Saltar ao contido principal

Os monstros

Son monstros? Son enaxenados? ou son a punta do iceberg, os individuos que, polo que sexa, se volveron agresivos, dentro de unha sociedade que asigna roles, uns con caracter de dominación, e outros de carácter de sumisión e servizo ao dominante?



Sexa o que sexa, imaxino que as dúas teorías poden ser admisibles, non custa nada convivir en igualdade. Sen presuponer papeles asignados ao xénero. Porque elimina o rol dominante, o rol de posesión. De feito sorprende o que se avanzou nos últimos anos neste sentido.

Por eso sinto pena cando vexo voces involucionistas que claman contra os progresos, e poñen en dúbida os consensos que se acadaron na convivencia. 

O primeiro paso para combatir unha violencia é identificala. Non se pode erradicar a violencia racista se non se recoñece o racismo. Do mesmo xeito, non se pode combatir a violencia machista si se nega o machismo, si se dilue entre todo tipo de violencia.

Quizáis cada un de nós teña unha persona maravillosa dentro, pero tamén un monstro. Que emerxa un ou outro depende, obviamente, do traballo interior personal de cada un, pero tamén do contexto colectivo no que nos mergullamos. Por eso esto é labor de tod@s. 

25 de Novembro. Non a violencia machista.

Publicacións populares deste blog

Alto da Bandeira

  Este sitio de Saians é un dos meus preferidos dos montes de Coruxo.  E tamén de toda a contorna de todo Vigo. Dende esta atalaia podese ver en vista aerea a peninsula de Monteferro, as Cíes, Baiona, a serra da Grova...  Ainda que de cando en vez sae algún piñeiro ou eucalipto que fastidia as vistas.  O solpor dende este lugar é precioso.  Case sempre que vou dar unha volta por estes montes paso por aqui.  As veces está o ceo fermosisimo. Outras non tanto. Pero sempre paga a  pena a subida.
Ler máis

Albarracín

  Hai un par de anos fun de viaxe en familia a este pequeno pobo de Aragón.  Pequeno pero ben coñecido. E con xustiza, porque me pareceu moi bonito.  Non fumos nunha época do ano de moita masificación. Así que non sei como se pone en temporada alta.  Porque moitos destos pobos con tanto encanto as veces acaban convertidos en parques temáticos.  Agardo que a pesar de ser un fermosisimo escenario medieval, os seus barrios e veciñanza non sufran a xentrificación.  Nos arredores hai castelos e múltiples miradoiros onde se poden ver buitres.  E bosques de piñeiros que non teñen fin.  A verdade é que me gustou moito.
Ler máis

Bosques de Villablino

  Esta poboación de León é máis coñecida pola antiga tradición mineira. E polas montañas e estacións de esquí que ten ao redor. Pero tamén ten uns bosques moi fermosos e ricos en especies. Da gusto percorrelos en outono.
Ler máis

Redes: Arrudos

O desfiladero de los Arrudos é unha das rutas máis carácteristicas do Parque Natural de Redes.  É longa e moi completa. paga moito a pena. O inicio (a saida dende Caleao) é sinxelamente espectacular. Vaise remontando o río, entre enormes parades de pedra e bosque, ata chegar as zonas altas do parque, xa moi preto de León. Unha vez arriba, bordeamos o Cascayón e temos unha panorámica preciosa de todas as montañas de Redes, Tiatordos, Canto de l'osu, peña del vientu (límite con León) e ao fondo de todo o macizon occidental de picos de europa, ou tamén chamado de Cornión, no que destaca Peña Santa (que eu saiba diferenciar dende lonxe) as formas sinuosas das crestas de redes son ben curiosas. A pega era que o día non acompañaba e facía un vento que case nos levaba voando. No canto de voltar directamente a pista que leva a infiesta, pódese pasar polo lago Ubales. É certo que a pista faise un pouco longa (máis ainda con vento e choiva que golpea na cara) pero as vistas outoñais de Astur...
Ler máis

A Devesa de Rogueira

Teixos, bidueiros, carballos, castiñeiros, piñeiros, acivros... A Devesa de Rogueira, en Folgoso do Courel, é un dos patrimonios naturais máis importantes que temos en Galicia. É un bosque único. A devesa de Rogueira As porteiras da Devesa Ata onde chega a nevoa Subindo pola Rogueira Bosque Verde T enebras da devesa Bosque branco Frozen Bidueiro Branco Pico Formigueiros sobre a devesa Bosque de fadas Moreda Bágoas do teixo Dentro da Devesa, avanzando superando o elevado desnivel, rodeado das súas árbores, un ten a sensación de estar nun conto de fadas, meigas, magos, ou trasnos. Absorbido polas árbores. Verdes saindo da aula da naureza de Moreda, e brancas asi que se sobrepasan os mil metros. Impresiona ver a nevoa (máis ben as nubes) colarse entre as follas das arbores.  As fotos son de Maio, pero luce moito máis en outono, co seu festival de cores, ou máis dentro do vran, cando o castiñe...
Ler máis