Saltar ao contido principal

VietNam Central e Tam Coc

​O Vietnam non tan coñecido
puente del dragon da nang vietnam
Ponte do dragón

Da Nang
nenufares en las pagodas de las montañas de marmol da nang vietnam
Montañas de Marmore

Da Nang
grutas y cuevas de las montañas de marmol da nang vietnam
Luz na caverna

Da Nang
montañas de marmol da nang vietnam
Figuras Budistas

Da Nang
tiendas de hoi an vietnam central
Vendedora de lamparas

Hoi An
templo en hue vietnam
Gardian imperial

Hué

tam coc
Nenufares e nasas

Ninh Binh
Campos inundados

Tam Coc
A montaña e o dragón

Ninh Binh
Ha Long de interior

Tam Coc


Vietnam Central (alomenos o que visitei: Da Nang, Hué e Hoi An) pareceume moito máis turistico do que esperaba. Da Nang é unha cidade puxante, bastante auténtica, sen moito que ver de cara ao visitante. Ten unha praia enorme ao seu carón, na que están construindo interminables ringleiras de edificios enormes, que imaxino serán hoteles nun futuro. cando estiven eu alí foi época de chuvias, así que praia pouca. A tiro de taxi están as enigmáticas montañas de Marmore. Son cinco de elevacións moi arboladas repletas de pagodas, grutas e esculturas incrustadas nas caverna. Din que representan os cinco elementos. Nós so estivemos na máis grande: a de auga. E moita auga, Visitala en día de choiva fai que as covas estén cheas de pingueiras. Foi o que máis me chamou a atención de Da Nang.



Ao sur, no bus de liña (previo regateo co recolledor de tickets oficial) está Hoi An. Moi coñecida e publicitada en todas as guias de Vietnam. Porto comercial próspero no pasado, foi sobrepasado por Da Nang, e quedou co aspecto de hai cen anos, polo que é o típico pobo fermoso no que case só pasean turistas e os que traballan para o turismo. Inda así é moi fermoso, se un é capaz de obviar a masa de xente que circula polas ruas.



Ao norte de Da Nang, a tres horas en bus, está a antiga capital imperial, Hué. Tamén tristemente famosa polas matanzas que houbo na guerra do VietNam. Cambiou varias veces de bando (pola sua situación fronteiriza entre o Norte e o Sur) e iso conleva sanguentas represalias. Ao ir cunha excursión dun día, so pisei a cidade dos emperadores e algún que outro palacio. A verdade é que digno de visitar. Polo diferente ao occidental e polo conservados que están.


Tam Coc tamén é coñecido como a Bahia de Ha Long de interior. A cidade de referencia é Ninh Binh. Varios rios circulan entre as formas que lembran ás da sua equivalente costeira. Entre montaña e montaña, prados con vacas e arrozais

Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.
Ler máis

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.
Ler máis

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...
Ler máis

Passaran. Etapa 2. Eylie - Araign

Segunda etapa da travesía Passaran Lac d'Araign Salida dende as pequenas cabanas mineiras de Eylie, cruza, igual que a primeira etapa, bosques de faias e instalacións mineiras francesas da parte dos Pirineos de Ariège. Subida ao Col d'Araign Continúa en subida constante ata o Col de Araign.  Entre as instalacións mineiras. Maubere ao fondo Eylie Dende este collado podese ver o lago do mesmo nome, e o refuxio onde imos durmir, que tamén se chama igual. Val Ariege Enriba está o Crebere, unha gran mole que non subimos porque xa nos chegou a etapa, supuña bastante desnivel adicional, e facía moita calor.  Vista dende Pic de l'Har Por ter sinceridade, as cervexas na terraza do refuxio chamaron máis que a subida coa calor Lago e Crabere Pic de l'Har O que si subimos foi o Pic de l'Har, máis asequible dende o collado. Ten boas vistas tanto do lago e Crebere como da parte de Ariege, e os montes fronterizos co Val de Aran como o Mauberne Refuxio Araign Máis entradas do Passa...
Ler máis

Passaran. Montgarri - Estagnous

 Etapa 4 do Passaran Etang Long Esta é a etapa que me pareceu máis fermosa de toda a travesía.  Montgarri Si se fai o percorrido saindo de Montgarri é a primeira. Para nós foi a cuarta. Creo que mellor así. Montgarri é un refuxio que está ao lado dunha fermosa capilla. Ten acceso en coche. Está moi ben e cómese xenial.  Col Barlonguera Alí desaconsellaronnos subir o Barlonguera polo incómodo do camiño. Outro pico que non subíamos. Recomendaronnos o Mont Vallier, ao rematar a etapa, que era máis asequible. Baixada a Etang Long e Mont Valier ao fondo esquerda O primeiro tramo do día atravesa o bosque da Gireta, baixo a serra do mesmo nome, e alcanza o collado que se chama tamén Gireta. Dende ahi non se ve o Barlonguera porque o tapan montes que están antes.  Na baixada, pasado o collado que se chama Barlonguere, as vistas do Etang Long son impresionantes. E abaixo, case máis fermoso.  Etang Long Este lago hai que bordealo Ten algún paso que hai que botar as mans....
Ler máis