Saltar ao contido principal

Medellín e Guatapé

 Imaxes da miña visita a barriada "Comuna 13" de Medellín e o peñón de Guatapé.

Pacha Mama
A cidade de Medellín e ben coñecida polas historias do Cartel e de Pablo Escobar. Antes da viaxe a Colombia, non coñecía a outra vertente oscura e violenta, a das bandas nos barrios.
A comuna 13 é un barrio periférico, o cal, precisamente pola súa rápida conexión con alguna estrada de saida / entrada de Medellín, resultou ser lugar estratéxico para a entrada de mercancía na capital de Antioquia.

Praza Botero


Esto fixo que as bandas controlaran esta comuna, na que vivían 130000 personas, distribuida en 21 barrios. Facían a lei, podían xulgar sen xuizo por vestimenta ou por consumir drogas. Como organizacións mafiosas, as personas que non lles axudaban eran expulsadas ou asinadas.  Había mortos de seguido debidos as pelexas entre bandas polo control. 
Colibrís
A situación de descontrol gubernamental era tal, que tiveron que facer duas incursión militares. 

A primeira foi a chamada "Mariscal" en maio do 2002, no que faleceron 17 personas. E a segunda "Orion" en outubro do mesmo ano, no que houbo 72 personas mortas. Esta segunda non a realizou o exercito, estivo a cargo de paramilitares. 
Colinas de Medellín

Esto é algo curioso de Colombia, onde o goberno contrata organizacións deste tipo para facer traballos que non pode facer un estado democrático, ou porque directamente os paramilitares teñen máis medios que o propio exercito. 
Expo de pintura e luces

Quen dirixiu a operación foi un tal Alias Domberna, que (sempre según a guía que nos presentou o barrio) manexábase de xeito arbitrario. Nesta época de control paramilitar houbo moitas desaparicións de personas, atoparonse cadáveres nunha canteira próxima. Había cadea selectiva de ata 5 anos de cárcere sen xuizo previo. Personas que ao sair libres eran señaladas e debían abandoar o seu fogar.
Toda esta violencia deu paso, tras un torneo de descenso de bicis (imaxino algo parecido ao Marisquiño, salvando as distancias) que tivo lugar en 2018. Para poder celebralo, as bandas garantizaron a seguridade do evento. 

Mural que representa a evolución da Comuna

O impacto positivo foi tal, que cambiaron turismo por mafia. A comuna 13 convertiuse nun referente de cultura urbana, dende baile, pintura, música, djs... As vivendas transformáronse para dar cabida a bares, tendas, exposicións...
As fachadas encheronse de murales e de colorido. Hai multittude de atraccións e miradoiros para os turistas. Din que a forma da comuna é coma un corazón, xa que o centro da barriada está situada nunha empinada colina, onde as rúas son ben complicadas. máis ben hai escaleiras e, de uns anos a actualidade, ascensores ou rampas mecánicas.

Artistas como Maluma ou Juanes grabaron videoclips no mesmo campo de futbito no que antes se facían execucións públicas.


Agora mesmo é un dos destinos máis visitados de Medellín. Eso si, o control segue sendo das bandas, non da policía, son as que facilitan o pacifico desenrolo dos novos negocios. 


O cal non é demasiado democrático. E tampouco sei se desapareceu de todo a delincuencia. Pero non se pode negar o cambio que sufriu dende hai unhas décadas á actualidade.
Guatapé


Medellín non é solo Comuna 13. Tamén visitei a famosa praza onde Botero cedeu unha boa cantidade das súas carácteristicas esculturas.
A foto máis vendida de Escobar


Guatapé é un pequeno pobo turístico, que ten preto un peñón que se pode visitar. 
Ten unhas escaleras para acceder a el. Non sei se foi polas masificacións, pero non me chamou demasiado a atención. 


As vistas do encoro dende arriba son fermosas. Nas beiras dese encoro, nun lugar privilexiado por controlar toda a contorna, tiña a casa (como non) Pablo Escobar. Foi a residencia que tivo que abandoar de súpeto por sufrir un ataque dos seus enemigos os Pepes e o Cartel de Cali.


Máis entradas de Colombia Aquí

Publicacións populares deste blog

Dobrogea. Delta do Danubio

Onde remata o gran río de Europa, e comeza o Mar Negro. Delta do Danubio O vó da garza Praia sen final Lagoa Turceasca Delta en bici Cisnes do Danubio Porto de Sfantu George Canales A area dos confíns de Europa As rúas de Sfantu George Mar Negro en Constanza Constanza Máis entradas de Romanía aquí O Danubio en Rumanía fai fronteira con Serbia primeiro, e con Bulgaria despois. Cando xira ao Norte separa Valaquia de Dobrogea. E nesta última rexion rumana, a desmbocadura do rio ocupa unha area extensisima nun delta enorme.  O Delta do Danubio forma un laberinto de canales e lagoas, entre xuncos, marismas, bosques inundados e cañaverais. É unha das maiores reservas de paxaros de Europa. Por iso mesmo está catalogado como Reserva da biosfera pola unesco, ainda que pon mais empeño en conservala Rumanía que Ucrania. Tamén contén longuisimos areais virxes no limite con Mar Negro. As poucas pob...

Camiño dos Faros. Ponteceso, Laxe, Camelle

As dunas de Ponteceso,as súas marismas, a peninsula de Laxe, onde o mar xa se pon serio, Soesto, Traba... e o emblemático Camelle. Areal de Ponteceso Nen@s na area Lingua da duna Marismas A forza do mar Pesca Insua de Laxe Faro de Laxe Praia dos cristáis O mar devolve todo Soesto Curiosas formas Camelle Neste tramo da ruta percorrese o maxestuoso areal de Ponteceso. O seu propio monte branco. Tras pasar unha longa etapa pola costa e interior de Cabana. Tramo non tan espectacular pero con visita ao Castro de Borneiro e o domen de Dombate.  O camiño dos faros chega a península de Laxe, na que destaca o seu faro. Sinxelo, pero nun emplazamento privilexiado. En Laxe tamén se pode atopar a curiosa praia dos cristais. Seica un barco con botellas naufragou cerca dela. E o mar devolve todo. Tanto que formou unha pequena praia que no canto de area ten cristais erosionados. A partir de ahí, destaca o espectacular peñón de Soesto, e a praia...

Barragán

 En Galicia, a terra dos mil ríos, posiblemente o Barragán non deixe de ser un máis. Outro deses regos con moreas de recunchos que, por sorte, mantense sen estragar. Quizáis por non ter acceso inmediato nin cercano dende as grandes urbes, ou por non ter un percorrido moi sinxelo, ou por ter a fortuna de non estar cruzado polo trazado de ningunha autoestrada ou via do tren, o afluente do Oitavén conserva a súa contorna nun estado aparentemente intacto, alonxado de masificacións ou aberracións. A fraga do Barragán é das máis fermosas da provincia de Pontevedra. Fotos feitas no percorrido do PR164

Sachsenhausen

Isto é un blog de fotos, e non acostumo a escribir moito. Pero despois da visita ao campo de concentración de Sachsenhausen estiven a darlle voltas a cabeza sobre o que vin, e decidinme a compartir en "ollarpolafiestra" o que coñecín alí. Non é moi orixinal, pero sentino así. Estas non son grandes fotos, nin fermosas, nin nada técnicas. So tentan transmitir a desazón que se sinte ao ir descubrindo as cousas que sucederon nese lugar. Sachsenhausen foi un dos primeiros campos de concentración en construirse. Pola súa cercanía a Berlín, rematou sendo a sede das xefaturas administrativas do entramado de campos nazis. Antes da guerra, os prisioneros eran principalmente opositores ao réxime e xudeus. Durante a guerra, chegaron moitos polacos e soldados rusos. Se calcula que pasaron 140.000 persoas polo campo. En principio foi de concentración, non de exterminio, pero alí morreron ou foron executados mediante horca, gas, ou fusilamento uns 30.000 presos (...

Cavalls del Vent. Etapa 4

Máis prados, bosques, treboada e o refuxio Sant Jordi.   Prados de altura Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/400s f/11 ISO125 Vixiantes Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/250s f/5.6 ISO125 La Molina no vran Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 26mm 1/250s f/11 ISO125 Raio de sol no bosque Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 52mm 1/160s f/5.6 ISO250 Cadí Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/250s f/5.6 ISO125 Faias Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 18mm 1/80s f/6.3 ISO125 Ameaza treboada baixo o Moixeró Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 40mm 1/80s f/11 ISO125 Sant Jordi. Nikon D7000. Nikkor 18-55 f/3.5. 55mm 1/125s f/5.6 ISO125 A vertente do Niu d´Aliga polas pistas de esquí non ten nada que ver coa que ven dende Penyes Altes. Suave descenso por un carreiro e por un prado. Vacas e rebecos acompañannos a distancia. Outra vez vemos o Pedraforca e o Comabona, pero dende este lado tamén as Penyes Altas e o Moixeró, que na ca...