Saltar ao contido principal

Passaran.Araign - Montgarri

 Etapa 3 do Passaran. Etapa "raiña"


Saimos de Francia, da zona de Ariège, para entrar no Val d´Aran.


Dende o Collado Araign


Deixamos cedo do refuxio de Araign, porque o día vai ser longo, non hai sombra, e está facendo moito calor. Máis de 30º en alta montaña, a máis de 2000m de altura. 
Normal que os glaciares estean quedando en mínimos.


Vistas da frontera


O primeiro é desfacer os pasos do día anterior e subir para voltar ao collado que se chama igual que o refuxio e o lago: Araign. 




Despois, hai que seguir subindo, pero xa non tan forte, ata o Portillon de Albi: a frontera co Val d´Aran. 

Photocall do Portillon

Antes do collado, as vistas da rexión de Ariège coa luz da mañá eran dignas de admirar (e de usar como foto call). 

Aneto e glaciar


Atravesamos un par de pequenos lagos e chegamos a outro collado onde as panorámicas son super fermosas. por un lado, hacia o oeste, vese o macizo do Aneto, co seu glaciar. e hacia o Sur vemos o val que imos bordear dende arriba. Está inmenso. E abaixo, o lac Long de Liat. Todo super bonito.

Lac Long de Liat

Avanzamos de xeito paralelo ao val sen gañar nin perder moita altura ata chegar o punto onde hai que decidir si se sube o Mauberne. 




o segundo gran pico da ruta. Como fai moita calor, e son horas de moito sol, decidimos non subir. Imos ter máis oporturnidades de atacar outras cumes os próximos días. 




Espoiler: non subimos ningún pico en toda  a travesía.


A partir de ahi, solo quedaba bordear o gran Lac de Montoliu, e baixar polo val de Vernatar ata a pista que nos leva ata o refuxio araniense de Montgarri. 



Lac de Montoliu


A calor, abafante. Superar con moito os 30 grados en montaña faise duro, así que antes de chegar ao refuxio, adicamonos a chapotear no rego.

Vernatar

Máis entradas do Passaran Aquí

Publicacións populares deste blog

Selva Irati

  Sempre tiven moitas ganas de visitar este bosque. Así que aproveitando que quedaba de camiño a volta de un viaxe a Pirineos, fixen por facer parada un par de días. Nese par de días, non vimos o sol. Pódese pensar que polo frondoso da foresta, pero realmente foi pola nevoa e choiva que nos acompañaron en todo momento. E iso que era en pleno agosto. Pero a min gustoume moito igual. ou máis, porque as névoas danlle un aire máis mistico e misterioso.  E nas fotos queda moi ben.
Ler máis

Altri Non

  Teño ido a varias manifestacións multitudinarias en Compostela. As do Prestige e o Nunca Máis, as da lei depredación, contra a xestión do monte ante os lumes, en contra das diferentes guerras... pero nunca estiven nunha con tanta xente coma esta.  Encheuse e valeirouse varias veces a praza do Obradoiro (outras veces era na Quintana, que me parece máis pequena).  Estas imaxes tampouco reflexan a cantidade de xente, nin son de moito valor xornalistico.  Tampouco o prentendo, quería que quedara de lembranza. Ogallá se impoña o senso común, e as personas que teñen o poder de decidir paren este macro proxecto.  No que os postos de traballo que pode crear non compensa en absoluto os que pode destruir ou poner en perigo.  Ese emprego tampouco compensaría o dano ao noso patrimonio natural e cultural, nin o deterioro dos medios naturais que se verían afectados.  E sería a entrega definitiva dos nosos montes ao modelo forestal que entende o territorio como una...
Ler máis

O Outro Faro de Vigo

Solpor Xunt@s A cunchas da praia do matadeiro Faro a Contraluz Saudade Solpor tralo faro O instante Sube a marea Os arredores do museo do mar son un lugar moi tranquilo despois do vran. A pouca xente que pasa por alí está paseando o can, mirando o mar, pescando, ou agardando o solpor, que a mediados de outono coincide no medio e medio das Cies. Soamente se escoita o ruido provocado polo vento suave e o mar tranquilo do interior da ria. Bo lugar para cavilar.  Para abstraerse das cousas que pasan e das que non pasan. Ten un aire a saudade.  Ademáis (que para iso estamos), é tamén un moi bo lugar para facer o friki botando moreas de fotos. Capturando dende varios puntos de vista o faro concebido por aquel arquitecto italiano, que nunca chegou a velo rematado: O outro Faro de Vigo.
Ler máis

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo...
Ler máis

As Cíes e a Unesco

Ignorando o que se fala delas en terra, nas illas a vida continúa tranquila, natural, impasible ao devenir do tempo. No arquipélago o reloxo detense, porque alí nada ten máis importancia que o feito de estar nas Cíes O noso patrimonio Area mar e ceo Balcón do Príncipe Retiro Noite en Rodas Calma San Martiño Senlleira en Rodas Onde se detén o tempo As illas Cies deberían ser patrimonio da Humanidade. Pero para conservalas, non para explotalas. E en todo caso, nunca deberían ser ferramenta de confrotación entre diferentes administracións con diferentes siglas políticas.  É triste ver como a clase dirixente local non se pon de acordo nin sequera no que nos une: A necesidade de protexer o maior patrimonio natural que temos no sur de Galicia.
Ler máis