cola de outra hora. Pero vale a pen...

Carros de Foc. Dia 1

O miradoiro de San Maurici "Entre pedra, nubes e neve" - Subida o Port de Ratera - "Duplicar as nubes"  - Port de Ratera - Estany Ratera"  "Entre a auga e o ceo" - Punta d'Estasen, Tuc Saboredo e Pic Amitges dende Port de Ratera - "O camiño" - Port de Ratera - "Evasión" "Baixada entre Estanys" - Estanh de Naut de Saboredo - "Saboredo" "Entra a néboa" - Refugi de Saboredo - Mallafré – Amitges - Saboredo A nosa primeira xornada non debía plantear moitos problemas: 750m de subida e 390 de baixada, unhas 4-5h. O percorrido ata Amitges faise moi ben. O único problema que tivemos foi a calor que fixo ese día.  Tras voltar do Refugi Mallafré (1950m) empezamos camiñando pasadas as 9:30 nas zonas dos arredores do Estany San Maurici, subindo case sempre po...

Sachsenhausen

Isto é un blog de fotos, e non acostumo a escribir moito. Pero despois da visita ao campo de concentración de Sachsenhausen estiven a darlle voltas a cabeza sobre o que vin, e decidinme a compartir en "ollarpolafiestra" o que coñecín alí. Non é moi orixinal, pero sentino así. Estas non son grandes fotos, nin fermosas, nin nada técnicas. So tentan transmitir a desazón que se sinte ao ir descubrindo as cousas que sucederon nese lugar. Sachsenhausen foi un dos primeiros campos de concentración en construirse. Pola súa cercanía a Berlín, rematou sendo a sede das xefaturas administrativas do entramado de campos nazis. Antes da guerra, os prisioneros eran principalmente opositores ao réxime e xudeus. Durante a guerra, chegaron moitos polacos e soldados rusos. Se calcula que pasaron 140.000 persoas polo campo. En principio foi de concentración, non de exterminio, pero alí morreron ou foron executados mediante horca, gas, ou fusilamento uns 30.000 presos (...