Saltar ao contido principal

Volta Monte Perdido e Vignemale: Grange Holle - Oulettes de Gaube

Etapa longa e con final explosivo. Atravesar o val D´Ossoue para subir ao pe do Vignemale e descender despois ata Oulettes, a faciana norte.


Cara Norte
 

A primeira parte desta penultima etapa é moi bucólica. Prados, pastos, vacas, percorrendo o val d´Ossoue tendo sempre ao fondo o Vignemale. Pasamos o cruce da cabana de Lourdes, que nos tería levado a Bujaruelo polo porto de Bernatuara no caso de estar pechado por COVID o refuxio de Oulettes. Finalmente tivemos sorte e abriu xusto o día que nos tiñamos que pernoctar nel.


Grange Holle

Primeira vista do Vignemale

A vaca e o Pimené

Val D'Ossoue

Praderas

Detalles

Barrage d'Ossoue

Volta

Compañeiras da marcha

Todo ben ata chegar a Barrage d´Ossoue. A partir de ahí subida continua e implacable ata o refuxio de Baysellance. Ao pe do Vignemale e o máis alto do pirineo. Realmente a subida non é para tanto, son unas “zetas” que se levan moi ben. Pero os kilometros acumulados no día e supoño que na semana pasan factura e faise longa. Moi longa.

Subida a Baysellance

Panorámica de Ordesa

Refuxio

Brecha

Fixose tan pesada a subida que ao chegar ao refuxio de Baysellance, a mezcla de malas sensacións entre o frío e o cansanzo, descartamos facer os 40 minutos que nos separaban do cumio do Petit Vignemale, a cima máis asequible do macizo, e un dos tres mil máis doados. Seica as vistas eran asombrosas. Pero bueno, hai que escoitar ó corpo.

Vignemale

Lac de Gaube

Baixando a Oulettes

A baixada ata Oulettes de Gaube faise algo longa, pero merece a pena: as vistas do refuxio son impresionantes: A faciana norte do Vignemale, imponente, con todo o seu esplendor e elegancia. Todo un balcón para deixar pasar as horas. Outro dos puntos fortes desta ruta. 

Balcón de Oulettes

A elegancia do Vignemale


Derradeiras luces no cumio

Máis entradas da Alta Ruta do Perdidos Aquí

Publicacións populares deste blog

VigoHistórico

Durante os anos 2019, 2020 e 2021, estiven colaborando activamente coa asociación Vigo Historico.  Este colectivo tiña o noble  (pero complicado) fin de tentar evitar a construcción dun tunel baixo a porta do Sol, en pleno casco vello de Vigo. Fago nesta entrada unha pequena recopilación de fotos e debuxos que serviron para poner en valor os espazos que se ian estropear. Os debuxos son bastante simples, moit@s nen@s pintan mellor ca min.  Pero lembroos con cariño Tampouco me vou parar a explicar o absurdo do túnel, porque xa está explicado na páxina desta asociación. Ademáis, o tempo se encargou de demostrar que non é necesario para convertir an zona  en peonil. O túnel foi adiante. Non se logrou o obxectivo. Porén, na miña opinión, a  gran victoria de VigoHistórico foi concienciar a cidadanía sobre o patrimonio vigués, e poner en valor o paseo de Alfonso. De xeito que a corporación non lle quedou outra que modificar o trazado do túnel e levalo ata Torreced...
Ler máis

Amanece en Rodas

Unha das cousas que máis me gusta de ir acampar a Cíes é poder pasear pola praia de Rodas ao amencer, mentres o sol levanta detrás de terra firme.   Sempre me merece a pena o madrugón para poder velo. Ainda que haxa veces que despóis do paso volto a durmir. A derradeira vez que o fixen, ademáis, non había ninguen na praia.  E solo un barco fondeado. Tamén é certo que o día anterior houbera temporal.  Imaxino que eso lle quita á xente as ganas de ir a Cíes. Sendo así, queda a sensación de que pagou a pena sufrir a choiva e o vento o día anterior. Ter o premio de un amencer en Rodas en soidade.
Ler máis

Camiño dos Faros. De Muxía a Touriñán

  O camiño dos Faros chega a Muxía. Onde comeza o tramo máis salvaxe desta ruta. Virxe da Barca Ría de Camariñas A ferida do Prestige Cuño Punta Buitra Praia Moreira e Cabo Touriñán Baixada praia Moreira Praia Moreira Touriñán Relax na Costa da Morte Atravesando Touriñán Estrada a ningures O cabo de occidente Faro Touriñán Tras outra etapa “interior” pola ría de Camariñas chegamos a Muxía, Zona cero da catástrofe do Prestige. Alí atopamos a carismática Virxe da barca e a (ex)pedra de abalar. Está collendo pulo como destino de peregrinos, trala popularización do camiño de Santiago ata Fisterra. Dende ahí comeza a etapa máis dura e máis virxe do Camiño dos Faros. Alomenos antes de que construiran un pedazo mamotreto de hotel na praia de Lourido, cos fondos do plan Galicia para a recuperación da crise do Prestige. A formula de sempre para sair adiante: asfaltar a costa e turismo de hotelazo. Os montes Cachelmo e Pedrouzo, Punta Buitra e...
Ler máis

Passaran. Estagnous - Mont Valier

Etapa 5 e derradeira do Passaran  Volta ao inicio e saida da alta montaña. Incia con subida ata o Col de Pecouch, onde vemos por derradeira vez o Etang Rond. e baixamos por un terreno calizo con curiosas marcas nas pedras (imaxino ocasionada polos glaciares) ata chegar o val dos lagos Milouga e Etang d´Arauech. O camiño xa non é de montaña, transita por prados e colinas ata atopar o cruce co GR 10, que nos leva ata o refuxio da Maison du Valier. Etang Arauech. Mont Valier fondo dereita Pedras con formas curiosas Máis entradas do Passaran  Aquí
Ler máis

Refuxio de Estagnous

Pernoctei neste refuxio durante a travesía de montaña Passaran.  É un aloxamento moi acolledor, con xente atendendo moi amable, e está nun lugar privilexiado.  Construiron este refuxio sobre o Etang Rond, e baixo o xigante Mont Vallier.  Un impoñente monte que ten un glaciar na súa cara norte, ainda que moi pequecho e posiblemente en camiño de desaparición no vran. Pero o máis chamativo de Estagnous son as vistas do solpor. De feito creo que a cena é algo antes para que dea tempo de sair a admiralo. Bueno, creo, non sei se é así ou se sain eu antes a velo. Sexa dun xeito ou de outro, deu tempo a que todo o mundo puidera gozar coas vistas.  Creo que é dos solpores máis chulos que vin dende un refuxio.  Comparable ao de Collado Jermoso, ou Niu d´ a. Aliga Ademáis a nevoa que entraba e saia do val facía a o ambiente da estampa ainda máis especial. Asi que farteime a facer fotos. Costoume facer selección :-) Máis entradas do Passaran  Aquí
Ler máis