Saltar ao contido principal

Laugavegur (I)



Laugavegur significa algo así como "camiño da auga termal". Parece ser que foi a ruta que tomaron no século XV algúns islandeses da costa para escapar da peste negra; dende o sur en Skogar ata as terras altas, en Landmannalaugar (*)


Está considerado uns dos trekkings máis espectaculares do mundo. É unha andaina que sería longa de describir, así que agardo que o fagan as fotos. Fotos que, por certo,  son das máis fermosas que teño sacado; ao mesmo tempo que das que menos mérito teñen. Agás o de ter estado alí.(**)

Nós tivemos moita sorte en dous aspectos. O primeiro: A climatoloxía, que no Laugavegur pode dificultar o camiño e ocultar as paisaxes. E o segundo: O guía, que aproveitou o bo tempo para facer algunha alternativa ao trazado orixinal. Isto fixonos  sentir todavía máis pequen@s e afastad@s do mundo que percorrendo a propia ruta. (***)


Refugio de Landmannalaugar, en el parking donde empieza el trekking del laugavegur, en Islandia
1 - "Colinas de Landmannalaugar"

Diferentes colores en el parque de landmannalaugar, en el principio del trekking del laugavegur, en islandia
2 -"As cores de Landmannalaugar"

caminando entre fumarolas de tierra volcánica durante el trekking del laugavegur, en islandia
3 - "Camiñando entre fumarolas"

montaña que parece acuarela en el trekking de laugavegur, en islandia
4 - "Acuarela"

paisaje de Jökultungur, durante el laugavegur islandia trekking
5 - "Minerais, musgo e neve en Jökultungur"



vista desde jokultungur del lago alftavatn e volcán Eyjafjallajökull, durante el trekking del laugavegur en islandia
6- "Lago Alftavatn e volcán Eyjafjallajökull"











(*) Esta orixe etimolóxica e histórica escoiteina en Islandia. Tenteino contrastar pola web, pero non atopei nada ao respecto.

(**) Polo xeral, non gosto de facer retoques nas fotos que alteren a realidade. Respeto e admiro fotos con postprocesados, pero as miñas intentan ser fieis ao que eu estou a ver. Esta galería non é unha escepción: As cores, inda que non o pareza, son as que son! 

(***) Grazas, Marc, na montaña na que estés, e a xente de Artic Yeti (Islandia.es)


Para ampliar algunha foto, preme sobre ela e pulsa F11 




--- X --- 











Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...

Passaran. Etapa 2. Eylie - Araign

Segunda etapa da travesía Passaran Lac d'Araign Salida dende as pequenas cabanas mineiras de Eylie, cruza, igual que a primeira etapa, bosques de faias e instalacións mineiras francesas da parte dos Pirineos de Ariège. Subida ao Col d'Araign Continúa en subida constante ata o Col de Araign.  Entre as instalacións mineiras. Maubere ao fondo Eylie Dende este collado podese ver o lago do mesmo nome, e o refuxio onde imos durmir, que tamén se chama igual. Val Ariege Enriba está o Crebere, unha gran mole que non subimos porque xa nos chegou a etapa, supuña bastante desnivel adicional, e facía moita calor.  Vista dende Pic de l'Har Por ter sinceridade, as cervexas na terraza do refuxio chamaron máis que a subida coa calor Lago e Crabere Pic de l'Har O que si subimos foi o Pic de l'Har, máis asequible dende o collado. Ten boas vistas tanto do lago e Crebere como da parte de Ariege, e os montes fronterizos co Val de Aran como o Mauberne Refuxio Araign Máis entradas do Passa...

Passaran. Montgarri - Estagnous

 Etapa 4 do Passaran Etang Long Esta é a etapa que me pareceu máis fermosa de toda a travesía.  Montgarri Si se fai o percorrido saindo de Montgarri é a primeira. Para nós foi a cuarta. Creo que mellor así. Montgarri é un refuxio que está ao lado dunha fermosa capilla. Ten acceso en coche. Está moi ben e cómese xenial.  Col Barlonguera Alí desaconsellaronnos subir o Barlonguera polo incómodo do camiño. Outro pico que non subíamos. Recomendaronnos o Mont Vallier, ao rematar a etapa, que era máis asequible. Baixada a Etang Long e Mont Valier ao fondo esquerda O primeiro tramo do día atravesa o bosque da Gireta, baixo a serra do mesmo nome, e alcanza o collado que se chama tamén Gireta. Dende ahi non se ve o Barlonguera porque o tapan montes que están antes.  Na baixada, pasado o collado que se chama Barlonguere, as vistas do Etang Long son impresionantes. E abaixo, case máis fermoso.  Etang Long Este lago hai que bordealo Ten algún paso que hai que botar as mans....