Saltar ao contido principal

Néboa na Ria de Vigo


Os días que a brétema está baixa e cubre a ría de Vigo, o mar queda tapado completamente por unha lingua de nubes entre as dúas vertientes da costa. Resulta un espectáculo ben fermoso de ver dende algún miradoiro que esté o suficientemente alto para non ser cegado pola néboa. 
-x-

Los días que la bruma está baja y cubre la ria de Vigo, el mar queda tapado completamente por una lengua de nubes entre las dos vertientes de la costa. Resulta un espectáculo precioso para ver desde algún mirador que esté lo suficientemente alto como para no ser cegado por la niebla.



Niebla sobre la ria de Vigo. la bruma del mar cubre el mar y las cies
Entra a brétema.

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 40mm 1/1000s f/11 ISO100

Niebla sobre la ria de Vigo. la bruma del mar cubre el mar y las cies
Néboa na Ria de Vigo

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 20mm 1/200s f/11 ISO100


Niebla sobre la ria de Vigo. la bruma del mar cubre el mar y las cies
Faro de Cíes sobresaindo entre as nubes

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/640s f/11 ISO100
Niebla sobre la ria de Vigo. la bruma del mar cubre el mar y las cies
Monteferro entre nubes

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 31mm 1/320s f/18 ISO100

Niebla sobre la ria de Vigo. la bruma del mar cubre el mar y las cies
Nubes vermellas do solpor

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/1000s f/22 ISO100

O tempo detido

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 45mm 1/1250s f/11 ISO100
O sábado pasado foi un destes días. Coa ría cuberta de branco, tiven a sorte
 de estar polos montes de Coruxo e Saians. Puiden ver as nubes cubrindo 
o mar como unha segunda capa. So os cumios das Cíes e Monteferro 
sobresalian do manto de algodón. As bocinas dos barcos facían estruendo 
por momentos. Debe ser complicado navegar a cegas entre a brétema. Enriba, 
o Sol.



-x-

El sábado pasado fue uno de estos días. Con la ria cubierta de blanco, tuve la suerte de estar por los montes de Coruxo y Saians. Pude ver las nubes cubriendo el mar como una segunda capa. Solo las cumbres de las islas Cíes y de Monteferro sobresalían del manto de algodón. Las bocinas de los barcos hacían estruendo por momentos. Debe de ser complicaco navegar a ciegas entre la bruma. Encima, el Sol.

Publicacións populares deste blog

VigoHistórico

Durante os anos 2019, 2020 e 2021, estiven colaborando activamente coa asociación Vigo Historico.  Este colectivo tiña o noble  (pero complicado) fin de tentar evitar a construcción dun tunel baixo a porta do Sol, en pleno casco vello de Vigo. Fago nesta entrada unha pequena recopilación de fotos e debuxos que serviron para poner en valor os espazos que se ian estropear. Os debuxos son bastante simples, moit@s nen@s pintan mellor ca min.  Pero lembroos con cariño Tampouco me vou parar a explicar o absurdo do túnel, porque xa está explicado na páxina desta asociación. Ademáis, o tempo se encargou de demostrar que non é necesario para convertir an zona  en peonil. O túnel foi adiante. Non se logrou o obxectivo. Porén, na miña opinión, a  gran victoria de VigoHistórico foi concienciar a cidadanía sobre o patrimonio vigués, e poner en valor o paseo de Alfonso. De xeito que a corporación non lle quedou outra que modificar o trazado do túnel e levalo ata Torreced...
Ler máis

Amanece en Rodas

Unha das cousas que máis me gusta de ir acampar a Cíes é poder pasear pola praia de Rodas ao amencer, mentres o sol levanta detrás de terra firme.   Sempre me merece a pena o madrugón para poder velo. Ainda que haxa veces que despóis do paso volto a durmir. A derradeira vez que o fixen, ademáis, non había ninguen na praia.  E solo un barco fondeado. Tamén é certo que o día anterior houbera temporal.  Imaxino que eso lle quita á xente as ganas de ir a Cíes. Sendo así, queda a sensación de que pagou a pena sufrir a choiva e o vento o día anterior. Ter o premio de un amencer en Rodas en soidade.
Ler máis

Camiño dos Faros. De Muxía a Touriñán

  O camiño dos Faros chega a Muxía. Onde comeza o tramo máis salvaxe desta ruta. Virxe da Barca Ría de Camariñas A ferida do Prestige Cuño Punta Buitra Praia Moreira e Cabo Touriñán Baixada praia Moreira Praia Moreira Touriñán Relax na Costa da Morte Atravesando Touriñán Estrada a ningures O cabo de occidente Faro Touriñán Tras outra etapa “interior” pola ría de Camariñas chegamos a Muxía, Zona cero da catástrofe do Prestige. Alí atopamos a carismática Virxe da barca e a (ex)pedra de abalar. Está collendo pulo como destino de peregrinos, trala popularización do camiño de Santiago ata Fisterra. Dende ahí comeza a etapa máis dura e máis virxe do Camiño dos Faros. Alomenos antes de que construiran un pedazo mamotreto de hotel na praia de Lourido, cos fondos do plan Galicia para a recuperación da crise do Prestige. A formula de sempre para sair adiante: asfaltar a costa e turismo de hotelazo. Os montes Cachelmo e Pedrouzo, Punta Buitra e...
Ler máis

Passaran. Estagnous - Mont Valier

Etapa 5 e derradeira do Passaran  Volta ao inicio e saida da alta montaña. Incia con subida ata o Col de Pecouch, onde vemos por derradeira vez o Etang Rond. e baixamos por un terreno calizo con curiosas marcas nas pedras (imaxino ocasionada polos glaciares) ata chegar o val dos lagos Milouga e Etang d´Arauech. O camiño xa non é de montaña, transita por prados e colinas ata atopar o cruce co GR 10, que nos leva ata o refuxio da Maison du Valier. Etang Arauech. Mont Valier fondo dereita Pedras con formas curiosas Máis entradas do Passaran  Aquí
Ler máis

Refuxio de Estagnous

Pernoctei neste refuxio durante a travesía de montaña Passaran.  É un aloxamento moi acolledor, con xente atendendo moi amable, e está nun lugar privilexiado.  Construiron este refuxio sobre o Etang Rond, e baixo o xigante Mont Vallier.  Un impoñente monte que ten un glaciar na súa cara norte, ainda que moi pequecho e posiblemente en camiño de desaparición no vran. Pero o máis chamativo de Estagnous son as vistas do solpor. De feito creo que a cena é algo antes para que dea tempo de sair a admiralo. Bueno, creo, non sei se é así ou se sain eu antes a velo. Sexa dun xeito ou de outro, deu tempo a que todo o mundo puidera gozar coas vistas.  Creo que é dos solpores máis chulos que vin dende un refuxio.  Comparable ao de Collado Jermoso, ou Niu d´ a. Aliga Ademáis a nevoa que entraba e saia do val facía a o ambiente da estampa ainda máis especial. Asi que farteime a facer fotos. Costoume facer selección :-) Máis entradas do Passaran  Aquí
Ler máis