Serra da Tramuntana

A serra da Tramuntana é o cordal que separa a illa de Mallorca do Mediterraneo polo leste. Ao tratarse de montañas que limitan directamente co mar, as paisaxes e contrastes que ten son impresionantes

Estrada de Sa Calobra

Acceso

No interior do Torrent del Paradis

A grandeza do Torrent

Torrent del Paradis

Sa Calobra

Derradeiras luces na estrada de Sa Calobra

Pas de Na Bel

Cara o Puig Massanella

Baixada do Massanella

Bosque da Tramuntana

Dende 2011 forma parte do Patrimonio da Humanidade da Unesco. A cantidade de lugares, paisaxes, miradoiros, pobos colgados da montaña que ten é inabarcable nuns poucos días. Dende a peninsula de Andraxt ata Cap Formentor hai infinidade de sitios en los que paga a pena pararse a gozar deles. Esta pequena selección de fotos corresponde ao Torrent del Pareis e a subida ao Puig Massanella. Non semella mala selección, xa que combina as partes máis altas da serra co seu escarpado contacto do mar. Pero probablemente quede corta ante a cantidade de lugares que ten a Tramuntana.

O Puig de Massanella é o segundo cumio de Mallorca. O primeiro é o Puig Major, pero é zona militar e non se pode acceder sen permiso. Para subir escollemos a alternativa do Pas de na Bel, unha pequena canal que se abre entre as paredes do Masanella, e para baixar a ruta tradicional. Quedamos a uns metros do cumio, xa que os ventos que había no alto eran tan fortes e con tanto refacho que en ocasións tirabannos ao chan. Tivemos mala sorte, xa que daban alerta laranxa por vento nos días que estivemos na illa, algo pouco habitual, seica. Pero non tan mala xa que puidemos chegar ben cerca e admirar as vistas que ten a ascensión, nas que se pode ver toda a illa. Iso si, non sen sufrir unha pequena granizada.

Din que o Torrent de Pareis é o carreiro máis espectacular de Mallorca. Nós so vimos o tramo final, ao que se accede pola sinuosa carretera de Sa Calobra (que chega a ter unha curva de 270 grados). Nesta parte final do torrent un sintese pequeno neste impresionante desfiladero. Tivemos a sorte de estar completamente sos entre as enormes paredes que conformou a auga na sua chegada ao mar. En lugares como Mallorca hai que escoller entre tranquilidade e bo tempo.

-x-

Publicacións populares deste blog

Dobrogea. Delta do Danubio

Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro. Delta do Danubio O vó da garza Praia sen final Lagoa Turceasca Delta en bici Cisnes do Danubio Porto de Sfantu George Canales A area dos confíns de Europa As rúas de Sfantu George Mar Negro en Constanza Constanza Máis entradas de Romanía aquí O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme. O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa. Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas pob...

Ler máis

Camiño dos Faros. Ponteceso, Laxe, Camelle

As dunas de Ponteceso,as súas marismas, a peninsula de Laxe, onde o mar xa se pon serio, Soesto, Traba... e o emblemático Camelle. Areal de Ponteceso Nen@s na area Lingua da duna Marismas A forza do mar Pesca Insua de Laxe Faro de Laxe Praia dos cristáis O mar devolve todo Soesto Curiosas formas Camelle Neste tramo da ruta percorrese o maxestuoso areal de Ponteceso. O seu propio monte branco. Tras pasar unha longa etapa pola costa e interior de Cabana. Tramo non tan espectacular pero con visita ao Castro de Borneiro e o domen de Dombate. O camiño dos faros chega a península de Laxe, na que destaca o seu faro. Sinxelo, pero nun emplazamento privilexiado. En Laxe tamén se pode atopar a curiosa praia dos cristais. Seica un barco con botellas naufragou cerca dela. E o mar devolve todo. Tanto que formou unha pequena praia que no canto de area ten cristais erosionados. A partir de ahí, destaca o espectacular peñón de Soesto, e a praia...

Ler máis

Barragán

En Galicia, a terra dos mil ríos, posiblemente o Barragán non deixe de ser un máis. Outro deses regos con moreas de recunchos que, por sorte, mantense sen estragar. Quizáis por non ter acceso inmediato nin cercano dende as grandes urbes, ou por non ter un percorrido moi sinxelo, ou por ter a fortuna de non estar cruzado polo trazado de ningunha autoestrada ou via do tren, o afluente do Oitavén conserva a súa contorna nun estado aparentemente intacto, alonxado de masificacións ou aberracións. A fraga do Barragán é das máis fermosas da provincia de Pontevedra. Fotos feitas no percorrido do PR164

Ler máis

Dunas de Erg Cheggaga

Calor, vento e area. Impoñente concentración de dunas cor tella, con tonalidades cambiantes según a hora do día. Caras de luz e caras de sombra, divididas por aristas de liñas finas e sinuosas. Formas e tamaños diversos, texturas rugosas de pequenas ondas paralelas . Erg Cheggaga é un lugar especial. As dunad de Erg Cheggaga Sahara Vento e area Gran duna O teu camiño Solpor Erg Cheggaga Subida a gran duna Luz, sombra e horizonte Jam session na haima As dunas de Erg Cheggaga (Ou Chegaga, Chigaga, Chegagga... según onde se mire) son un areal de 40x15 km ao sur de Marrocos, a poucos kilómetros de Arxelia. A un par de horas en 4x4 dende M´Hamid el Ghizlane polo oeste ou outras dúas horas ata Foum Zguid ao leste . As posibilidades que ofrecen á cámara son moitas. Conseguense distintas tonalidades, probando a con diferentes inclinacións do sol e xogando coa exposición e o balance de...

Ler máis

Sachsenhausen

Isto é un blog de fotos, e non acostumo a escribir moito. Pero despois da visita ao campo de concentración de Sachsenhausen estiven a darlle voltas a cabeza sobre o que vin, e decidinme a compartir en "ollarpolafiestra" o que coñecín alí. Non é moi orixinal, pero sentino así. Estas non son grandes fotos, nin fermosas, nin nada técnicas. So tentan transmitir a desazón que se sinte ao ir descubrindo as cousas que sucederon nese lugar. Sachsenhausen foi un dos primeiros campos de concentración en construirse. Pola súa cercanía a Berlín, rematou sendo a sede das xefaturas administrativas do entramado de campos nazis. Antes da guerra, os prisioneros eran principalmente opositores ao réxime e xudeus. Durante a guerra, chegaron moitos polacos e soldados rusos. Se calcula que pasaron 140.000 persoas polo campo. En principio foi de concentración, non de exterminio, pero alí morreron ou foron executados mediante horca, gas, ou fusilamento uns 30.000 presos (...

Ler máis

Ollar pola fiestra

Buscar neste blog