Saltar ao contido principal

Volta Monte Perdido e Vignemale: Bujaruelo - Goriz

Pasando a Francia polo porto de Bujaruelo e volvendo a Aragón pola Brecha de Rolando. O Paso dos Sarrios.

brecha de rolando ordesa monte perdido altaruta
A brecha de Rolan

Bujaruelo é un refuxio con moito movemento, xa que é punto de partida de moitas excursións, e ten acceso en vehiculo por pista. Para comezar cedo, durmimos a noite anterior a primeira etapa, entre impaciencia por comezar e dubidas sobre como se nos daría a alta ruta, a climatoloxía, que non era alentadora…

brecha de rolando ordesa monte perdido altaruta bujaruelo goriz etapa
Puerto Bujaruelo

Comezamos ben cedo e non paramos de subir ata o porto de Bujaruelo. De camiño abandonas bosque primeiro, praderas despois, para chegar a pedra pura e dura. E os primeiros neveros. Cando se chega ao refuxio de Sarradets todo era neve, e iso que estabamos en Agosto. A brecha de Rolando aparecia entre a brétema. Non facía bo dia.

brecha de rolando ordesa monte perdido altaruta bujaruelo goriz etapa
Serradets

brecha de rolando ordesa monte perdido altaruta
Camiño a Brecha

brecha de rolando ordesa monte perdido altaruta
No interior da Brecha

A preocupación por non levar crampons disipouse cando comprobamos que o camiño entre a neve estaba moi pisado. Facendo “zetas” chegamos a impresionante fisura na parede da montaña. Apenas 40 metros e pouco espazo para quedarse.

paso sarrios ordesa monte perdido altaruta
Cara o Paso dos Sarrios

paso sarrios ordesa monte perdido altaruta
Mirar abaixo

paso sarrios ordesa monte perdido altaruta
Mirar ao frente

torre marbore monte perdido altaruta brecha de rolando ordesa monte perdido altaruta bujaruelo goriz etapa
Torre Marbore

Na vertiente Aragonesa, bo tempo. O que nos animou a continuar polo famoso Paso dos Sarrios, apenas 10cm de apoio dos pes con un imponente patio debaixo. Pero ten truco: a parede de apoio está moi inclinada, polo que ademáis dos pes se pode apoiar coa man ou o cóbado. E no tramo máis delicado, cadenas para ter máis sensación de seguridade. Con tempo seco non presenta ningún problema (para quen non se bloquee co vertigo)

brecha rolando ordesa monte perdido altaruta brecha de rolando ordesa monte perdido altaruta bujaruelo goriz etapa perdidos
Brecha

Planas del Narciso

Cara Goriz

Prados

Ordesa

Compañeiras

Tras unha incómoda pedrera e un longo pero lixeiro descenso, chegamos ao refuxio de Goriz. Xusto enriba da cola de caballo, onde remata o val de Ordesa. Sen acceso en coche, pero un dos refuxios máis transitados dos pirineos; por ser o punto de partida do ascenso de unha montaña icónica: O Monte Perdido.

Goriz

Máis entradas da Alta Ruta do Perdidos Aquí

Publicacións populares deste blog

VigoHistórico

Durante os anos 2019, 2020 e 2021, estiven colaborando activamente coa asociación Vigo Historico.  Este colectivo tiña o noble  (pero complicado) fin de tentar evitar a construcción dun tunel baixo a porta do Sol, en pleno casco vello de Vigo. Fago nesta entrada unha pequena recopilación de fotos e debuxos que serviron para poner en valor os espazos que se ian estropear. Os debuxos son bastante simples, moit@s nen@s pintan mellor ca min.  Pero lembroos con cariño Tampouco me vou parar a explicar o absurdo do túnel, porque xa está explicado na páxina desta asociación. Ademáis, o tempo se encargou de demostrar que non é necesario para convertir an zona  en peonil. O túnel foi adiante. Non se logrou o obxectivo. Porén, na miña opinión, a  gran victoria de VigoHistórico foi concienciar a cidadanía sobre o patrimonio vigués, e poner en valor o paseo de Alfonso. De xeito que a corporación non lle quedou outra que modificar o trazado do túnel e levalo ata Torreced...

Illa de Mallorca

Entre os ariscos cabos do norte e a apacible costa do sur, Mallorca ten unha gran variedade de paisaxes Augas turquesas, calas pequenas como a des Moro, areais grandes como Es Trenc, Campos, muiños, pobos autóctonos que ainda resisten inexpugnables ao especulador invasor, cantís como os de Formentor, as montañas da Tramuntana, o barrio histórico de Palma...  Caló des Moro Cabra salvaxe mallorquina Far des Cap de ses Salines Cap de Ses Salines Llombards Cala Mondragó Treboada sobre Pollença Embarcadoiro de Cala S'Almunia Almendros Es Trenc Estas fotos son de Marzo, coincidindo ademáis con temporal e tormentas. Augas revoltas e praias cubertas de picas de piñeiro. Non reluce tanto como no vran. pero é moito máis tranquilo. Probablemente semelle máis á Mallorca verdadeira.

Amanece en Rodas

Unha das cousas que máis me gusta de ir acampar a Cíes é poder pasear pola praia de Rodas ao amencer, mentres o sol levanta detrás de terra firme.   Sempre me merece a pena o madrugón para poder velo. Ainda que haxa veces que despóis do paso volto a durmir. A derradeira vez que o fixen, ademáis, non había ninguen na praia.  E solo un barco fondeado. Tamén é certo que o día anterior houbera temporal.  Imaxino que eso lle quita á xente as ganas de ir a Cíes. Sendo así, queda a sensación de que pagou a pena sufrir a choiva e o vento o día anterior. Ter o premio de un amencer en Rodas en soidade.

Refuxio de Estagnous

Pernoctei neste refuxio durante a travesía de montaña Passaran.  É un aloxamento moi acolledor, con xente atendendo moi amable, e está nun lugar privilexiado.  Construiron este refuxio sobre o Etang Rond, e baixo o xigante Mont Vallier.  Un impoñente monte que ten un glaciar na súa cara norte, ainda que moi pequecho e posiblemente en camiño de desaparición no vran. Pero o máis chamativo de Estagnous son as vistas do solpor. De feito creo que a cena é algo antes para que dea tempo de sair a admiralo. Bueno, creo, non sei se é así ou se sain eu antes a velo. Sexa dun xeito ou de outro, deu tempo a que todo o mundo puidera gozar coas vistas.  Creo que é dos solpores máis chulos que vin dende un refuxio.  Comparable ao de Collado Jermoso, ou Niu d´ a. Aliga Ademáis a nevoa que entraba e saia do val facía a o ambiente da estampa ainda máis especial. Asi que farteime a facer fotos. Costoume facer selección :-) Máis entradas do Passaran  Aquí

Ortigueira e arredores

Antes,  Ortigueira era coñecida polo seu festival. Agora,  coñecese polo seu festival, e por un banco. Porén,  Ortigueira e arredores sempre tiveron moito máis. Loiba Fuciño do Porco Luz do Norte Estaca de Bares Septentrional Herbeira Garita 613 metros sobre o nivel do mar Estrada DP-2205   Fotos tomadas en O Vicedo, Mañón, Ortigueira e Cariño.