Saltar ao contido principal

VietNam Central e Tam Coc

​O Vietnam non tan coñecido
puente del dragon da nang vietnam
Ponte do dragón

Da Nang
nenufares en las pagodas de las montañas de marmol da nang vietnam
Montañas de Marmore

Da Nang
grutas y cuevas de las montañas de marmol da nang vietnam
Luz na caverna

Da Nang
montañas de marmol da nang vietnam
Figuras Budistas

Da Nang
tiendas de hoi an vietnam central
Vendedora de lamparas

Hoi An
templo en hue vietnam
Gardian imperial

Hué

tam coc
Nenufares e nasas

Ninh Binh
Campos inundados

Tam Coc
A montaña e o dragón

Ninh Binh
Ha Long de interior

Tam Coc


Vietnam Central (alomenos o que visitei: Da Nang, Hué e Hoi An) pareceume moito máis turistico do que esperaba. Da Nang é unha cidade puxante, bastante auténtica, sen moito que ver de cara ao visitante. Ten unha praia enorme ao seu carón, na que están construindo interminables ringleiras de edificios enormes, que imaxino serán hoteles nun futuro. cando estiven eu alí foi época de chuvias, así que praia pouca. A tiro de taxi están as enigmáticas montañas de Marmore. Son cinco de elevacións moi arboladas repletas de pagodas, grutas e esculturas incrustadas nas caverna. Din que representan os cinco elementos. Nós so estivemos na máis grande: a de auga. E moita auga, Visitala en día de choiva fai que as covas estén cheas de pingueiras. Foi o que máis me chamou a atención de Da Nang.



Ao sur, no bus de liña (previo regateo co recolledor de tickets oficial) está Hoi An. Moi coñecida e publicitada en todas as guias de Vietnam. Porto comercial próspero no pasado, foi sobrepasado por Da Nang, e quedou co aspecto de hai cen anos, polo que é o típico pobo fermoso no que case só pasean turistas e os que traballan para o turismo. Inda así é moi fermoso, se un é capaz de obviar a masa de xente que circula polas ruas.



Ao norte de Da Nang, a tres horas en bus, está a antiga capital imperial, Hué. Tamén tristemente famosa polas matanzas que houbo na guerra do VietNam. Cambiou varias veces de bando (pola sua situación fronteiriza entre o Norte e o Sur) e iso conleva sanguentas represalias. Ao ir cunha excursión dun día, so pisei a cidade dos emperadores e algún que outro palacio. A verdade é que digno de visitar. Polo diferente ao occidental e polo conservados que están.


Tam Coc tamén é coñecido como a Bahia de Ha Long de interior. A cidade de referencia é Ninh Binh. Varios rios circulan entre as formas que lembran ás da sua equivalente costeira. Entre montaña e montaña, prados con vacas e arrozais

Publicacións populares deste blog

Peña Ubiña

  Subida clásica a este emblemático pico.   Dende Torrebarrio, preto de San Emiliano.  Nos poucos máis de dez quilometros subense e baixan máis de mil metros de desnivel.  Pero paga a pena, porque a paisaxe é ben fermosa.  Tanto da parte leonesa coma no collado Ronzón, onde se xunta coas rutas que veñen de Tuiza, en Asturias. Como era sábado de ponte, era un pouco berbena de xente.  O que me pon algo nervioso sobre todo cando hai zonas de pouco paso que poden estar expostas.  Por sorte na Peña Ubiña solo hai un par de sitios nos que ocorre esto.  Eso si, o de estar en intimidade no cumio, imposible.  Ao ser unha montaña bastante illada, as vistas son impresionantes en todas direccións.  E o cresteo é moi chulo tamén.  Por sorte as nubes que apareceron non chegaron a descargar e tivemos a baixada en paz.
Ler máis

A Devesa de Rogueira

Teixos, bidueiros, carballos, castiñeiros, piñeiros, acivros... A Devesa de Rogueira, en Folgoso do Courel, é un dos patrimonios naturais máis importantes que temos en Galicia. É un bosque único. A devesa de Rogueira As porteiras da Devesa Ata onde chega a nevoa Subindo pola Rogueira Bosque Verde T enebras da devesa Bosque branco Frozen Bidueiro Branco Pico Formigueiros sobre a devesa Bosque de fadas Moreda Bágoas do teixo Dentro da Devesa, avanzando superando o elevado desnivel, rodeado das súas árbores, un ten a sensación de estar nun conto de fadas, meigas, magos, ou trasnos. Absorbido polas árbores. Verdes saindo da aula da naureza de Moreda, e brancas asi que se sobrepasan os mil metros. Impresiona ver a nevoa (máis ben as nubes) colarse entre as follas das arbores.  As fotos son de Maio, pero luce moito máis en outono, co seu festival de cores, ou máis dentro do vran, cando o castiñe...
Ler máis

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...
Ler máis

Justine

 Antes, as borrascas chamábanse todas "temporal" Agora, como teñen nome, tomamos conciencia da cantidade delas que entran no continente pola nosa costa. Algunhas delas nin nos enteramos de que pasan. E da maioría esquecémonos despois de que se vaian cara o interior. Justine foi unha destas últimas. Non foi a que trouxo máis refachos de vento este ano. Nin a que descargou máis auga. Nin a que provocou especiales estragos. O único que tivo de especial foi que coincidín con ela cando chegou. Na súa entrada en Vigo, atopámonos ante o mar. Ela cos seus ventos e eu coa cámara. Coincidimos ata que empezou a descargar en serio. Nese momento deixeina sola.
Ler máis

O Marisquiño

  A verdade é que non sigo demasiado este festival.  Normalmente acostumo a estar fora e poucos anos me coincide poder velo.  Cando era no casco vello e no centro de Vigo resultabame algo agobiante.  Agora que moitas probas / eventos están trasladados en Samil, se me coincide sen estar fora intento ir.  É complicado sacarlle fotos a estas máquinas en acción en plena competición, hai que ter sorte co sitio. Soe ser mellor durante as probas que durante a propia competición.
Ler máis