Saltar ao contido principal

Anillo de Picos III. Hotel Áliva – Casetón de Ándara.

Terceira etapa. Paso polo macizo oriental ou de Ándara. Subida pola canal de Jidiellu, a historia mineira e o peculiar refuxio - casetón.

Tras deixar o hotel Áliva, o camiño continúa pola pista que leva ata Sotres, que transita por enriba de unha morrena. Neste traxecto un sintese completamente pequeño, xa que camiña pola separación dos macizo central (dos Urrieles) e macizo oriental (de Ándara). Pasanse poboaciones abandonadas de pastores ata chegar a Canal de Jidiellu. 

Morrena

O paso ou canal de Jidiellu é un tremendo ascenso de máis de mil metros que remata nunha estreita chimenea. Para máis dificultade, cuns refachos de vento que por momentos fan que sexa mellor quedarse quieto,ata que rematen. A canal finaliza ao pe do pico Valdomingueru. 

Canal de Jidiellu



Ascenso da canal

O camiño dende arriba


Fin da canal

Se no canto de subir Valdomingueru, se ascende do lado contrario, chegase aos prados do Valdomingueru, dende onde hai unhas vistas espectaculares do Macizo Central.

Balcón do Macizo central

Descender dende Jidiellu ata o refuxio deste macizo , o Casetón de Ándara, é un paseo pola historia mineira. O ser humano perforou estas montañas na busca de metal. Ata tal punto que, nun erro de cálculo, baleiraron un lago grande que había neste macizo, maior que os de Covadonga, cunha voladura nunha gruta que estaba a nivel inferior.

O casetón de Ándara foi unha antiga residencia de mineiros. Non se buscou a mellor ubicación, xa que está incrustada nunha parede e todos os invernos cúbrese de neve. É un refuxio precario, pero super acolledor e familiar. Os guardas compensan a falla de recursos da instalación cun trato cercano, diferente a de outros refuxios que reciben moita máis xente. Pernoctar neste refuxio é un aliciente para vir ata o afastado macizo oriental.


Casetón de Andara


 Máis entradas sobre o Anillo de Picos aquí


Publicacións populares deste blog

Vial Bembrive - Beade: O que imos estragar

O Concello de Vigo ten previsto no novo Plan Xeral a construcción dun vial de 4 carrís entre Baruxáns e PSA: o Vial OP 010. Pasará por Bembrive, Beade, Castrelos e Matamá. Este conxunto de fotos foi tomado nos lugares que se verán afectados ou destruidos por este vial. A desfeita consiste, principalmente, nas casas da veciñanza. Unhas serán derrubadas, e outras quedarán desvirtuadas ao lado dunha via de alta capacidade. Pero por outra banda, están os pequenos bosques, regos, carreiros, paisaxes rurales. Recunchos especiales que Vigo ten tan preto pero que vai estragar ou deteriorar para sempre. Neste link do Wikiloc podedes atopar o trazado do vial e os lugares aquí reflexados. Bembrive (O trazado do vial dividirá en dous a parte da parroquia entre Baruxáns e o Eifonso) Eifonso (pasa por enriba do rego e próximo aos muiños) Beade - Relfas (pasa por enriba, dividirá os campos en 2) Beade - Saa (pasa polas pradeiras cercanas ao entorno do Barxa) Beade - baixo instituto  (Neste tramo ser

Irlanda - Munster

En Munster coinciden os maiores reclamos que ten Irlanda. Limerick, Cork, Cashel, Parque Nacional de Burren, Kerry, Adare... e sobre todo os merecidamente famosos cantís de Moher. -x- En Munster coinciden los mayores reclamos que tiene Irlanda: Limerik, Cork, Cashel, Parque de Burren, Kery, Adare... y sobre todo los merecidamente famosos acantilados de Moher. Cliffs of Moher. Paredes do Oeste Solpor en Moher. Cantís dourados Cashel As ruinas Burren Nin Auga, nin árbores, nin terra As fiestras de Cork University of Cork As canles do Lee A dinámica Cork é a capital de Munster, ou "terra de Mum". A chegada de empresas estadounidenses animadas pola fiscalidade irlandesa está facendo crecer en importancia esta vila. Surcada polos canales do rio Lee, os seus coloridos edificios de tres ou catro alturas son moi caracteristicos. Actualmente é a terceira poboación de Irlanda, despois de Dubl

O Grove

O Grove non é o mellor sitio para darlle a volta en bici. Pero si que ten moreas de sitios que valen  a pena visitar...  e facerlles fotos, que diso vai a entrada.  Pensamos en repetir a idea de fin de semana de volta en bicicleta pola peninsula. Pero a realidade foi que non se deixou moito. Ten vías moi tranquilas e ciclables. tamén carreiros que bordean o litoral. Pero tamén ten moito areal sen posibiliade de rodear. E tamén pequenos cantís nos que hai que levar a bici ao lombo. Agora ben, fermoso é dabondo. Tanto praias como paseos e portos. Tampouco acompañou moito o tempo. Pero eso ten as súas vantaxes: menos xente e mellores luces e estampas para esto das fotos. Ten moita extensión. Realmente só fixemos unha pequena parte, a da costa norte. Así que non me importaría para nada repetir.

Jerash

Normalmente as ruinas non prosperan porque as cidades ou asentamentos necesitan progresar e crecer.  E moitas veces fano sen valorar o pasado e o destruen ou expolian. Pasou con murallas medievais, igrexas, barrios enteiros en todo o mundo. Non foi o caso de Jerash. Aquí a cidade foi asolada por un terremoto que rematou con ela. E no canto de reconstruirla os seus habitantes decidiron abandonala. Por esta vila pasaron mesopotamos, mamelucos, gregos, persas, pero os que deixaron maior impronta foron os romanos. Séculos despois, tralas guerras, volveuse habitar este asentemento, pero na colina do lado, polo que os restos se respectaron (máis ou menos) e hoxe en día é unha das vilas romanas mellor conservadas do mundo. Centos e centos de columnas, pórticos, igrexas, anfiteatros, circos, rúas romanas, beirarúas... Jerash ten de todo. Cando se puxo en valor o asentamento, se reconstrui o que se puido. Pero hai moitos restos que seguen baixo a terra, descubertos a miudo. Unha moi grata sorpr

A Fada e o Dragón

Se hai algo do que podemos presumir en Vigo é dos nosos atlánticos Solpores. A orientación da cidade e as nubes que adoitan acompañarnos fai que moitas tardes pague a pena pararse a mirar o ceo. Un bo sitio para observalos é o Paseo de Alfonso XII. A primeira espectadora é esa fada ao lombo do dragón, que seica pretende sobrevoar as ondas do mar da ría pero que nunca chega a facelo. Hacia o Solpor A fada e o Dragón Ceo Ocaso Baixo as nubes Viaxe eterna cara o Solpor. Solpor (2) Treboada