Saltar ao contido principal

Illas Cíes

Oxalá as Illas Cíes sexan algún día patrimonio da Unesco. Tanto ten se xunto co resto das illas atlánticas ou por separado.

 Pero que o sexan para manterse como están, non para ser un reclamo turístico.


​De todo o que ven pasando os ultimos vrans, non sei que me preocupa máis: os que queren sacarlle proveito a toda costa, ou os anuncios fachendosos das administracións. A realidade é que a masificación destroza os lugares. Queremos un parque sostible ou unha praia abarrotada?

 Penso que todo o mundo debería ir alomenos unha vez, pero sabendo que se visita un parque natural, non so unha praia moi famosa.

 Non vaia ser que o famoso artigo do "the Gardian" onde nomeaban Rodas como "a praia máis fermosa do mundo" fose máis unha desgraza que unha vantaxe. Se ben serviu para que puxeramos nós mesmos en valor o noso patrimonio natural (que as veces falla nos fai, aquí somosche así), tamén abriu os ollos aos que poden explotar o arquipelago.

 Quizáis deberíamos plantexarnos se un parque de tal valor paisaxístico e ecolóxico debe promocionarse coa imaxe dunha sombrilla de praia, ou coa imaxe dunhas botas de sendeirismo.


illas cíes vigo parque atlantico galicia
San Martiño
illas cíes vigo parque atlantico galicia
Pedra da campá
illas cíes vigo parque atlantico galicia
Alto do Principe
illas cíes vigo parque atlantico galicia
Lusco e fusco Atlántico
illas cíes vigo parque atlantico galicia
Amanece en Rodas
illas cíes vigo parque atlantico galicia
Illote Ruzo
illas cíes vigo parque atlantico galicia
Monte das Herbas
illas cíes vigo parque atlantico galicia
Faro da Porta
illas cíes vigo parque atlantico galicia
As donas das Cíes
Máis nada


illas cíes vigo parque atlantico galicia
Lago de Cíes
illas cíes vigo parque atlantico galicia playa rodas
Paz antes do desembarco
illas cíes vigo parque atlantico galicia
Caribe a 16 graos
illas cíes vigo parque atlantico galicia
A caseta das aves

Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.
Ler máis

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.
Ler máis

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...
Ler máis

Passaran. Etapa 2. Eylie - Araign

Segunda etapa da travesía Passaran Lac d'Araign Salida dende as pequenas cabanas mineiras de Eylie, cruza, igual que a primeira etapa, bosques de faias e instalacións mineiras francesas da parte dos Pirineos de Ariège. Subida ao Col d'Araign Continúa en subida constante ata o Col de Araign.  Entre as instalacións mineiras. Maubere ao fondo Eylie Dende este collado podese ver o lago do mesmo nome, e o refuxio onde imos durmir, que tamén se chama igual. Val Ariege Enriba está o Crebere, unha gran mole que non subimos porque xa nos chegou a etapa, supuña bastante desnivel adicional, e facía moita calor.  Vista dende Pic de l'Har Por ter sinceridade, as cervexas na terraza do refuxio chamaron máis que a subida coa calor Lago e Crabere Pic de l'Har O que si subimos foi o Pic de l'Har, máis asequible dende o collado. Ten boas vistas tanto do lago e Crebere como da parte de Ariege, e os montes fronterizos co Val de Aran como o Mauberne Refuxio Araign Máis entradas do Passa...
Ler máis

Passaran. Montgarri - Estagnous

 Etapa 4 do Passaran Etang Long Esta é a etapa que me pareceu máis fermosa de toda a travesía.  Montgarri Si se fai o percorrido saindo de Montgarri é a primeira. Para nós foi a cuarta. Creo que mellor así. Montgarri é un refuxio que está ao lado dunha fermosa capilla. Ten acceso en coche. Está moi ben e cómese xenial.  Col Barlonguera Alí desaconsellaronnos subir o Barlonguera polo incómodo do camiño. Outro pico que non subíamos. Recomendaronnos o Mont Vallier, ao rematar a etapa, que era máis asequible. Baixada a Etang Long e Mont Valier ao fondo esquerda O primeiro tramo do día atravesa o bosque da Gireta, baixo a serra do mesmo nome, e alcanza o collado que se chama tamén Gireta. Dende ahi non se ve o Barlonguera porque o tapan montes que están antes.  Na baixada, pasado o collado que se chama Barlonguere, as vistas do Etang Long son impresionantes. E abaixo, case máis fermoso.  Etang Long Este lago hai que bordealo Ten algún paso que hai que botar as mans....
Ler máis