Saltar ao contido principal

Os monstros

Son monstros? Son enaxenados? ou son a punta do iceberg, os individuos que, polo que sexa, se volveron agresivos, dentro de unha sociedade que asigna roles, uns con caracter de dominación, e outros de carácter de sumisión e servizo ao dominante?



Sexa o que sexa, imaxino que as dúas teorías poden ser admisibles, non custa nada convivir en igualdade. Sen presuponer papeles asignados ao xénero. Porque elimina o rol dominante, o rol de posesión. De feito sorprende o que se avanzou nos últimos anos neste sentido.

Por eso sinto pena cando vexo voces involucionistas que claman contra os progresos, e poñen en dúbida os consensos que se acadaron na convivencia. 

O primeiro paso para combatir unha violencia é identificala. Non se pode erradicar a violencia racista se non se recoñece o racismo. Do mesmo xeito, non se pode combatir a violencia machista si se nega o machismo, si se dilue entre todo tipo de violencia.

Quizáis cada un de nós teña unha persona maravillosa dentro, pero tamén un monstro. Que emerxa un ou outro depende, obviamente, do traballo interior personal de cada un, pero tamén do contexto colectivo no que nos mergullamos. Por eso esto é labor de tod@s. 

25 de Novembro. Non a violencia machista.

Publicacións populares deste blog

Dobrogea. Delta do Danubio

Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro. Delta do Danubio O vó da garza Praia sen final Lagoa Turceasca Delta en bici Cisnes do Danubio Porto de Sfantu George Canales A area dos confíns de Europa As rúas de Sfantu George Mar Negro en Constanza Constanza Máis entradas de Romanía aquí O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme.  O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa. Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas pob...
Ler máis

Bretema nas Cíes

  Debido, imaxino, ao éxito das Illas Cíes agora está máis dificil conseguir praza para o camping. Hai que collelo con bastante tempo de anticipación. Así que pode pasar que, cando chega por fin o día de ir gozar das illas, toque temporal. Pódese pensar que é unha boa mala sorte: ter que pasar a tarde agotando as reservas da cantina do camping, achicar auga da tenda de campaña, esquecerse de ver estrelas, nin starlight, nin nada. A boa nova foi que o día seguinte do temporal, amenceu con sol. Polo menos iase secar a tenda.  Pero nin por esas: antes de que avanzara a mañá, chegou unha brétema marítima que impedía ver nada. Nin ir a praia, nin bañarse, porque había frío. Pois non queda outra que ir ata o faro de Cíes.  Quen ia pensar que, a metade de camiño iamos sobrepasar a nevoa, e camiñar sobre as nubes. E ver como as illas facían de barreira natural das nubes que non paraban de chegar dende o Atlántico. Polo de agora, as Cíes sempre compensan.
Ler máis

Cabo Estai

​​ "Mirando na rede, descubrín que - en Cabo Estai - hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor" Cabo Estai Os muros de Xunqueiro Pedras verdes O palco das Cíes O faro escondido Derradeiras luces da furna Cíes As escaleiras do faro de Cabo Estai ​ Cabo Estai é un deses sitios que sabes que está ahí pero que nunca lle da a un por visitar. Lembro que pasei por alí unha ou dúas veces, xa hai anos. A imaxe difusa que tiña na mente era de unha grande extensión sen un punto característico ou concreto onde poder ver o mar. Mirando na rede, descubrín que hai un faro. Como pareceume xeitoso, decidín coller a bici e ir por alí a sacarlle algunha foto no solpor. Para ir dando pedáis está un pouco lonxe, así que fun parando nas calas con rochas e algas, que van aparecendo cando se deixa atrás o rebumbio de Canido e vaise entrando na afastada zona resid...
Ler máis

Passaran. Estagnous - Mont Valier

Etapa 5 e derradeira do Passaran  Volta ao inicio e saida da alta montaña. Incia con subida ata o Col de Pecouch, onde vemos por derradeira vez o Etang Rond. e baixamos por un terreno calizo con curiosas marcas nas pedras (imaxino ocasionada polos glaciares) ata chegar o val dos lagos Milouga e Etang d´Arauech. O camiño xa non é de montaña, transita por prados e colinas ata atopar o cruce co GR 10, que nos leva ata o refuxio da Maison du Valier. Etang Arauech. Mont Valier fondo dereita Pedras con formas curiosas Máis entradas do Passaran  Aquí
Ler máis

Transilvania

"... Las torvas montañas parecían lejanas, y estábamos acercándonos a la cumbre de una colina empinada, en cuya cima había un castillo como el que menciona Jonathan en su diario. Me alegré y atemoricé al mismo tiempo; pues ahora, para bien o para mal, el fin está cerca" (Notas de Van Helsing)  Drácula, Bram Stoker  Terra de bosques, castelos e igrexas fortificadas; rodeada de prominentes montañas; esta rexión de Rumanía de orixe saxona é moi rural e ten pobos preciosos e fermosas ladeiras. Pero a fama de Transilvania non ven das súas virtudes, ven das historiase e lendas que se inspiran nela. -x- Tierra de bosques, castillos e iglesias fortificadas; rodeada de prominentes montañas. Esta región de Rumanía de origen sajón es muy rural y tiene pueblos preciosos y hermosas laderas. Pero la fama de Transilvania no viene de sus virtudes, viene de las historias y leyendas que se inspiran en ella. Castelo de Peles Viscri Igrexa fortificada de Viscri ...
Ler máis