Serra da Tramuntana

A serra da Tramuntana é o cordal que separa a illa de Mallorca do Mediterraneo polo leste. Ao tratarse de montañas que limitan directamente co mar, as paisaxes e contrastes que ten son impresionantes

Estrada de Sa Calobra

Acceso

No interior do Torrent del Paradis

A grandeza do Torrent

Torrent del Paradis

Sa Calobra

Derradeiras luces na estrada de Sa Calobra

Pas de Na Bel

Cara o Puig Massanella

Baixada do Massanella

Bosque da Tramuntana

Dende 2011 forma parte do Patrimonio da Humanidade da Unesco. A cantidade de lugares, paisaxes, miradoiros, pobos colgados da montaña que ten é inabarcable nuns poucos días. Dende a peninsula de Andraxt ata Cap Formentor hai infinidade de sitios en los que paga a pena pararse a gozar deles. Esta pequena selección de fotos corresponde ao Torrent del Pareis e a subida ao Puig Massanella. Non semella mala selección, xa que combina as partes máis altas da serra co seu escarpado contacto do mar. Pero probablemente quede corta ante a cantidade de lugares que ten a Tramuntana.

O Puig de Massanella é o segundo cumio de Mallorca. O primeiro é o Puig Major, pero é zona militar e non se pode acceder sen permiso. Para subir escollemos a alternativa do Pas de na Bel, unha pequena canal que se abre entre as paredes do Masanella, e para baixar a ruta tradicional. Quedamos a uns metros do cumio, xa que os ventos que había no alto eran tan fortes e con tanto refacho que en ocasións tirabannos ao chan. Tivemos mala sorte, xa que daban alerta laranxa por vento nos días que estivemos na illa, algo pouco habitual, seica. Pero non tan mala xa que puidemos chegar ben cerca e admirar as vistas que ten a ascensión, nas que se pode ver toda a illa. Iso si, non sen sufrir unha pequena granizada.

Din que o Torrent de Pareis é o carreiro máis espectacular de Mallorca. Nós so vimos o tramo final, ao que se accede pola sinuosa carretera de Sa Calobra (que chega a ter unha curva de 270 grados). Nesta parte final do torrent un sintese pequeno neste impresionante desfiladero. Tivemos a sorte de estar completamente sos entre as enormes paredes que conformou a auga na sua chegada ao mar. En lugares como Mallorca hai que escoller entre tranquilidade e bo tempo.

-x-

Publicacións populares deste blog

Selva Irati

Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso. E nas fotos queda moi ben.

Ler máis

Altri Non

Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta. Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena). Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico. Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto. No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo. Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados. E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...

Ler máis

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar. Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade. Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.

Ler máis

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto (Neste tramo...

Ler máis

As Cíes e a Unesco

Ignorando o que se fala delas en terra, nas illas a vida continúa tranquila, natural, impasible ao devenir do tempo. No arquipélago o reloxo detense, porque alí nada ten máis importancia que o feito de estar nas Cíes O noso patrimonio Area mar e ceo Balcón do Príncipe Retiro Noite en Rodas Calma San Martiño Senlleira en Rodas Onde se detén o tempo As illas Cies deberían ser patrimonio da Humanidade. Pero para conservalas, non para explotalas. E en todo caso, nunca deberían ser ferramenta de confrotación entre diferentes administracións con diferentes siglas políticas. É triste ver como a clase dirixente local non se pon de acordo nin sequera no que nos une: A necesidade de protexer o maior patrimonio natural que temos no sur de Galicia.

Ler máis

Ollar pola fiestra

Buscar neste blog