Saltar ao contido principal

Ulster (I)


Irlanda do Norte. O Ulster. Lugar onde a tranquilidade que transmiten as súas paisaxes contrasta coa súa virulenta historia recente.


-x-
Irlanda del Norte. El Ulster. Lugar donde la tranquilidad que transmiten sus paisajes contrasta con su virulenta historia reciente.

Eire


Belfast

Solidaridade

Verde Irlandés

Pasarelas de Glenariff

Fervenzas

Carreiros Celtas

Cantís dende Carrickarede


Un paseo diferente pola praia

The Dark Edges

Cantís de Dunluce

Castelo de Dunluce

Ruinas

O Ulster ou Irlanda do Norte é terra coñecida pola súa convulsa historia nas derradeiras décadas. Foi a única parte do territorio da illa que quedou en mans británicas trala sinatura da independencia entre Michael Collins e o primeiro ministro do Reino Unido no tratado Anglo-Irlandés. O acordo deixaba na man do parlamento Norirlandés manterse no Reino Unido, e así foi. A partir de ahí, guerra civil irlandesa, IRA, e os anos violentos, “The Troubles” (dos problemas), como lle chaman en Inglaterra. Conflicto enconado, coma todo no que coinciden diferencias sociais e reilixiosas coas banderas. Os católicos Irlandeses soen ser a clase traballadora, e os protestantes ingleses a burguesía. As solución por sometimiento dunha parte nunca son definitivas, polo que foron moitos anos de intolerancias, referéndums fallidos con resultados non recoñecidos, de segregación, e de violencia por ambas partes. As Ruas de Belfast ou Derry foron testemuñas de luitas lexitimas e non tan lexitimas, ata hoxe. O conflicto ainda non rematou, ainda que gañou en pacifismo e convivencia en normalidade. Agardemos que continúe polo camiño do diálogo e non da violencia.



Aparte de ser escenario da historia que narraban os xornais a diario hai duas décadas, o Ulster ten multitude de atractivos. Case todos relacionados coa natureza, co verde e co mar. O parque de Glenariff é un bo exemplo, cos seus bosques e fervenzas. Os cantís dos arredores da Ponte colgante de Carrick-a-rede rope bridge tamén son espectaculares. Non crucei a ponte, o paso pareceume caro e cheo de xente, xa que é un dos “imprescindibles” de Irlanda do Norte, pero o paseo ata a entrada paga moito a pena. As vistas son fermosas.

O parque de Glenarif, a ponte colgante de Carrick-a-rede rope e o castelo de Dunluce son unha boa mostra do ligado que está o Ulster a auga e o verde.

O castelo de Dunluce era a morada do Clan dos McDonnell, que dominaban Irlanda do Norte xunto cos McNeill. As veces aliados, as veces pelexados entre eles. As ruinas da fortaleza elevanse facendo equilibrios entre os prados e as formas dos cantís. O aspecto que ten é unha mistura entre a apariencia tétrica do abandono e a elegancia da súa ubicación.

Resulta casi obrigado parar en Belfast, cos seus murais reivindicativos e a súa virulenta historia recente. Ou polo famoso museo do antigo estaleiro do Titanic. Ou ainda que so sexa por tomarlle unhas pintas. Ainda que iso pódese face en todo o pais sen problema ningún.

Como lugar auténtico e semivirxe que é, Irlanda é un fotoxenico escenario para peliculas épicas. E, como non podía ser menos, Game of Thrones incluido. Serie que usa as Dark Hedges como o camiño do Rei. Ainda que esta estrada en concreto non ten nada de salvaxe. Certo é que parece un camiño dunha pelicula de terror, coas suas arbores entrelazadas amenazando ao caminante, pero realmente está rodeada de idilicos campos e coido que é un aceso a un campo de Golf.

-x-

El Ulster o Irlanda del Norte es una tierra conocida por su convulsa historia en las últimas décadas. La única parte del territorio de la isla que quedó en manos británicas tras la firma de independencia entre Michel Collins y el primer ministro del Reino Unido en el tratado Anglo Irlandés. El acuerdo dejaba en manos del parlamento norirlandés el mantenerse en el Reino Unido, y así fue. A partir de ahí, guerra civil irlandesa, IRA, y los años violentos, “The troubles” (los problemas), como le llaman en Inglaterra. Conflicto enconado, como todo en el que coinciden diferencia sociales y religiosas con banderas. Los católicos irlandeses suelen ser la clase trabajadora, y los protestantes ingleses la burguesía. Las soluciones por sometimiento de una de las partes nunca son las definitivas, por lo que hubo muchos años de intolerancias, referendums fallidos con resultados no reconocidos, segregación, violencia por ambas partes. Las calles de Belfast o de Derry fueron testigos de luchas legítimas y no tan legítimas, hasta hoy. El conflicto aun no terminó, aunque ganó pacifismo y convinvencia en normalidad. Esperemos que continúe por el camino del diálogo y no de la violencia.

Aparte de ser escenario de la historia que narraban los telediarios hace dos décadas, el Ulster tiene multitud de atractivos. Casi todos relacionados con la naturaleza, con el verde y con el mar. El parque de Glenariff es un buen ejemplo, con sus bosques y cascadas. Los acantilados de los alrededeores del puente colgante de Carrick-a-rede rope también son espectaculares. No crucé el puente, el paso me pareció caro y masificado (por algo es uno de los “imprescindibles” de Irlanda del Norte), pero el paseo hasta la entrada vale la pena. Las vistas son preciosas.

El parque de Glenariff, el puente colgante de Carrick-a-Rede Rope y el castillo de Dunluce son una buena muestra de lo ligado que está el Ulster al agua y al verde.

El castillo de Dunluce era morada del clan McDonnell, que dominaba Irlanda del Norte junto con los McNeill. A veces aliados, a veces peleados entre ellos. Las ruinas de esta fortaleza se elevan haciendo equilibrios entre los prados y las formas de los acantilados. El aspecto que tiene es una mezcla entre la apariencia tétrica del abandono y la elegancia de su ubicación.

Resulta casi obligado parar en Belfast, con sus murales reivindicativos y su virulenta historia reciente. O por el famoso museo del antiguo astillero del Titanic. O aunque solo sea para tomarse unas pintas. Aunque eso se puede hacer en todo el pais sin problema ninguno.

Como lugar auténtico y semivirgen que es, toda Irlanda es un fotogénico escenario para películas épicas. No podía ser menos, Game of Thrones, que usa las Dark Edges como el camino del Rey. Auque esta carretera en concreto no tiene nada de salvaje. Es cierto que parece un camino de una película de terror, con sus arboles entrelazadas amenazando al caminante. Pero realmente está entre idilicos campos y creo que es un acceso a un campo de golf.

Publicacións populares deste blog

Cabo Estai

​​ "Mirando na rede, descubrín que - en Cabo Estai - hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor" Cabo Estai Os muros de Xunqueiro Pedras verdes O palco das Cíes O faro escondido Derradeiras luces da furna Cíes As escaleiras do faro de Cabo Estai ​ Cabo Estai é un deses sitios que sabes que está ahí pero que nunca lle da a un por visitar. Lembro que pasei por alí unha ou dúas veces, xa hai anos. A imaxe difusa que tiña na mente era de unha grande extensión sen un punto característico ou concreto onde poder ver o mar. Mirando na rede, descubrín que hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor. Para ir dando pedáis está un pouco lonxe, así que fun parando nas calas con rochas e algas, que van aparecendo cando se deixa atrás o rebumbio de Canido e vaise entrando na afastada zona resid...

Tayrona

 Antes de vir aquí, imaxinaba Tayrona como un conxunto de praias onde Shakira ia tomar o sol. Si que hai moitas praias, e ben fermosas, moitas delas virxes ou semivirxes. Pero o parque non é solo costero. Arredor da praia hai selva tropical, con só un par de camiños para cruzalas, onde se pode atopar dende serpes, arañas, monos aulladores e incluso quedan algunas tribus indixenas que continúan co modo de vida tradicional. Estas fotos foron feitas durante unha ruta de dous días, comezando en Calabazo e rematando en Zaino, durmindo en Playa Brava.  Bueno, realmente non foi ese o traxecto, porque en Calabazo contratamos motos que levan ata a fin da pista, aforrando a subida ata a cima de Tayrona, e collendo bus na Via dos arrecifes para que nos levara a Zaino. Os carreiros pola selva son preciosos. Máis para alguén coma min que non está moi acostumado a camiñar pola selva. Tanta humidade e tanta frondosidade impresiona.  A praia de Playa Brava é preciosa. Non é a mellor para...

Ciudad Perdida Teyuna

  Fotos do acceso e visita a  Ciudad   Perdida  Teyuna (Colombia) Consiste nunha serie de plataformas circulares (máis de 140), situadas no medio da selva da Serra Nevada, onde se asentaron as tribus Teyuna. Nas plataformas construían as súas vivendas en madeira e Arcilla (obviamente non queda nada delas) Chegaron a vivir ata 2000 habitantes.  Amencer Considerase o Machu Pichu colombiano, aínda que é bastante máis antigo, e bastante máis grande que o asentamento peruano. Foi descuberta sobre 1976, e Ainda quedan partes da cidade por explorar. Sempre tiven ganas de realizar este "trekking". Dende que escoitara a Jon Sistiaga na radio falando del. Pasaron anos dende que souben da ruta, e probablemente agora sexa máis doada e esté máis explotada. Construíronse pontes e agrandaronse carreiros. Pero a dificultade segue sendo a mesma, máis que o desnivel acumulado (que o ten) as condicions de humidade e calor, que fan perder moita auga e sentir o corpo sudado en todo ...

Gilbo e Yordas

  Penso que son os picos máis carácteristicos dos montes de Riaño. Xa hai varias entradas destas montañas no blog. Pero como sempre atopo cousas que me parecen interesantes, xunteinos en outra máis. Igual non é a derradeira... Baixada do Gilbo Encoro de Riaño entre a brétema Vistas dende o Gilbo Yordas Espigüete dende o Gilbo

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...