Saltar ao contido principal

Espigüete



O Espigüete é o pico máis característico da montaña Palentina. Inda que non o máis alto (elevase 2450 e o Curavacas ten 2520m), é o máis emblemático, xa que é unha mole caliza illada que pode verse dende toda a súa contorna e dende a cima de moitas montañas dos picos de Europa e de León.

El Espigüete es el pico más característico de la montaña Palentina. Aunque no es el más alto (se eleva 2450m y el Curavacas tiene 2520m), es el más emblemático, porque es una mole caliza aislada que se puede ver desde todos sus alrededores y desde la cima de muchas montañas de los Picos de Europa y de León. 

cumbre del espiguete palencia
Altura

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/640s f/11 ISO125

Cima Oeste Espigüete
Crestear cos montes de Riaño as costas

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/800s f/11 ISO125

Embalse de Camporredondo

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 21mm 1/800s f/11 ISO125

Picos de Europa

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 25mm 1/640s f/11 ISO125

Cresteando o Espigüete

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 35mm 1/640s f/11 ISO125

O cumio e o Curavacas

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 29mm 1/640s f/11 ISO125



Cumios do Espigüete

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 18mm 1/640s f/11 ISO125

Estrada do embalse

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/320s f/11 ISO125

Vista Sur do Espigüete

Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 18mm 1/200s f/11 ISO160

 

 

Visto dende o Leste ou Oeste, é unha pirámide, un triangulo perfecto. Dende o Norte ou Sur é un macizo onde se aprecian ben as suas aristas, crestas e diferentes cimas.
As vistas dende o cumio son espectaculares. Os montes de Riaño co seu embalse na cara Oeste, os Picos de Europa na cara Norte, o embalse de Camporredondo o Sur-Leste, e as montañas palentinas máis altas na parte Norte – Leste.
A ruta que seguimos co clube Peña Trevinca foi unha travesia de Oeste a Leste. Aproximación dende o pueblo de Valverde de la Sierra, para subir trepando por unha canal na parte sur-Oeste que leva directamente a primeira cima ou hombreiro. Os montes de Riaño aparecen as nosas costas. A partir de ahí, pódese sacar a Reflex. As cimas principais fanse cresteando. O descenso, algo abrupto, pola arista Este ata o parking que está na estrada entre Cardaño de abaixo e Cardaño de Arriba. O Espigüete é unha montaña de certa entidade, respetable, pero moi bonita de facer con bo tempo.

 -x-
Visto desde el Este o el Oeste, es una pirámide, un triangulo perfecto. Desde el Norte o el Sur, es un macizo en el que se aprecian perfectamente sus aristas, crestas y diferentes cimas.
Las vistas desde la cumbre son espectaculares. Los montes de Riaño con su embalse en la cara Oeste, los picos de Europa en la cara norte, y el embalse de Camporredondo al Sureste, y las montañas palentinas más altas en la parte noreste.
La ruta que seguimos con el Club Peña Trevinca fue una travesía de Oeste a Leste. Aproximación desde el pueblo de Valverde de la Sierra, para subir trepando por una canal en la vertiente Sur-Oeste que lleva directamente a la primera cima u hombro. Los montes de Riaño aparecen a nuestra espalda. A partir de ahí, se puede sacar la réflex de la mochila, las cimas principales se hacen cresteando. El descenso, algo abrupto, fixemolo pola arista Este hasta el parking que está en la carretera entre Cardaño de abajo y Cardaño de arriba. El espigüete es una montaña de cierta entidad, respetable, pero muy bonita de hacer con buen tiempo.

Publicacións populares deste blog

Peña Ubiña

  Subida clásica a este emblemático pico.   Dende Torrebarrio, preto de San Emiliano.  Nos poucos máis de dez quilometros subense e baixan máis de mil metros de desnivel.  Pero paga a pena, porque a paisaxe é ben fermosa.  Tanto da parte leonesa coma no collado Ronzón, onde se xunta coas rutas que veñen de Tuiza, en Asturias. Como era sábado de ponte, era un pouco berbena de xente.  O que me pon algo nervioso sobre todo cando hai zonas de pouco paso que poden estar expostas.  Por sorte na Peña Ubiña solo hai un par de sitios nos que ocorre esto.  Eso si, o de estar en intimidade no cumio, imposible.  Ao ser unha montaña bastante illada, as vistas son impresionantes en todas direccións.  E o cresteo é moi chulo tamén.  Por sorte as nubes que apareceron non chegaron a descargar e tivemos a baixada en paz.

A Devesa de Rogueira

Teixos, bidueiros, carballos, castiñeiros, piñeiros, acivros... A Devesa de Rogueira, en Folgoso do Courel, é un dos patrimonios naturais máis importantes que temos en Galicia. É un bosque único. A devesa de Rogueira As porteiras da Devesa Ata onde chega a nevoa Subindo pola Rogueira Bosque Verde T enebras da devesa Bosque branco Frozen Bidueiro Branco Pico Formigueiros sobre a devesa Bosque de fadas Moreda Bágoas do teixo Dentro da Devesa, avanzando superando o elevado desnivel, rodeado das súas árbores, un ten a sensación de estar nun conto de fadas, meigas, magos, ou trasnos. Absorbido polas árbores. Verdes saindo da aula da naureza de Moreda, e brancas asi que se sobrepasan os mil metros. Impresiona ver a nevoa (máis ben as nubes) colarse entre as follas das arbores.  As fotos son de Maio, pero luce moito máis en outono, co seu festival de cores, ou máis dentro do vran, cando o castiñe...

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...

Justine

 Antes, as borrascas chamábanse todas "temporal" Agora, como teñen nome, tomamos conciencia da cantidade delas que entran no continente pola nosa costa. Algunhas delas nin nos enteramos de que pasan. E da maioría esquecémonos despois de que se vaian cara o interior. Justine foi unha destas últimas. Non foi a que trouxo máis refachos de vento este ano. Nin a que descargou máis auga. Nin a que provocou especiales estragos. O único que tivo de especial foi que coincidín con ela cando chegou. Na súa entrada en Vigo, atopámonos ante o mar. Ela cos seus ventos e eu coa cámara. Coincidimos ata que empezou a descargar en serio. Nese momento deixeina sola.

O Marisquiño

  A verdade é que non sigo demasiado este festival.  Normalmente acostumo a estar fora e poucos anos me coincide poder velo.  Cando era no casco vello e no centro de Vigo resultabame algo agobiante.  Agora que moitas probas / eventos están trasladados en Samil, se me coincide sen estar fora intento ir.  É complicado sacarlle fotos a estas máquinas en acción en plena competición, hai que ter sorte co sitio. Soe ser mellor durante as probas que durante a propia competición.