Saltar ao contido principal

Redes: Alba, Mongallu e Ubales

 Fotos de lugares moi coñecidos do parque natural de Redes: a ruta do rio Alba, a fervenza ou tabayón de Moncallu, e o Lago Ubales.



Camiño ata o Tabayón de Moncallu:







Senda do rio Alba:




Bueres:


Lago Ubales dende León:












 As sendas do Tabaillon de Moncallu dende Tarna, e o desfildero da Ruta do Alba dende Soto de Agues son dous clásicos de Redes. Probablemente porque están ao alcance de todos os públicos, e pola súa fermosura. A beleza natural destes enclaves brilla todo o ano, pero destaca especialmente no outono. Maila que coincida un día de choiva, como no que foron tomadas estas fotografías. Fastidia chegar dende tan lonxe e non ver un raio de sol que ilumine as follas otoñais das faias de Redes, pero ainda así a viaxe paga moito a pena. As estampas son diferentes pero igualmente interesantes e espectaculares.


O lago Ubales é algo máis difícil de Acceder. Esta acumulación de auga glaciar está preto do collado Acebal, frontera de Asturias e León. As andainas que parten da vertiente asturiana son moi longas (a “senda de los Arrudos” dende Caleao ata Infesta, ou a pista que parte dende La Felguerina e que pode levar ao lago). Como non tiñamos moito tempo, decidimos acceder dende a vertiente de León. Partir de San Isidro. Ao ser unha distancia moito máis curta, tiñamos a posibilidade de subir ao pico Cascayón, para gozar coas vistas do lago e do entorno dende arriba.

A subida non ten moita complicación, ainda que se fai fora de carreiro. As vistas pagan moito a pena. Ao Sur a estación de San Isidro, en León, dominada polo imponente Toneo, ao Oeste o val de onde ven o desfiladero dos Arrudos, e ao Norte e Leste as montañas e bosques de Redes: Peña Vientu, Canto del Oso, e o Tiatordos ao fondo, destaca sobre o resto, ainda que neste día non se chegaba a ver a cima, xa que estaba cuberta de nubes


Máis entradas sobre o Parque de Redes Aquí

Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.
Ler máis

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...
Ler máis

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.
Ler máis

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...
Ler máis

As Cíes e a Unesco

Ignorando o que se fala delas en terra, nas illas a vida continúa tranquila, natural, impasible ao devenir do tempo. No arquipélago o reloxo detense, porque alí nada ten máis importancia que o feito de estar nas Cíes O noso patrimonio Area mar e ceo Balcón do Príncipe Retiro Noite en Rodas Calma San Martiño Senlleira en Rodas Onde se detén o tempo As illas Cies deberían ser patrimonio da Humanidade. Pero para conservalas, non para explotalas. E en todo caso, nunca deberían ser ferramenta de confrotación entre diferentes administracións con diferentes siglas políticas.  É triste ver como a clase dirixente local non se pon de acordo nin sequera no que nos une: A necesidade de protexer o maior patrimonio natural que temos no sur de Galicia.
Ler máis